حرف‌های گلری که از آکادمی پرسپولیس به مقدونیه رفت

به گزارش ورزش سه، امیرحسین حاجی‌آقا که سال گذشته از تیم‌ پایه پرسپولیس جدا شد و برای ادامه کار خود به مقدونیه رفت، این روزها، پس از پایان مدت قرارداد خود با تیم ماکادونیا جورج پتروف به ایران بازگشته و در حال تصمیم‌گیری در خصوص آینده خود است.

این دروازه‌بان ۲۲ ساله که موفق شد در یک سال حضور در مقدونیه، همراه با تیم خود به عنوان قهرمانی جام حذفی دست پیدا کند، امروز در گفت‌وگویی با خبرنگار ما، درباره حضور در این کشور و سطح لیگ مقدونیه و تفاوت آن با لیگ ایران صحبت کرد.

این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانیم:

* حدود یک سال از زمان حضورت در لیگ مقدونیه می‌گذرد.
بله. من در دی ماه سال گذشته از ایران خارج شدم و به ترکیه رفتم. در آن زمان تیم ماکادونیا جورج پتروف در ترکیه اردو زده بود و به مدت بیست روز داخل اردو بودم و در آن مدت به صورت تستی کار می‌کردم تا مشخص شود که قرارداد می‌بندم یا خیر. در بیست روز خوب کار کردم و به من گفتند کارهایت را انجام بده و به مقدونیه بیا.

* شرایط تیمت در لیگ مقدونیه چطور است؟
ما فصل قبل قهرمان جام حذفی شدیم و به لیگ کنفرانس اروپا راه پیدا کردیم ولی به مراحل بالاتر نرسیدیم. بعد از قهرمانی، دو ماه در تعطیلات بودیم و سپس لیگ جدید شروع شد و در حال حاضر در تعطیلات نیم فصل هستیم.

* چرا مقدونیه را برای ادامه فوتبالت انتخاب کردی؟
من خیلی دنبال این بودم که خارج از کشور بازی کنم. در‌ پرسپولیس، در رده سنی امید و بزرگسالان حضور داشتم و با پرسپولیس برای بازی‌های آسیایی به عربستان رفته بودیم و کارت آسیایی من به عنوان بازیکن زیر ۲۱ سال، صادر شده بود و به همین دلیل یک راه خوب برایم باز شد تا بتوانم لژیونر شوم. فیلم‌هایمان را برای چند تیم در بلغارستان، صربستان، مقدونیه، یونان و ... فرستادیم و چند تیم پسندیدند که من هم با بررسی گزینه‌ها، در نهایت این تیم را انتخاب کردم.

* به عنوان گلر ذخیره به این تیم اضافه شدی؟
در زمان بررسی و عقد قرارداد به عنوان گلر اول جذب این تیم شدم اما خوشبختانه یا متاسفانه گلر دیگر تیم، خوب کار کرد و به تیم ملی هم دعوت شد‌ و من به عنوان گلر دوم در این تیم حضور داشتم و چند بازی هم کردم و در مجموع عملکرد خوبی داشتم.

* از چند سالگی فوتبالت را آغاز کردی که در ۲۱ سالگی توانستی لژیونر بشوی؟
من از ۱۲ سالگی کارم را در‌ پرسپولیس آغاز کردم و سپس به سایپا رفتم. از این تیم به استقلال رفتم و سه سال در این تیم بودم و بعد از آن دوباره به پرسپولیس برگشتم و ماندگار شدم که خدا را شکر سال آخر شرایط خیلی خوبی هم داشتم و به بزرگسالان هم اضافه می‌شدم.

* برای آینده‌ات چه برنامه‌ای داری؟ همچنان با این تیم ادامه خواهی داد؟
قرارداد من تمام شده و صحبت‌هایی را با مدیران باشگاه انجام داده‌ایم. اگر قرار باشد بازی کنم، در این تیم می‌مانم اما در غیر این صورت، جدا خواهم شد‌. باید صبر کنیم تا ببینیم چه اتفاقی رخ می‌دهد.

* درباره سطح فوتبال مقدونیه هم صحبت کن. لیگ این کشور در مقایسه با لیگ ایران در چه شرایطی قرار دارد؟
فوتبال مقدونیه، سطح خوبی دارد و حتی در مقدماتی جام جهانی، تیم ملی این کشور توانست ایتالیا را شکست بدهد‌. سطح لیگ هم خوب است و در یک سالی که من در این کشور حضور داشتم، اتفاقات خوبی برایم رقم خورد. اگر بخواهیم لیگ مقدونیه را با لیگ ایران مقایسه کنیم، شاید کیفیت لیگ‌ اینجا بسیار بالاتر نباشد اما قطعا پایین‌تر هم نیست.

* چه تفاوتی بین دو لیگ وجود دارد؟
در‌ مقدونیه نظم و انضباط بهتری حاکم است و توجه بیشتری به تیم‌های پایه می‌شود و حتی زمانی که بازیکنان ما به تیم ملی دعوت می‌شدند، بازیکنان ۱۵ ساله با ما تمرین می‌کردند، در صورتی که در ایران به پایه‌ها توجهی نمی‌شود.یکی دیگر از نکات مثبت این بود که حداکثر سن بازیکنان تیم ما، ۲۸-۳۰ سال بود‌ و سرمربی تیم تنها ۳۵ سال داشت.

* چه تفاوتی در رفتار با بازیکنان جوان و آموزش‌ها در دو کشور وجود دارد؟
در داخل ایران به عنوان بازیکن جوان، توجه زیادی به تو نمی‌شود و در تمرینات، همراه تیم نیستی و در واقع فقط در کنار تیم حضور داری و پشت دروازه کار می‌کنی اما در مقدونیه کاملا متفاوت بود و هر کسی کار خودش را انجام می‌داد و همه چیز روی اصول بود و همین مسائل به زندگی هم نظم می‌داد و باعث می‌شد سطح لیگ و بازیکنان پایه و بزرگسالان بالاتر باشد.

* به عنوان یک بازیکن ایران، چه‌ نگاهی به تو وجود داشت و با تو چطور رفتار می‌شد؟
مردم و بازیکنان نگاه خوبی به ایرانی‌ها داشتند و طوری برخورد می‌کردند که هیچوقت احساس غریبی و تنهایی نمی‌کردی و همیشه دلگرمی می‌دادند. آدم‌های بسیار خونگرمی بودند و حتی زمانی که مریض می‌شدی یا تنها بودی بهترین رفتار را داشتند. همه، بسیار دوست داشتننی و خیلی خوب بودند.

* هم‌تیمی‌ها و مربی‌هایت چه شناختی از فوتبال ایران داشتند؟
بسیاری از آنها آقای علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا و مهدی طارمی را می‌شناختند و درباره کیفیت فوتبال آنها صحبت می‌کردند.

* جام جهانی 2022 به پایان رسید و یکی از نکات این دوره از مسابقات، درخشش گلر کرواسی بود که احتمالا تو از این بازیکن شناخت خوبی داری. 
لیواکوویچ فوق‌العاده بود و در پنالتی‌ها هم عالی کار کرد اما متاسفانه شانس با کرواسی نبود. نکته مهم درباره این دوره جام جهانی این است که در این مسابقات گلرهایی مطرح شدند که حتی بازیکنانی مثل نویر و ناواس و ... کنار رفتند. نسل جدید گلرها، سبک‌های جدیدی را وارد فوتبال کردند و ستاره‌های دنیا در این پست به فراموشی سپرده می‌شوند. دروازه‌بانی پستی است که فرصت کمی برای نشان دادن خودت داری اما این جام جهانی باعث شد تا گلرها خودشان را نشان بدهند.

* به عنوان یک بازیکن جوان، چه رویایی را برای آینده در سرت داری؟
من عاشق اسپانیا و تیم رئال مادرید هستم و دوست دارم در آینده در این کشور حضور داشته باشم.

* حرف پایانی؟
می‌خواهم از خانواده‌ام تشکر کنم که همیشه از ابتدای مسیر تا الان، در کنار من بوده‌اند و از من حمایت کرده‌اند. امیدوارم شرایط طوری رقم بخورد که بتوانم زحمات‌شان را جبران کنم.

نویسنده: امیرحسین خیرخواه