بازیکن اروگوئه‌ای نفت، کسی که عاشق پدر شدن است!

به گزارش "ورزش سه"، سباستین خراردو پیریز ریوس بازیکن اهل کشور اروگوئه است که امروز با قراردادی به صنعت نفت آبادان پیوست. این بازیکن یک ماه پیش گفتگویی را با رسانه ال پایس اروگوئه ترتیب داده که اکنون مرور آن خالی از لطف نیست.

در گزارش ال پایس آمده است: این بازیکن 32 ساله مانند بسیاری دیگر از بازیکنان آزاد در بلاتکلیفی به سر می برد. او پس از جدایی از دفنسور اروگوئه، به تیم آتناس پیوست و اکنون منتظر تیم جدیدی است.

وقتی یک بازیکن بدون تیم مانده، انتظار به سختی می گذرد و حتی آسیب دیدگی های کهنه به سرعت قبل بهبود نمی یابد. بازیکن به فکر فرو می رود و دنیا دور سرش می چرخد. اگر او را بدون هیچ دلیل روشنی از دو باشگاه اخیرش کنار بگذارند، این اتفاقات نمود بیشتری دارد. سباستین پیریز در اواسط سال از تیم آتناس سن کارلوس خداحافظی کرد، زیرا این باشگاه از بازیکنان خود خواسته بود در منطقه مالدونادو زندگی کنند.

این هافبک 32 ساله قصد نداشت با مدیران تیم وارد درگیری شود در نتیجه آنجا را ترک کرد. او به دنبال دریافت غرامت از باشگاهش بود، اتفاقی که در نوامبر 2021 و در زمان حضور در تیم دیفنسور اسپورتینگ نیز برای او رخ داده بود. او تا به امروز هم نمی داند چرا او را از تیم بیرون کرده اند. از باشگاه کینه ای ندارد.

در حالی که وضعیت او نامشخص است، از سپری کردن تعطیلات در کنار خانواده اش لذت می برد. او قرار است در ماه آوریل پدر شود و این مسئله انگیزه او را افزایش داده است. گاهی اوقات دیدن بازی های تیم سابقش، او را برای پوشیدن استوک های نوستالژی، تحریک می کند. به او پیشنهاد بازی در داخل کشور را دادند اما انجام بازی بدون ثبت قرارداد و حمایت پزشکی بسته نشد. بنابراین در حال حاضر با دوستانش در بازی های دیگر شرکت می کند.

پیریز با وضعیت کنونی فوتبال اروگوئه مخالف است. او نگران است که برخی بازیکنان باتجربه بدون تیم بمانند. او می گوید: «ما باید بدون وابستگی به افراد خارجی شروع به حرکت کنیم. ما عواقب صبوری بیش از حدمان را می‌دهیم. تا چند سال پیش انتظار نداشتید که یک بازیکن 30 ساله شش ماه منتظر تیم بماند.»

او می‌گوید: «من خیلی آدم رکی هستم، دوست ندارم یک فرد دو رو باشم. بسیاری از اتفاقات بیرون از زمین، بر تصمیم‌گیری‌ها در یک فصل یا در یک بازی تأثیر می‌گذارند. من دوست ندارم با آینده کسی بازی کنم، چه به نفع من باشد یا به ضررم.»

پیریز در دانوبیو تمرین کرد، برای پنارول، لیورپول، دفنسور، آتناس و ریور پلاته نیز به میدان رفت. او در خارج از اروگوئه با تیم املسی کلمبیا قهرمان شد، برای تایگر آرژانتین، الشباب عربستان و پانیونیوس یونان نیز بازی کرد. آخرین باری که او احساس کرد یک قهرمان داستان است، در دارسنرو بود.

پیریز می‌گوید: مدیریت تیم سابق من، 9 بازیکن را بدون دلیل اخراج کرد. من شکایت کردم و در دادگاه پیروز شدم و این کمی من را آرام کرد. روز قبل ما برابر یونتوود به تساوی رسیدیم. اما هیچ وقت بی احترامی نشد، حمله ای صورت نگرفت. ما به دنبال پیشرفت تیم بودیم و نتوانستیم بخشی از آن باشیم، دوست داشتیم در زمین اتفاقات خوبی را رقم بزنیم.

علیرغم این واقعیت که هیچ پایان خوشی در داستان او و تیم دفنسور اروگوئه نبود، اما او برای باشگاه سابقش احترام قائل است و می گوید: «من از آنها کینه ای ندارم. من در شرایط سختی برای باشگاه به میدان رفتم و نمی‌توانستم بیشتر از این برای آنها مثمر ثمر باشم». او می داند که از نظر بدنی آماده است، اگر یک تیم پیشنهادی را مطرح کند، او آماده امضای قرارداد است. پیریز می گوید: «وقتی با شما تماس می گیرند باید آماده باشید.»

او آرزو دارد با پسر یا دخترش وارد زمین مسابقه شود. آنها نمی خواهند منتظر سونوگرافی برای تشخیص جنسیت نوزاد بمانند. او می گوید: « من می دیدم که هم تیمی هایم با بچه هایشان وارد زمین مسابقه یا محل تمرین می شوند و من دیوانه می شوم. اگر بتوانم همین کار را با فرزندم انجام دهم، یک اتفاق بزرگی است.» او بیش از هر چیز می خواهد به رختکن مشترک با هم تیمی ها، زمین تمرین و فوتبال بازگردد.