میرزازاده: حضورم در قزاقستان صد درصد درست بود

به گزارش "ورزش سه" امین میرزازاده در گفت‌وگو با تسنیم درباره قهرمانی‌اش در مسابقات آسیایی قزاقستان اظهار داشت: از مسابقات قهرمانی جهان در بلگراد، شش هفت ماه گذشته بود و من جایی مسابقه نداده بودم. با نظر کادر فنی، حضور در مسابقات آسیایی برای من پیش‌بینی شد که خدا را شکر شروع خوبی بود و سال جدید را با طلای مسابقات قهرمانی آسیا آغاز کردم. همچنین خوشحالم که توانستم برای تیم ملی مثمرثمر بودم و به لحاظ تیمی هم قهرمان آسیا شدیم.

در حالی که عده‌ای از خروج نام میرزازاده از فهرست اعزامی به تورنمنت رنکینگ‎‌دار مصر و جایگزینی آن تورنمنت با قهرمانی آسیا، انتقاد کرده بودند، میرزازاده در این باره گفت: صد درصد تصیمم درستی بود که به مسابقات قهرمانی آسیا بروم. دیدیم که مسابقات مصر هم در سنگین وزن در سطح خوبی برگزار نشد و کشتی‌گیر مصری آنجا اول شد، بنابراین معلوم است سطحش چطور بوده است. قطعاً اینجا (قزاقستان) رنک بیشتر و بهتری نسبت به تورنمنت مصر داشت و من از رنک سه به رنک یک آمدم.

وی ادامه داد: در مسابقات قهرمانی آسیا هم اذیت نشدم، فینال هم دست من بود و کشتی را اداره کردم که در نهایت توانستم با قهرمانی مسابقات را تمام کنم.

نایب قهرمان سال 2022 کشتی فرنگی جهان درباره اینکه «آیا امینِ باتجربه حضور در المپیک توکیو و مسابقات قهرمانی جهان، خود را در مسیر کسب مدال طلای المپیک پاریس می‌بیند؟»، خاطرنشان کرد: برای انجام کار بزرگ، باید همه شاخصه‌هایش را داشته باشید. یکی از چیزهایی که در المپیک قبلی مانع از کسب مدالم شد، وزنم بود و دیگری قدرت بدنی‌ام، این دو فاکتور مهم بین من و نفرات خوب (لوپز کوبایی و کایالپ ترک) دنیا فاصله می‌انداخت. من بعد از المپیک تلاشم را کردم که این نواقص را رفع کنم، چه به لحاظ جسمانی و چه فنی. اکنون هم بین 125 تا 126 کیلوگرم هستم. همه تلاشم را می‌کنم و به لحاظ ذهنی دنبال این هستم که در صورت انتخاب، در رویارویی‌های بعدی در مسابقات جهانی و المپیک، خیلی خوب مقابل این حریفان ظاهر شوم.

میرزازاده افزود: حریف که زیاد است، اما این دو نفر شاخص‌ترند، بقیه هم خوبند.

کشتی‌گیر گُتوندی تیم ملی فرنگی که در المپیک توکیو هم با شجاعت مقابل لوپز و کایالپ قرار گرفت و در فینال مسابقات جهانی بلگراد یک - یک مغلوب کایالپ شد، تأکید کرد: تمام تمرکزم ابتدا بر این است که به مسابقات جهانی بروم و طلا بگیرم. کسب سهمیه المپیک با مدال طلا، خیلی ارزشمند است. بعد از آن کمتر از یک سال تا المپیک داریم که باید همه تلاش و تمرکزم روی شاخصه‌های فنی، جسمانی و روانی باشد که با آمادگی کامل به مصاف این حریفان شاخص بروم. من به باورِ بردن رسیده‌ام، اما تا وقتی که شاخصه‌های دیگر را نداشته باشم، این به تنهایی کافی نیست، در واقع هم خودباوری و هم مسائل فنی و جسمانی، مکمل هم هستند. من در المپیک توکیو به لحاظ ذهنی خوب بودم، ولی بدنی تکمیل نبودم. در واقع اینطور است که تو می‌گویی حریفم در خاک خوب فن اجرا می‌کند و دائم به خودت بگویی در خاک از او فن نمی‌خورم، در کنار این باور ذهنی، اگر به لحاظ بدنی خوب نباشی، در خاک هم فن می‌خوری. زمانی به قله اصلی می‌رسی که تکمیل باشی.