قلعهنویی و گل گهر در مسابقهای با حکم قهرمانی
گزارش: ژنرال و عشق پیرانه سری!
قلعهنویی حالا مدعی قهرمانی است؛ جامی که اگر ببرد، برای او ارزشهای زیادی خواهد داشت.
به گزارش ورزش سه، در سومین فصل حضور روی نیمکت گلگهر سیرجان، امیر قلعهنویی بالاخره شرایطی را بهوجود آورده که خودش را مدعی کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر میبیند. او از 12بازی ابتداییاش در این فصل 24امتیاز بهدست آورده که میانگین کسب عنوان قهرمانی را نشان میدهد؛ 2امتیاز از هر بازی. امیر فصل گذشته هم در مقاطع زیادی با گلگهر در ردههای بالایی جدول دیده شد، اما نهایتا بهخاطر 7امتیازی که سر ماجرای استفاده گلگهر از بازیکن غیرمجاز از این تیم کم شد، او نتوانست به رقابت بر سر کسب جام ادامه بدهد. گلگهر فصل گذشته به حضور در رده چهارم جدول ردهبندی اکتفا کرد، اما امسال آنها شرایط بهتری دارند و میتوانند امیدوار باشند که تا هفتههای پایانی بر سر کسب جام بجنگند.
ثبات در سیرجان
شاید یکی از مهمترین امتیازات گلگهر در فصل جاری، حفظ کادرفنی بوده باشد. به هر حال امیر امروز زیر و بم تیم را میشناسد و این میتواند کمک بزرگی برای سیرجانیها باشد. در نقطه مقابل دیگر تیمهای مدعی لیگ برتر اغلب درگیر بیثباتی بودهاند. استقلال و سپاهان سرمربیان خود را تغییر دادهاند و تراکتور علاوه بر اعمال این تحولات در مقطع ابتدایی فصل، بار دیگر در میانههای فصل سرمربیاش را عوض کرد. تنها مدعی سنتی که سرمربیاش را حفظ کرده پرسپولیس است؛ حریف امروز گلگهر که البته برخی عقیده دارند آنجا هم یحیی گلمحمدی به بنبست تاکتیکی رسیده است. در نتیجه مجموعه این موارد به گلگهر کمک میکند فصل بهتری داشته باشد و در رقابت برای قهرمانی متمرکزتر از حریفان عمل کند. به علاوه فراموش نکنید که گلگهر از نظر کشش و جذابیت رسانهای به اندازه تیمهایی که نام بردیم پتانسیل ندارد و این مسئله اتفاقا میتواند موجب آرامش آنها شود.
اعاده حیثیت شخصی
گفتیم که قهرمانی احتمالی در لیگ امسال برای امیر قلعهنویی بسیار بیشتر از فتح یک جام میارزد. در حقیقت او با چنین دستاوردی، میتواند به نوعی دست به اعاده حیثیت حرفهای بزند. از واپسین موفقیت قلعهنویی سالهای طولانی میگذرد. به روایت روشنتر، این مربی آخرین بار در لیگ دوازدهم روی نیمکت تیم پرستاره استقلال موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. حالا دقیقا یک دهه از آن اتفاق گذشته و هر سال، بیشتر از پارسال این فرضیه مطرح بوده که دوران امیر در فوتبال ایران به پایان رسیده است. برای خیلی از کسانی که مشتاقند در نقد او بنویسند «دههات گذشته مربی»، گلگهر ثروتمند یکی از آخرین محکهای امیر است؛ جایی که او یا سربلند بیرون میآید و نشان میدهد هنوز چیزهایی در چنته دارد، یا ناکامیهایش را تکرار میکند و باد به پرچم منتقدان میافتد. بیش از هر زمان دیگری، این یک دوئل تمام عیار بین قلعهنویی و لشکر منتقدان اوست؛ درنهایت چهکسی پیروز خواهد شد؟
نیمنگاه به تیم ملی
این نکته را هم نباید فراموش کرد که لیگ امسال شرایط کاملا خاصی برای قلعهنویی دارد. او همیشه مشتاق حضور دوباره روی نیمکت تیم ملی فوتبال ایران بوده و بارها این آرزوی بزرگ را فریاد زده است. حالا نیمکت تیم ملی خالی است و او طبق معمول تبدیل به یک گزینه برای پر کردن آن شده است. در نتیجه ادامه روند خوب گلگهر میتواند نگاه تصمیمسازان فوتبال ایران را به او جدیتر کند؛ به مردی که هنوز بین برخی از هواداران متعصب «مربی ایرانی» پایگاه دارد. از اینرو موفقیت امیر در سیرجان، راه را برای او در خیابان سئول هم هموار خواهد کرد.
منبع : همشهری