چراکه نه، حق‌مان است میلیاردی پول بگیریم!

به گزارش "ورزش سه"، دیروز بالاخره لیگ برتر والیبال زنان با تمام بالا و پایین‌های خود به پایان رسید و این پیکان بود که با غلبه بر سریک در دیدار فینال موفق شد جام قهرمانی را بالای سر ببرد.

با وجود قهرمانی پیکان این ستاره باشگاه سریک بود که موفق شد عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر والیبال زنان را از آن خود کند. آیتک سلامت که با وجود مصدومیت در دور پلی‌آف نیز درخشان ظاهر شد و در نهایت این عنوان را تصاحب کرد.

به همین بهانه گفت‌وگویی با ستاره والیبال زنان ایران ترتیب داده‌ایم که خواندن آن خالی از لطف نیست:

*خانم سلامت آخر نتوانستید به قولی که به سردار آزمون داده بودید عمل کنید. 
بله متأسفانه نشد. بعد از مصدومیت دو بازیکن انگار نظم تیمی ما به هم خورده بود. دیروز هم پیکان با تمام قوا آمده بود، اما ما با خستگی راهی تهران شدیم و فینال را بازی کردیم.

*پس دلیل باخت در فینال را خستگی و غیبت دو بازیکن‌تان می‌دانید؟
قطعاً همین‌طور است. این تیم از همان ابتدا برای قهرمانی بسته شده بود و همین‌طور هم داشتیم تا نیم‌فصل پیش می‌رفتیم. نیم‌فصل یک باخت داشتیم، اما بقیه بازی‌ها را مقتدرانه بردیم. رسیدیم به بازی آخر که متأسفانه الهه پورصالح آسیب دید. بعد هم در پلی‌آف این اتفاق برای مهسا صابری رخ داد و متآسفانه این اتفاقات باعث شد که ما نایب قهرمان شویم.

*آقای خلیل آزمون هم بابت عقب افتادن بازی خیلی عصبانی بودند.
تیم ما از فدراسیون درخواست کرده بود که اگر امکانش وجود دارد بازی دوشنبه برگزار شود؛ در نیمه نهایی هم ما بازی دوم را در تهران انجام دادیم و سه روز پس از آن در بازی سوم به میدان رفتیم. در واقع قرار بود اگر بازی سومی وجود داشته باشد روز جمعه برگزار شود، اما خیلی راحت بازی را روز دوشنبه انداختند، بدون اینکه حتی نظر ما را بپرسند. ولی وقتی ما برای بازی فینال درخواست کردیم این اتفاق نیفتاد. حالا شاید فکر کردند که اگر این اتفاق بیفتد ما برای آن‌ها خطرناک می شویم.

*منظورتان این است که از سمت فدراسیون این علاقه وجود داشته که پیکان قهرمان شود؟
من هیچ وقت چنین حرفی نمی‌زنم چون نمی‌دانم چه اتفاقاتی رخ داده و اصلا خبر ندارم ولی خوب می‌گویم امکان این هم بود که برای ما این کار را بکنند. حالا نمی‌دانم پیکان موافقت نکرده یا هر چیزی.

*عصبانیت آقای آزمون به حدی بود که گفتند دیگر در والیبال تیم‌داری نمی‌کنیم. اول از همه درباره کار با خانواده آزمون برای ما بگویید و نظرتان در مورد این صحبت‌های ایشان چیست؟
خانواده آزمون به نوعی ما را هم جزو خانواده خودشان می‌دانستند. همه عین دخترانشان بودیم و یک رفتار پدرانه و مادرانه با ما داشتند. واقعاً همه جوره به ما کمک کردند و پشت ما در آمدند. یک جایی هم که اصلاً به تیم مربوط نبود باز هم از ما حمایت کردند. آقای آزمون هم ناراحت هستند چون برخورد مناسبی با ایشان انجام نشد که در شأنشان نبود. امیدوارم این حرف‌های آقای آزمون از روی عصبانیت بوده باشد و وقتی که آرام شدند این اتفاق نیفتد چون برای فصل اولی که سریک در لیگ برتر زنان حضور یافته خیلی طرفدار پیدا کرد. خیلی‌ها به ما پیام دادند که ما دوست داشتیم شما قهرمان شوید و پتانسیل آن را داشتید. امیدوارم به تیم‌داری در لیگ ادامه دهند چون ما به اندازه کافی در لیگ بانوان بدون اسپانسر هستیم. اگر یک اسپانسر خوب مثل خانواده آزمون را هم از دست بدهیم خیلی تلخ است.

*شما خودتان هم در پلی‌آف مصدوم شده بودید.
بله در ست سوم بازی اول مقابل سایپا کتف من در رفت و نتوانستم به بازی ادامه دهم. یک ست برده بودیم و در ست دوم این اتفاق رخ داد. با وجود اینکه من و الهه نتوانستیم در آن بازی به میدان برویم باز هم می توانستیم پیروز شویم.

*یعنی در بازی‌های بعدی شما با مصدومیت بازی کردید؟
بله من کاملاً درد داشتم و با درد بازی می‌کردم ولی مجبور بودم چون فقط بازی دیروز برای ما فینال نبود، بلکه ما در سه مسابقه قبلی خود در فینال به میدان رفتیم. یعنی بازی اول را که مقابل سایپا باختیم اگر در مسابقه دوم شکست می‌خوریم اصلاً نمی‌توانستیم به فینال برویم، حتی بازی سوم هم همین‌طور و همه این بازی‌ها شرایط فینال را داشت. من دکتر رفتم و هر روز فیزیوتراپی انجام می‌دادم، اما باز هم درد داشتم. دکتر گفت که کتفم در رفته و نیاز به جراحی وجود دارد، اما باید بازی می‌کردم چون می‌خواستم هر طور که شده به فینال برویم و باید قهرمان می‌شدیم، اما شرایط جوری رقم نخورد که بتوانیم این کار را انجام دهیم.

*با این همه مصدومیت و با وجود اینکه پیکان قهرمان شد شما به عنوان ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر زنان هم انتخاب شدید.
بله خدا را شکر توانستم این عنوان را کسب کنم. از اول لیگ امسال هدف من همین بود. پارسال من بهترین پشت خط زن مسابقات شده بودم و امسال هدف من این بود که ام وی پی بشوم ولی آسیب که دیدم حس کردم که انگار در حال دور شدن از این هدف هستم ولی خدا را شکر توانستم به آن برسم. اولاً اینکه هیچ وقت هدف شخصی نداشتم و همیشه تیم برای من در اولویت بوده است. قبل از بازی دوم مقابل سایپا حتی من نمی‌دانستم که می‌توانم بازی کنم یا نه، اما وقتی به زمین رفتم حس کردم که می‌توانم این کار را انجام دهم. حتی اگر دیده باشید من دفاع را تک دست می‌رفتم و سرویس را هم موجی می‌زدم که فشار کمتری به کتفم وارد شود، اما بازی کردم و خدا را شکر توانستم این عنوان را کسب کنم.

*سوال آخر؛ به نظر می‌رسد که در یکی دو سال اخیر قیمت والیبالیست‌های خانم به شکل عجیب و غریبی بالا رفته است. 
بله امسال این‌طوری شده است.

*پس شما هم در حال میلیاردی شدن هستید. 
متأسفانه مبلغ قرارداد ما قابل مقایسه با هیچ کدام از ورزش‌ها نیست، حتی می‌شود با قرارداد یکی از آقایان تیم والیبال یک تیم را بست. حالا امسال در همه تیم‌ها مبلغ قرارداد‌ها کمی بالا رفته بود، البته در تیم‌هایی که اسپانسر قوی داشتند. معمولاً سه چهار تیم این‌گونه هستند و بقیه می‌آیند که بازیکنان جوان‌شان دیده شود. امیدوارم شرایط از این بهتر شود. وقتی شما از پلتفرم آنتن بازی‌ها را پخش می‌کنید، خیلی بیشتر والیبال زنان دیده می‌شود و حتی وقتی ما در گنبد بودیم درخواست‌ها برای آمدن به سالن بسیار بیشتر شده بود. خدا را شکر این پخش اینترنتی خیلی کمک کننده است مخصوصاً برای خانواده‌هایمان که از آن‌ها دور هستیم و نمی‌توانند بازی‌های ما را از نزدیک ببینند.

*پس فکر می‌کنید که میلیاردی شدن حقتان است
به نظر من که هست چون ما هم مثل رشته‌های دیگر سختی‌های خودمان را داریم. آسیب می‌بینیم، دور از خانواده هستیم و تلاش زیادی انجام می‌دهیم. به نظر من حق والیبال بانوان این هست که این اتفاق برای ما بیفتد.