نایبقهرمان در خطر: دیگ جوشان فرانسه آرام نمیشود
صحبتهای عجیب نوئل لوگرائه درباره زینالدین زیدان و واکنشهای منفی متعدد ستارههای فوتبال این کشور نسبت به حرفهای او فوتبال فرانسه را با تنشی بیسابقه مواجه کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، فوتبال فرانسه مثل دیگی جوشان در حال جوش و خروش است و به نظر میرسد این جوش و خروش به زودی متوقف نخواهد شد. بعد از آنکه کریم بنزما با دلخوری از رفتاری که تیم ملی فرانسه در جام جهانی قطر با او داشت با تیم ملی کشورش خداحافظی کرد رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه، نوئل لوگرائه، صحبتهایی بسیار جنجالی درباره زینالدین زیدان مطرح کرد که درهای جهنم را به روی فوتبال این کشور باز کرده است.
لوگرائه در حالی همه چیز را به هم ریخت که فدراسیون فرانسه تازه قرارداد دیدیه دشان را تا سال 2026 تمدید کرده بود و به نظر میرسید همه چیز در مسیر خوبی پیش میرود. روزنامه اکیپ میگوید صحبتهای لوگرائه تصمیم شخصی او بوده و پیشتر با کمیته اجرایی فدراسیون فوتبال این کشور هماهنگ نشده بود.
اما اگر لوگرائه میخواست با حرفهایش در مصاحبه با رادیو مونتکارلو روی حمایت از دشان تاکید کرده و هر گونه شائبهای درباره احتمال نشستن زیدان روی نیمکت فرانسه را برطرف کند، حرفهای او عملا به ضد خود تبدیل شد. جملات او که به شکلی توهینآمیز، زیدان را هدف گرفته بود فوتبال فرانسه را متشنج کرد و باعث شد همه به هواداری از زیدان برخیزند.
روی جلد روزنامه اکیپ بهترین خلاصه از همه واکنشها به لوگرائه است: "غیر قابل قبول". با اینکه لوگرائه امروز اشتباه خود را پذیرفت و عذرخواهی کرد اما فوتبال فرانسه با چنان تنشی روبرو شده است که پای وزیر کشور به ماجرا باز شده است.
*امباپه به رهبر جبهه ضد لوگرائه تبدیل میشود
با اینکه چندین بازیکن فعلی و سابق تیم ملی فرانسه از جمله فرانک ریبری، جبرئیل سیسه، یوری ژورکائف به صحبتهای رئیس فدراسیون واکنش نشان دادهاند اما واکنش کیلیان امباپه بیشترین بازخورد را داشته است. ستاره ملیپوش پاری سن ژرمن خطاب به لوگرائه نوشت:" زیدان یعنی فرانسه. نباید به اسطوره بیاحترامی کنید".
این اولین باری نیست که امباپه به وضوح در مقابل فدراسیون فوتبال کشورش موضع میگیرد. چندی پیش امباپه بر سر حق انتشار عکسهایش با فدراسیون مشکل پیدا کرده بود.
با اینکه بعید است تنشی که صحبتهای لوگرائه در فرانسه ایجاد کرده به زودی پایان بیابد ولی باید دید آیا مسئولان این کشور میتوانند آرامش و اتحاد در فدراسیون و تیم ملی را دوباره احیا کنند یا در تورنمنتهای ملی بعدی شاهد ترکشهای این اختلاف در عملکرد فرانسه خواهیم بود؟