مهندس لیگ و ناکامی در همبازی شدن با طارمی!

به گزارش “ورزش سه”، ریکاردو آلوز که امسال به تراکتور آمد در حال حاضر بهترین پاسور لیگ است و به او لقب مهندس را داده‌اند، او می‌گوید پاس گل دادن مثل هدیه دادن است و خوشحالش می‌کند.
این گفت‌وگو را در زیر بخوانید:

*درباره خانواده و شهرتان بگو آیا کسی در خانواده به فوتبال علاقه داشت؟ چطوری و چه زمانی به فوتبال علاقه‌مند شدی؟

سلام. خیلی مفتخرم که دارم با شما در این مکان صحبت می‌کنم. بله زمانی که فوتبال را شروع کردم، چندتا از پسرعموهایم فوتبال بازی می‌کردند. دو سه نفری داشیم که فوتبالیست بودند البته نه در سطح حرفه‌ای اما بازی می‌کرد. پدرم هم خیلی به فوتبال علاقه داشت و فوتبالیست بود، اما نه فوتبالیست حرفه‌ای. به دلایل متعددی او هیچوقت نتوانست به سطحی که می‌خواست برسد اما زندگی ادامه دارد و او یک مسیر دیگر را برای زندگی‌اش انتخاب کرد. در خانواده شش نفر را داریم که فوتبال بازی می‌کنند مثل پسر عمویم. یکی از پسرعموهایم در تیم ویتوریا در لیگ برتر پرتغال بازی می‌کند و اگر همین روند را ادامه بدهد می‌تواند آینده خوبی داشته باشد.

*تو بازیکن آکادمی پورتو بودی. چرا نتوانستیم به تیم اصلی بروی؟

من شانس این را داشتم که یک نیم فصل را با تیم اصلی بگذرانم. آنجا رقابت خیلی سنگین است و آن موقع مثل الان از بازیکنان آکادمی باشگاه حمایت نمی‌کردند. البته این را هم بگویم که آماده بازی برای تیم اصلی نبودم و زمانی هم برای رسیدن به آن سطح نداشتم. اما در آن زمان هم ژائو موتینیو، خامس، هالک و فرناندو در تیم بودند و خیلی دشوار بود که بخواهی با آنها رقابت کنی و یک بازیکن آکادمی سخت می‌توانست بازی کند. اما من در مورد خودم صحبت می‌کنم. من آمادگی سطح مورد انتظار پورتو در آن بازه زمانی را نداشتم. به این دلیل هست که نتوانستم برای تیم اصلی بازی کنم.

*حرف از پورتو شد. یکی از بازیکنان ایرانی آنجا شاغل است و کیفیت بسیار بالایی دارد. مهدی طارمی را می‌شناسی؟ به نظرت با این سطح می‌تواند در تیم‌های درجه یک اروپا بازی کند؟

البته وقتی تو به سطح بازی در پورتو می‌رسی. بعد از آن می‌توانی در هرجایی که دوست داری بازی کنی. چون‌ پورتو یک تیم با کلاس جهانی است و در یو. سی. ال حضور دارد و عناوین زیادی برده و طارمی در تیمی است که برایش یک گزینه عالی است. بخاطر سبک‌بازی که طارمی دارد. طارمی در لیگ قهرمانان بازی می‌کند و این فوق‌العاده است. بالاترین سطح است و فکر می‌کنم طارمی بهترین انتخاب ممکن را انجام داده.

*فکر می‌کنم پورتو بهترین جا برای نمایش دادن مهارت فردی و پیشرفت در سطح لیگ قهرمانان است.

بله. چون پورتو تاریخ دارد. شما از لحظه‌ای که وارد می‌شوید تفاوت را احساس می‌کنید. همه آنجا می‌خواهند ببرند و روز به روز بهتر شوند و به خاطر همین است که می‌گویم طارمی بهترین انتخاب را کرده. چون شهر پورتو، هواداران پورتو، تاریخ پورتو بهترین انتخابی بود که طارمی می‌توانست داشته باشد.

* تو پارسال بازیکن آقای بردیف در تیم غیرت قزاقستان بودی و ایشان امسال تو را به تراکتور آورد. درباره داستان اولین دیدارتان بگو. تو در روسیه بازی کردی؛ آیا آقای بردیف چهره شناخته‌شده‌ای در آن کشور هست؟

بله همان‌طور که قبلا هم گفتم آقای بردیف انسان محترمی هستند و این احترام به خاطر عناوینی که در باشگاه‌های مختلف کسب کرده نیست. این احترام به خاطر علاقه مردم به شخصیت بردیف هست. رفتارش با همه کسانی که اطرافش هستند، کادر بازیکنان و همه. هیچ کس از این انسان بد نمی‌گوید چون مرد شریف و صادقی است و برای من صداقت از هر چیز دیگری مهم‌تر است چون تاکتیک و متدهای فوتبال مسائل امتیازی هستند و تو می‌توانی هر روز یاد بگیری، از مربیان، از تمرینات و از بازی‌ها. تو می‌توانی تاکتیک‌ها را توضیح بدهی؛ اما اگر بازیکن فوتبالی و اگر از کاری که داری انجام می‌دهی لذت می‌بری باید مراقب این چیزها هم باشی. این وظیفه تو است که از تاکتیک‌ها، سیستم‌ها و جزئیات سر در بیاوری و آقای بردیف برای من در این زمینه‌ها یکی از برترین‌هاست.

* ما بازیکنان و مربیان پرتغالی زیادی را طی ده سال گذشته در اینجا داشتیم. با خاطرات بی‌نظیر و فراموش نشدنی. یکی از آنها تونی اولیویرا است. آیا ایشان را می‌شناسی؟ درباره دستاوردهایش چیزی می دانی؟
خودشان را شخصا می‌شناسم. اما از پسرشان آنتونیو شناخت بیشتری دارم، چون با او در لیگ اسلوونی بودیم. من در المپیالوبلیانی و آنتونیو در هودار. او در آن تیم دستیار بود و پدرش تونی یک بار به آنجا آمد تا پسرش را ببیند. دقیقا زمانی که تیم‌هایمان با هم بازی داشتند. آن موقع به نهار یا شام رفتیم. دقیق یادم نمی‌آید. من با همسرم بودم و آنتونیو هم با پسرش و چند نفر دیگر. خیلی روز خوبی بود و اتفاقا آنجا راجع به تراکتور حرف زدیم. درباره دوره‌ای که آنها در تراکتور داشتند. من هم زمانی که با تراکتور قرارداد بستم با آنتونیو صحبت کردم و او صحبت‌های فوق العاده‌ای در مورد تیم، شهر و هوادارها کرد. تراکتور برای آنها مثل خانه و خانواده است. آنها از قرارداد بستن من با تراکتور خیلی خوشحال شدند چون هم من و هم تراکتور را خیلی دوست دارند و این قرارداد برای همه ما خوب بود.

*بله درباره آقای اولیویرا درست می‌گویی. پس تراکتور را از قبل می‌شناختی؟

اگر سال‌ها قبل از من در مورد تراکتور می‌پرسیدی چیزی نمی‌دانستم. اما الان که اینجا هستم می‌بینم این تیم، این هوادارها و این شهر چقدر بزرگ است. آن موقع زیاد نمی‌دانستم، اما الان داستان را کامل می‌دانم.

*درباره فوتبال ایران صحبت کن. کیفیت بازیکنان ایرانی، آیا کسی را از قبل می‌شناختی؟

سردار را می‌شناختم، چون در روسیه مقابل هم بازی کردیم و‌ مهدی طارمی. اگر بخواهم راستش را بگویم فقط همین‌ها را می‌شناختم اما کیفیت لیگ‌ ایران من را تحت تاثیر قرارداد، چون لیگ پرفشاری است ‌بازی آسانی نداریم. اینکه ایران است و آسان است نیست. کاملا متفاوت است. وقتی می‌آیی اینجا که بازی کنی، باید آماده باشی و حداکثر توانت را بگذاری. چون اگر صددرصد نباشی بازیکنان با کیفیت ایرانی هستند که آماده‌اند جای تو را بگیرند و تو باید آماده این لیگ‌ باشی، لیگی که ساده نیست.

*۱۲ پاس گل. صدر جدول. دو پاس گل فاصله تا رکورد که ۱۴ تاست، به نظرت می‌توانی این رکورد را بزنی، گلزنی یا پاس گل و چرا؟

ترجیح می‌دهم پاس گل بدهم. به خاطر موقعیتم در زمین بازی که هافبک هستم، این برای من بهتر است و اینکه دوست دارم هم‌تیمی‌هایم‌ را خوشحال کنم. و وقتی به کسی پاس گل می‌دهم، مثل اهدا کردن یک هدیه است که باعث می‌شود کسی خوشحال بشود. برای دیدن آن حس شادی ‌‌و لذت بردن از آن پاس گل را دوست دارم.
۱۴ پاس گل را قبلا بهش فکر نمی‌کردم اما الان که نزدیکش هستم نمی‌توانم ردش کنم، بله برای زدنش می‌جنگم.

* هوادران تو را خیلی دوست دارند و به تو مهندس می‌گویند. در ایران این لقب کسی است که پاس گل زیادی می‌دهد و مدام در ورزشگاه وقتی کرنر با ضربات کاشته داریم صدایت می‌زنند. از رابطه‌ات با هواداران بگو؟

شگفت‌انگیز است. هر وقت به استادیوم می‌روم‌ یا هروقت بیرون می‌روم. حسی را تجربه می‌کنم که تا الان نداشتم و‌ روز اول نمی‌دانستم که این تیم‌ و‌ هوادرانش چقدر بزرگ هستند و هر روز بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرم چون من را دوست دارند. درست است من پاس گل می‌دهم و خوب بازی می‌کنم، اما زیاد به اینها مربوط نیست. نه فقط درباره من‌ بلکه درباره همه بازیکنان. وقتی یک‌ بازیکن را در خیابان می‌بینند تو‌ برق را در چشم‌هایشان می‌بینی. مثل یک الگو به ما‌نگاه می‌کنند و این به بازیکنان به خصوص بازیکنان خارجی حس خانه را می‌دهد. این خیلی ارزشمند است که مردم ارزش کار و کیفیت تو را می‌شناسند. من خیلی ممنونم که هواداران این قدر به من لطف دارند. هر روز و هر بازی چیزی مثل این را قبلا ندیده بودم.

*همان‌طور که گفتم ما رابطه خیلی خوبی با پرتغالی‌ها در تبریز و ایران داشتیم و داریم ‌‌و فکر می‌کنم این از فرهنگ نزدیک دو کشور می‌آید. ما هیچ درگیری و کدورتی با پرتغالی‌ها نداشتیم و اینکه پرتغالی‌ها انسان‌های خونگرمی هستند.

بله دقیقا ما انسان‌های خونگرمی هستیم. شاید به خاطر همین است که ارتباط ما اینقدر خوب و محبت‌آمیز است. اگر یک ایرانی به پرتغال برود، می‌فهمد که ما چقدر از نظر فرهنگی شبیه هم هستیم. ما خیلی مردم محترم، مهربان و خونگرمی هستیم و مردم تبریز هم در این زمینه بهترینند.

*نظرت راجع به کار با پاکو خمز چیست؟ آیا از فلسفه بازی روی زمینش لذت می‌بری که به اسم تیکی تاکا می‌شناسیمش؟

بله خوب است. پاکو آمد و ایده‌های متفاوتش را با خودش آورد و من این سبک را می‌پسندم چون فوتبال بازی کردن را دوست دارم. گواردیولا و مربی‌های دیگر را می‌بینم که می‌خواهند به این سبک فوتبال بازی کنند. فوتبال مثل یک برنامه تلویزیونی است. اگر خوب بازی کنی مردم می‌فهمند و خوشحال می‌شوند و تو این را می‌بینی و ما می‌خواهیم برای هوادران بازی کنیم و آنها را خوشحال ببینیم. پاکو آمد و این سبک بازی را برای تراکتور به ارمغان آورد.