فوتبال ایران این عکس را به دیوار خود می‌زند!

به گزارش " ورزش سه "، اگر قرار باشد سالها و شاید بازی های متعددی را یک عکاس به انتظار بنشیند و آینده را هم قبل از وقوع آن بداند، کمتر تصویری به این زیبایی و به غایت دهه های بزرگ تاریخ فوتبال یک کشور را شکار خواهد کرد.

عکسی که می توان در مورد آن صفحات زیادی نوشت از روزهای پرشکوه دوران بازی ، مربیگری و حتی حاشیه های چهار مرد ماندگار فوتبال ایران که در بازی باشگاهی تهران در 28 دی ماه سال 61 بین پرسپولیس و شاهین در یک تصویر دیده می شوند. نبردی که در ورزشگاه شهید شیرودی در چهارچوب جام باشگاه های تهران برگزار شد و پرسپولیس موفق شد با دو گل علی پروین تیم شاهین را با نتیجه دو بریک شکست دهد.
علی پروین مرد اول تاریخ پرسپولیس با قهرمانی های متعدد با این تیم چه در پست بازیکن و مربی گری و با سابقه قهرمانی در آسیا با تیم ملی در حالی در تصویر پابه توپ است که سرمربی اسبق آبی ها و سرپرست سالهای نه چندان دور این تیم نصرالله عبدالهی که هر دو با هم سابقه حضور در جام جهانی 1978 آرژانتین را در کارنامه دارند او را تعقیب می کند. کمی دورتر امیرقلعه نویی 19 ساله دیده می شود، بازیکنی که سه سال بعد با تصمیم عبداللهی که سرمربی شاهین شده بود کاپیتان شاهین شد، به استقلال آمد، با این تیم قهرمان ایران و آسیا شد، بازوبند استقلال را به دست بست و سه بار این تیم را قهرمان ایران کرد و کمی دورتر از این سه مرد تاریخ ساز، تصویر چهره محمد مایلی کهن دیده می شود، سرمربی که نسل ماندگار 98 را شکل داد، و تیم رویایی جام ملتهای 1996 آسیا را رهبری می کرد.

این تصویر یکی از زیباترین تصاویر دیده شده از مردانی است که افتخارات زیادی برای خود و ایران به جا گذاشتند، کسانی که شاید سالها طول بکشد تا دوباره همانند آنها در فوتبال ایران دیده شود.

شاید مرور سن این چهار مرد در تصویر در آن روزها خالی از لطف نباشد.
علی پروین: او در حالی در برابر شاهین دبل کرد و در آخر رقابت های باشگاهی در تهران آقای گل این رقابت ها با 15 گل در 17 بازی شد و پرسپولیس را به عنوان بازیکن مربی قهرمان تهران کرد که در آن روزها 36 ساله بود! باورش سخت است، مرد اول فوتبال تهران در آن روزها 36 سالگی را پشت سر می گذاشت و آقای گل رقابت هایی می شد که در آن گلزنان قهاری چون حمید علی دوستی، کامل انجینی، ناصر محمدخانی و پرویز مظلومی نیز حضور داشتند.

نصرالله عبدالهی: مرد اول خط دفاعی شاهین با 32 سال سن، با سابقه حضور در تیم ملی ایران در جام جهانی آرژانتین آن روزها در کنار مهدی دینورزاده مردان اول خط دفاعی ناصر ابراهیمی سرمربی شاهین بودند. عبدالهی بعدها خودش روی نیمکت شاهین نشست و تیم کم نطیر شاهین در سالهای 64 و 65 را ساخت که در هر دو سال در فینال جام باشگاه های تهران مغلوب استقلال و پرسپولیس شد. او در سال 73 نیز سرمربی استقلال بود و آن بازگشت تاریخی استقلال در دربی سال 73 با جابجایی زرین چه از دفاع آخر به وینگرراست، با تصمیم او رقم خورد.

امیر قلعه نویی: با 19 سال سن، یکی از بهترین بازیکنان باشگاهی تهران در آن دهه بود. او که ستاره تیم راه آهن ناصر ابراهیمی در سال 59 با 17 سال سن بود و در آن سال در جام حذفی با راه آهن استقلال و پرسپولیس را حذف کرده بود و سه گل هم در آن تورنمنت زده بود، با کوچ ابراهیمی به شاهین، گزینه اول خط هافبک ناصر ابراهیمی شد تا دوران حکمرانی خود را در رقابت های باشگاهی در دهه 60 و اوایل دهه 70 استارت بزند. قلعه نویی به قدری قدرت رهبری داشت که در تیم رویایی شاهین در سالهای 64 و 65 بازوبند کاپیتانی را هم از عبدالهی در 22 سالگی گرفت تا تصویری که از او به یاد می ماند  چه در دوران بازی و چه در دوران مربیگری همیشه به عنوان نفر اول باشد.

محمدمایلی کهن: مرد دوست داشتنی فوتبال ایران که ضربات بیرون پای او را دیگر کسی در ایران در ضربات کرنر نمی زند، مایلی کهن در آن روزها 28 ساله بود و کاپیتان دوم پرسپولیس در روزهایی که پروین بازی نمی کرد. دو پیروزی بزرگ او برابر عربستان و کره جنوبی با نتایج سه بر صفر و شش بر دو در جام ملتهای آسیا غرور ملی را دوباره به ایران برگرداند و باعث خودباوری نسلی شد که حماسه ملبورن و برد تاریخی برابر آمریکا را در جام جهانی 1998 فرانسه رقم زد.

محمدرضا تقی خانی