همه لیگ در دور برگشت خوراک قایدی!

به گزارش "ورزش سه"، هر چقدر که بازگشت مهدی قایدی از سفر کوتاه مدت به امارات باشکوه بود، اما ستاره بوشهری آبی‌ها هفته‌های کم فروغی را نیز از سر گذراند. او در انتقالی غیرمنتظره، از شباب الاهلی به استقلال بازگشت و در همان بازی نخست برابر ملوان، هم گل زد و هم پنالتی گرفت، تا سریال پیروزی‌های ساپینتو در فوتبال ایران این‌گونه اکران شود.

ستاره نقش اول فیلمِ درامِ پیروزی در تالاب انزلی، هر چند که سیمرغ بلورین بهترین بازیکن هفته را نیامده به زیر بغل زد و هواداران را به آینده‌ای پر پیچ و خم امیدوار کرد، اما نام او به همان سرعت نیز از بیلبوردهای شهر به پایین کشیده شده و وینگر بوشهری در برهوتی از گلزنی، دچار خشکسالی شد و استقلالی‌ها را نزدیک به 170 روز در عطش به لرزه درآمدن تور دروازه رقبا، تشنه نگه داشت.

انتظار همواره سخت و دشوار است به خصوص اگر بیش از 40، 50 ساعت نیز به طول بینجامد. گل قایدی، از دل کویر رویید. او روزه گلزنی خود را در کرمان باز کرد تا بگوید: «من هنوز زنده‌ام!» پیامی که رهبر ارکست این روزهای سمفونیک بزرگ استقلال، در هر بازی و در هر شهر آن را تکرار کرده و حریفان را از دم تیغ می‌گذراند!

بیاید اعتراف کنیم که مشکلات چند وقت اخیر استقلال می‌توانست هر تیمی را به مرز نابودی بکشاند. نگرفتن دستمزدها، مشکلات سخت افزاری، فقر امکانات و... برای اضمحلال هر تیمی کفایت می‌کند. اما... اما حذف از آسیا، همان تیر خلاصی بود که بر شقیقه آبی‌ها وارد گشت و حتی اگر شما پوستتان از "پوست شیر" باشد و به عنوان محبوب‌ترین نقش اول میلیون‌ها تماشاگر معرفی شوید، با این شلیک محکوم به مرگ هستید، مگر اینکه شما استقلال باشید و کوهی از انرژی از سوی یک مرد پرتغالی و ستاره‌ای بوشهری پشتتان باشد که باز هم به جنگیدن ادامه دهید!

شاید بازیکنان استقلال می‌توانستند یک جوری با داغ حذف از آسیا کنار بیایند، اما استندآپ کمدی "فتح‌الله شو" به گردانندگی حسین قربانزاده و اجرای محمدحسین میثاقی، همان چیزی بود که شما را از گودال حاشیه به سیاه چاله‌ای از بحران بیندازد. اما حتی همین گل به خودی‌های مدیریت نیز نتوانسته مانع از موفقیت‌های تیم ساپینتو شود که مهدی قایدی نقش عمده‌ای در این دستاوردها داشته است.

برگردیم سر اصل مطلب و برای دقایقی هم که شده، آشوب‌های مدیریتی استقلال را فراموش کنیم و از آمارهای مهدی قایدی لذت ببریم. بازیکنی که در 17 هفته از رقابت‌های لیگ برتر (البته او هفته اول را از دست داده بود)، تنها در همان مراسم پاگشا از دبی به انزلی، دروازه تیم مازیار را گشود و در تمام این 17 هفته، دروازه‌ها برابر او طلسم شده بودند و توپ‌هایش خیال گل شدن نداشتند.

اما آمار مهدی در این روزها رویایی است. هشت بازی و هفت گل. شگفت‌انگیز! البته اگر او در بازی با مسجدسلیمانی‌ها کمی دقت به خرج می‌داد و پنالتی که خودش گرفته بود را گل می‌کرد، این آمار اکنون 8 از 8 بود! اعداد فوق‌العاده هستند. به‌خصوص اینکه از وقتی قایدی با گلزنی آشتی کرده، استقلال هم بازی‌هایش را می‌برد، خوب هم می‌برد!

داشتن این بازیکن برای هر مربی‌ای، یک موهبت بزرگ است که البته جایش نیز در تیم ملی قطعا خالی است. یک بازیکن ریز نقش، سرعتی، تکنیکی و خوی پنالتی‌گیری که در ژنتیک بوشهری‌هاست. حالا او باید در فینال‌های باقیم انده نیز مثل هفته‌های اخیر بدرخشد. چرا که نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد که هر گاه قایدی روی فرم بوده، استقلال هم نتیجه گرفته است. و این همان چیزی است که ساپینتو به آن نیاز دارد، همان چیزی که هواداران به آن نیاز دارند، همان چیزی که خود قایدی نیز به آن نیاز دارد.