چرا مهدی قایدی را دوست داریم

به گزارش "ورزش سه"، مهدی قایدی با این غنای تکنیکی و اینکه در هر بازی یک کار بزرگ برای تیم انجام می‌دهد، هیچ گاه مغرورانه حرف نمی‌زند و به گونه‌ای رفتار نمی‌کند که همه بار استقلال به روی دوش اوست. در زمین بازی هم تا جایی که می تواند اگر در موقعیت نباشد، پاس می‌دهد و دقیقا به همین دلیل است، در جریان بازی هم‌تیمی‌هایش سعی می‌کنند در موقعیت  او را صاحب توپ ‌کنند. به اصطلاح فوتبالی‌ها او بازیکن خوره‌ای نیست که همه توپ‌ها را برای خود بخواهد و بخواهد پشت همه توپ‌ها باشد تا خودش گل بزند.

همین چند فصل پیش بود، در فصلی که در کنار شیخ دیاباته بازی می‌کرد، بهترین پاسور لیگ برتر شده بود. البته در کنار یک بازیکن دیگر. شیخ دیاباته هم آقای گل شد. مهدی قایدی در آن فصل گل‌های حساسی هم زده بود و بارها و بارها در این باره گفته بود، برای او موفقیت استقلال مهم است و اینکه یکی از ارکان موفقیت استقلال بشمار می‌رود، برای او کافی است و این برای او به مراتب مهمتر از این است که آقای گل لیگ برتر شود.

یکی از خوب‌های مهدی قایدی خوش مشرب بودن اوست. اینکه با همه هم‌تیمی‌هایش رابطه خوبی دارد. شوخ‌طبع هم هست و در زمین بازی با وجود خطای متعددی که روی او انجام می‌شود، کمتر دیده شده که عصبانی شود و شروع‌کننده درگیری با بازیکن حریف باشد. به  همه اینها بازی خوبش را اضافه کنید. یک بازیکن خاص با پاهای پرانتزی. بازیکنی در یک لحظه خط دفاعی حریف را بهم می‌ریزد. او ضربه به سمت چارچوب را به خوبی یاد گرفته است و دیگر دریبل‌های و حرکات برزیلی او با توپ نیست که مدهوش کننده است. او این روزها گل‌های زیبایی هم می‌زند که نمونه اش را دیروز دیدیم. این مهدی قایدی گاهی در زمین ادا و اطوارهای جالبی هم در می آورد. تیپ های جالبی هم می زند و خلاصه اینکه تلاش می کند، در زمین مسابقه در دفاع هم به تیمش کمک کند. او دیروز هم این کار را به خوبی انجام داد. بارها و بارها زمانی که ذوب آهن صاحب توپ می‌شد، او اجازه نمی داد از سمت چپ بازیکن حریف با جعفر سلمانی دو به یک شود.

چرا مهدی قایدی را دوست داریم؟ او آنقدر مهربان است که وقتی در برابر دوربین امیر حسین خیرخواه، عکاس "ورزش سه"، قرار می‌گیرد، سعی می‌کند ژست‌هایی بگیرد که عکس‌ها خوب از آب در آید. حالا نوبت این است با این تلاش مهدی قایدی را در ترکیب تیم ملی ببینیم.