میهایلوویچ و اندوهی برای همیشه

به گزارش "ورزش سه" خبر دردناک‌تر از این نمی‌شد. سینیشا میهایلوویچ مدافع گلزن و افسانه‌ای فوتبال جهان پس از سال‌ها مبارزه با سرطان خون در سن 53 سالگی، تنها دو روز پیش از برگزار فینال جام جهانی، چشم از این جهان فروبست و فوتبال را با تمام خاطراتش تنها گذاشت.

هنوز جملات او را پس از ابتلا به سرطان خون یادمان نمی رود، اینکه مبارزه با این سرطان را مثل خوردن یک لیوان آب می دانست.

میهایلوویچ پس از ابتلایش به سرطان گفته بود:

" به این بیماری احترام می‌گذارم و با سینه‌ای ستبر با آن روبه‌رو خواهم شد. در چشمان این بیماری زل می‌زنم، همان‌گونه که همیشه با مشکلات روبه‌رو شده‌ام."
اما فوتبال دوستان ایرانی با شنیدن نام میهایلوویچ بی‌گمان به یاد ضربه ایستگاهی اش در جام جهانی 98 می‌افتند که توانست در اولین دیدار تیم ملی در آن تورنمنت دروازه نیما نکیسا را باز کند.

این در شرایطی بود که پیش از بازی مقابل یوگسلاوی با هرکدام از بازیکنان تیم ملی که صحبت می‌کردی نمی‌توانستند ترسشان را از ضربات بی‌نظیر ایستگاهی او از فواصل دور و نزدیک پنهان کنند و درنهایت از همان راه هم دروازه‌مان باز شد.
در آن دیدار که به اذعان بسیاری کارشناسان بهترین نمایش ما در جام جهانی 1998 محسوب می‌شد، شاگردان سانتراچ (سرمربی تیم ملی یوگسلاوی در جام جهانی 1998) وقتی دیدند حریف دفاع سرسخت تیم ملی در آن دیدار متشکل از (زرینچه، خاکپور، محمد خانی، پاشازاده و میناوند) نمی‌شوند به دنبال گرفتن خطا در پشت محوطه جریمه بودند تا میهایلوویچ بتواند قفل دروازه ایران را باز کند.
سینیشا در شرایطی توانست برای هشتمین بار در ادوار تاریخ جام جهانی دروازه تیم ملی را باز کند که دقایقی قبل از همان فاصله موفق به گشودن دروازه نکیسا نشده بود، اما خطای مهدی پاشازاده در بهترین نقطه روی پدراگ میهاتویچ آخرین فرصتی بود که میهایلوویچ قدر آن را دانست و ایران با همان یک گل بازی را واگذار کرد. گرچه نباید از جاگیری عجیب نیما نکیسا در لحظه دریافت ان گل به سادگی گذشت.
هنوز شادی پس از گل او را فراموش نکردیم که بعد از عبور توپ از خط دروازه درحالی‌که سرشار از شادی بود، با انگشتان اشاره اسلابودان سانتراچ را نشان می‌داد به سمتش رفت و او را در آغوش گرفت.

شاید اگر کسی به ما می‌گفت دو نفر از جمع 22 بازیکن آن دیدار نوستالژیک را امروز پس از 24 سال از دست می‌دهیم باورمان نمی‌شد اما این حقیقت تلخی است که باید بتوانیم با آن کنار بیاییم.
برای نوشتن و پرداختن به افتخارات و گل‌های حساس و بی‌شمار سینیشا میهایلوویچ، این اسطوره فقید فوتبال، قطعاً فرصت بیشتری احتیاج داریم، اما در وصف این مدافع گلزن دنیا شاید تنها کافی است بدانید که او در 426 بازی موفق به ثمر رساندن 66 گل شد، که 85 درصد از این تعداد گل به ثمر رسیده از روی ضربه ایستگاهی بوده است ،اصلا شاید به همین جهت بود که همواره در قلب دفاع شماره 11 را بر تن می کرد.

انصافاً ادعای گزافی نیست که اگر او را پس از روبرتو کارلوس بهترین مدافع متخصص ضربات ایستگاهی در تاریخ فوتبال بدانیم.

او کاپیتان آخرین یوگسلاوی دوست داشتنی در جام جهانی 1998 بود و مرگ او به حدی تاثیر گذار و الهام بخش است که بدون شک آثار آن را در دو بازی باقی مانده در جام جهانی خواهیم دید.

روحش شاد و یادش گرامی باد