پيام سرد برکناری فتح‌ الله زاده از جايگاه هشت

به گزارش ورزش سه ، اين بار بازى تيم محبوب آنها درست مصادف شده با پايان مهلت پرداخت بدهى استراماچونى، كسب مجوز حرفه اى و حفظ سهميه آسيايى.
دهان طرفداران بوى گلايه مى دهد اما ليدرها روى تشويق تيم تمركز كرده اند! باد شديدى در استاديوم مى وزد و چندتا از تابلوهاى تبليغاتى روى زمين مى افتد. سيد حسين زودتر از همه براى گرم كردن مى آيد، موقع اذان كه مى شود غلامپور همانجا افطار مى كند. لابلاى تشويق تيم و بازيكنان، شعارهاى اعتراضى هم به گوش مى رسد تا مشخص شود مديريت استقلال روز به مراتب سخت ترى نسبت به تارتار و تيمش خواهد داشت.

نخستين تصاوير از استاديوم مخابره می‌شود. چهره ساپينتو نه تنها بى شباهت به تصوير روى آن كلاه منحصربفردش نيست، بلكه در ذهن هواداران استقلال، جنگندگى و جاه طلبى ذاتى او به مثابه تلاش يك "شير" تنها در جنگل مى ماند!!!
قبل از سوت رضا مهدوى، بازيكنان در اقدامى اعتراضى، دستشان را روى لوگوى اسپانسر گذاشته اند، به جز جعفر سلمانى كه با همين ناهماهنگى بازى را شروع می كند و اولين موقعيت آبى ها را هم هدر مى دهد!

روبروى جايگاه در كنترل ليدرهاست اما جايگاه هشتى ها و دو آتيشه ها كه بواسطه تعميرات استاديوم مجبور به كوچ شده اند، از همان ابتداى بازى با شعارهاى تند و تيز، موضع خودشان را در قبال مديريت باشگاه به گوش سايرين مى رسانند! 
هوا سردتر  مى شود. حتى يكى دو فرصت نصفه و نيمه از ذوب آهن هم باعث نگرانى آبى ها نشده. آنها اين روزها از درون زمين دلشان قرص است و تنها دغدغه شان ساختمان خيابان علامه جنوبى است!

هيچكدام از مديران و اعضاى هيات مديره باشگاه به استاديوم نيامده اند. غالب جمعيت معتقدند تيم از آسيا حذف شده و قرار است بعد از بازى اعلام كنند! عده كمى اما هنوز ترديد دارند. در بين اين بيم و اميدها، قايدى گل اول را مى زند تا كمى از خشم هاى فروخورده تماشاگران با فرياد خوشحالى تخليه شود.

بهزاد خلج، بازيگر نقش سرگرد فولادوند در سريال محبوب پوست شير، يك رديف پايين تر از روى ماتا در وى آى پى نشسته است. يكى از تماشاگران به كنايه مى گويد: "آقا رسول نميشه مديران باشگاه رو بازجويى كنى ببينيم دقيقاً دارن چكار ميكنن؟!" خنده تلخ سايرين، چهره عبوس و سرد روى ماتا، ادامه شعارهاى تند و تيز جايگاه هشتى ها و نمايش بى نقص تيم هم هيچ تغييرى در حال عمومى آبى ها ندارد، آنها حذف از آسيا را حق خود نمى دانند.

غروب بشدت سردِ آزادى، جمعه آبی‌ها را غم انگيزتر كرده. بيشترشان زيپ كاپشن را تا زير چانه بالا برده و كمى هم كز كرده اند. ساپينتو همچنان تشويق مى شود، ولى او هم ديگر آن آدم سابق نيست و به ندرت جواب ابراز احساسات را مى دهد! اين را مى توان از شات هايى كه از او گرفته مى شود، ديد. حالا او با ماندن و جنگيدنش (كه با نمايش دلچسب استقلال هم همراه شده) حسابش را از امثال استراماچونى جدا كرده!

بين دو نيمه كه مى شود، داريوش شجاعيان لو مى رود! او كه پشت ماسك و كلاه خودش را پنهان كرده، به همراه بابك مرادى آمده تا بازى رفقاى سابقش را ببيند. در نيمه دوم هم همه چيز تكرارى است، هم نمايش خوب استقلال و هم شعارها! اما تكرارى ترين اتفاق چيزى ديگرى است: پنالتى، يامگا و گُل! حالا آن دسته از آبى ها كه كمى نگران سه امتياز بودند، خيالشان راحت مى شود تا بالاخره دامنه شعارهاى اعتراضى از دست ليدرها خارج شود!

تعويض هاى ساپينتو همچنان هجومى است، درست تا لحظه اى كه رضا مهدوى سوت پايان را مى زند. استقلال بازى را برده، مثل اين چند وقت، تر و تميز و شيك! حتى سرمربى پرسپوليسى تيم رقيب هم بدون حرف و حديث باخت را قبول كرده، اما هيچكس در استاديوم خوشحال نيست. بازيكنان ترجيح مى دهند سمت هواداران بايستند و بعد از بازى عليه مديريت  مصاحبه مى كنند. شعارها تندتر مى شود. پشت هر اعتراضى ده ها سوال در ذهن آبى ها نقش بسته كه قهرمان بى شكست سال قبل را چه شده؟…
چرايى اينكه در روز خوب استقلال در زمين بازى، هيچكس خوشحال نبود و همه اعتراض مى كردند، جواب روشنى دارد، به همان اندازه شفاف كه  باشگاه در هنگام انتشار متن استعفاى على فتح الله زاده كامنت ها را مى بندد، چرا كه در شب سرد ورزشگاه آزادى،كامنت ها را با صداى بلند شنيده بود!

ياسين كرمى