فرسنگ‌ها فاصله، 48 ساعت بعد از فینال و دربی تهران

به گزارش "ورزش سه"، دربی لیگ برتر در حالی با تساوی 2 بر 2 خاتمه یافت که شاید این بازی با توجه به شرایط آن از نظر برگزاری می‌توانست به شکل جذاب‌تری دنبال شود اما همچنان ضعف ساختاری فوتبال ایران مانع از تحقق این موضوع می‌شود.

فدراسیون فوتبال ایران که بارها در تلاش برای برگزاری رویدادهای بزرگ بین المللی در سطح آسیا بوده، انتظار می‌رود بتواند در برگزاری دربی که به عنوان ویترین فوتبال ایران محسوب می‌شود، اقدامات بزرگتری را صورت دهد که البته هیچ وقت نتوانسته این استاندارد را شکل دهد. اکنون با توجه به نزدیکی فینال جام جهانی و دربی، شاید مقایسه این دو دور از انتظار باشد اما به صورت حداقلی نیز فاصله بزرگی با یکدیگر دارند که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.

تماشاگر
بزرگترین لازمه انجام یک بازی جذاب قطعا حضور تماشاگران است. شاید عدم حضور طرفداران در دربی عامل اساسی باشد که سطح آن را در حد یک بازی حتی معمولی کاهش دهد اما عوامل زیادی قطعا تاثیرگذار بودند که این بازی بدون حضور آنها برگزار شود. سازمان لیگ از آلودگی هوا در کنار مشکلات زیرساختی سکوهای آزادی به عنوان عوامل اصلی این موضوع اشاره کرده‌است و از سوی دیگر شرایط کشور، دیگر عاملی بود که باعث شد تا خلا هواداران در این بازی کاملا محسوس باشد و دیداری که چهار گل در پی داشت، شاهد هیچ جذابیتی روی سکوها نبود.

گیت ورودی
موضوع گیت ورودی سال‌هاست در تمامی استادیوم‌های دنیا حل شده است. با این حال این مساله همچنان در ایران پابرجاست و بیشتر زمان حضور در استادیوم را به خود اختصاص می‌دهد. گیت ورودی با توجه به نوع کارت‌های صادره که همچنان به صورت فیزیکی کار دنبال می‌شود، باعث ترافیک و ازدحام بزرگی از همان ابتدای ورودی استادیوم می‌شود. این در حالیست که مسیر مشترک ورودی این مصائب را بیشتر می‌کند و اصحاب رسانه باید چهار گیت فیزیکی را رد کرده و هر بار اسامی به صورت کتبی مورد بررسی قرار گرفته و تایید شود. موضوعی که در بیشتر استادیوم‌ها با کارت‌های الکترونیکی و تاییدیه‌هایی که به صورت ایمیل به رسانه‌ها اعلام می‌شود حل شده و تنها دو گیت الکترونیکی برای ورود اقلام تعبیه شده و زمان کمی را از آنها خواهد گرفت. با این حال امیدوار نباشید این موضوع فعلا در استادیوم‌های ایران حل شود.

سکوت مرگبار استادیوم
حالا فارغ از مسائلی که منتهی به عدم حضور هواداران شده، اینکه وارد استادیومی شوید که سکوت عجیبی در آن حکمفرماست، باعث می‌شود به خودی خود حس مربوط به بازی از شما گرفته شود. برای این موضوع نیز در تمامی دنیا برنامه‌هایی پیش از بازی بزرگ چیده شده تا به جذابیت‌ها کمک کند اما در استادیوم آزادی تمرین و گرم کردن دو تیم نیز در سکوت کامل دنبال شد تا بازیکنان هم شاید از کمترین حس ممکن پیش از شروع جدال برخوردار شوند.

دربی با افراد متفرقه
دربی با تمامی اعلان‌هایی که در خصوص مخالفت با حضور هواداران و افراد وابسته به باشگاه‌ها صورت گرفت، همچنان تماشاگرانی داشت که باعث اختلال در نظم استادیوم نیز شد و حتی یک درگیری را هم در پی داشت. حضور چند هوادار خردسال در کنار خانواده‌شان نیز جالب توجه بود تا مشخص شود همچنان می‌شود با کدخدامنشی، اجازه حضور در بی‌تماشاگرترین دربی دنیا را هم دریافت کرد. حدود 100 هوادار که هیچ ارتباطی به دو باشگاه نداشتند و مسوولیتی در آنها نداشتند، کاملا قابل شمارش بود که تصاویر و ویدئوهای آنها نیز موجود است.

همچنان مصائب اینترنت و جایگاه رسانه
به دنبال مقایسه با رویدادی مثل فینال جام جهانی نیستیم اما شما اگر در تمامی بازی‌های بین المللی نیز در دیگر استادیوم‌ها حاضر شوید، تمامی امکانات مربوط به شغل رسانه‌ای شما تعریف شده و مشخص است. پیش از بازی مثل تماشاگران بلیت صندلی که باید روی آن کار خبری را دنبال کنید مشخص شده و حتی اگر در آن حضور پیدا نکنید، جایگاه شما خالی باقی خواهد ماند. در استادیوم آزادی نیز فارغ از تعداد جایگاه محدودی که برای تماشاگران وجود دارد، شما هیچ جایگاه مشخصی نخواهید داشت و بسته به سلیقه و البته دیر یا زود رسیدن به محل جایگاه، صندلی مدنظرتان را خواهید داشت. البته اگر خوش شانس باشید و با توجه به حضور بیشتر از ظرفیت جایگاه، صندلی به شما برسد. موضوع بعدی نیز مربوط به اینترنت و سرعت آن است که باز هم باید بگوییم فارغ از شرایط کنونی، پیش از این نیز به مشکل بزرگی برای اصحاب رسانه تبدیل شده است. نکته دیگر هم اینکه برخلاف دیگر استادیوم‌های بین المللی شما فقط در جایگاه خبرنگاران و با سرعتی پایین‌تر در سالن نشست خبری، می‌‎توانید روی اینترنت استادیوم حساب باز کنید و برای مهمترین قسمت استادیوم که محل مصاحبه با بازیکنان است، عملا دسترسی شما به اینترنت استادیوم بسته می‌شود و در روزهای فعلی که با مشکل اینترنت مواجه هستیم، این مساله سخت‌تر می‌شود.

حالا بیایید یک بار مسیری که برای حضور در مسابقه‌ای مثل فینال و حتی مراحل پایین‌تر از آن را طی کردیم در قیاس با دیدار بزرگی مثل دربی مرور کنیم؛

چند روز پیش از بازی شما از فیفا درخواست حضور در این رویداد و بازی را خواهید داشت. بسته به کیفیت رسانه و اکتیو بودن آن و خبرنگار، این درخواست شما پذیرفته خواهید شد. روز مسابقه یا حتی یک روز قبل از آن در محل رسانه‌ای تعریف شده حضور یافته و کارت مربوط به حضور در این بازی را که شباهتی هم به بلیت هواداران دارد دریافت خواهید کرد. روی این کارت محل صندلی شما مشخص شده است. در روز بازی نیز معمولا با اتوبوس‌های تهیه شده از سوی فیفا یا حتی مترو و ... به نزدیک‌ترین محل استادیوم و ورودی آن خواهید رفت. از لحظه حضور در استادیوم با آی دی که روی بلیت شما مشخص شده، می‌توانید به اینترنت پرسرعت استادیوم وصل شوید. صندلی شما رزرو شده و مشکلی از این بابت نخواهید داشت و همچنین کابل اینترنت پرسرعت برای اتصال لپ تاپ شما در اختیارتان خواهید بود. مانینتور کوچکی نیز وجود دارد که شما خروجی که تلویزیون آن بازی را نشان می‌دهد، قادر به مشاهده بازی خواهید بود تا احیانا در صورتی که دور از زمین هستید و همچنین امکان مشاهده صحنه آهسته برای شما نیز فراهم شود تا بتوانید گزارش کاملی را ارائه دهید.

بین دو نیمه نیز مرکز رسانه‌ای مستقر در استادیوم این امکان را فراهم خواهد کرد تا ضمن پذیرایی ساده (به صورت رایگان) یا اگر خواهان صرف غذای مفصل‌تری هستید، با پرداخت مبلغی مشخص، آن را برآورده کنید و همچنین کارهای رسانه‌ای خود را به انجام برسانید.

بعد از بازی نیز با توجه به قبول درخواست شما برای حضور در میکسدزون (محل گفتگو با بازیکنان) یا نشست خبری ( گفتگوی خبری با سرمربیان و بازیکن منتخب بازی) در شرایطی کاملا ایده آل گزارش را تهیه خواهید کرد. چرا که مسوول برگزاری با توجه به ظرفیت محل با درخواست رسانه‌ها برای حضور در این بخش موافقت کرده و شرایط به شکلی نیست عملا تجمع میکروفن‌ها یا خبرنگاران، باعث شود تا تصویر دلخواهی را دریافت و ثبت نکرده باشید.

مسیر بازگشت نیز کاملا به همان شیوه است و کسانی که با توجه به ظرفیت استادیوم کارت پارکنیگ در اختیار گرفته‌اند و با ماشین شخصی آمده‌اند خارج شده و دیگر نفرات نیز با همان اتوبوس‌ها به سمت مترو یا مرکز رسانه‌ای منتقل می‌شوند تا عملا مصائب و نگرانی بزرگی برای ارسال خبر وجود نداشته باشد. لازم به ذکر است که تمامی اتوبوس‌ها نیز به اینترنت مجهز هستند تا در مسیر نیز بتوانید کارهای خبری خود را بدون مشکل دنبال کنید.

شرایطی که شاید امکان فراهم‌سازی زیرساخت آنها با توجه به بودجه کلان و هزینه زیادی که برای اجاره به طور مثال همین استادیوم آزادی چندان زیاد تصور نمی‌شود، اما هیچ وقت به صورت یک کار قابل اجرا در نظر گرفته نشده است. اتفاقاتی که قطعا می‌تواند به کیفیت بالاتر کار کمک بزرگی کند و باید امیدوار بود روزی این اتفاق را شاهد باشیم....