گاهی اوقات شما برنده نمی‌شوید که نمی‌شوید

به گزارش "ورزش سه" درست نیست که هر کدام از بازی‌های دیشب را به «بازی برتر» و سپس ثانویه تقسیم کنیم، زیرا هر دو بسیار لذت‌بخش بودند.

به دلیل کاهش شکاف استعدادها بین تیم‌ها در این جام جهانی و همین‌طور در مدیریت، گاهی اوقات تعجب می‌کنم که چگونه یک تیم واقعاً برنده می‌شود. ما می دانیم که چند هفته آینده یک کالبد شکافی گسترده در مطبوعات انگلیسی در مورد اینکه انگلیس کجا اشتباه کرد و چرا دوباره شکست خورد، برگزار می شود و هری کین در چند ماه آینده پس از خراب کردن پنالتی دوم که تیمش را به تساوی می رساند، چه خواهد کرد و چه خواهد گفت.

با این حال، این بازی‌ها اکنون با حاشیه‌های مضحکی انجام می‌شوند که مهم نیست روزنامه‌ها چقدر بلند فریاد می‌زنند و تحلیل‌گران چقدر عمیق تحلیل می‌کنند، تنها چیزی که امروز مهم است، این است که «گاهی اوقات شما برنده نمی‌شوید». انگلیس شاید بهترین تیم تاریخ خود را داشت و صادقانه بگویم که آنها بسیار بهتر از فرانسه بازی کردند.

تاکتیک‌های آنها عمدتاً دقیق بود.  برتری عددی آنها در خط میانی با جوردن هندرسون و جود بلینگهام آشکار شد که با بوکایو ساکا و فیل فودن ترکیب شدند و این امر باعث شد تا دو خط میانی فرانسه متشکل از اورلین کوآمنی و آدرین رابیو از بازی خارج شدند و میانه میدان را کاملاً به حریف دهند، یا به انگلیس اجازه دادند که از عرض زیاد بیرون بیاید، که همچنین به این معنی بود که انگلیس می‌تواند مدافعان کناری خود را برای محافظت در برابر کیلیان امباپه حفظ کند.

ولی با این حال، گاهی اوقات، بازیکنی مانند چوآمنی از فاصله 25 یاردی شوت می زند و یا گاهی اوقات بازیکنی مانند آنتوان گریزمان که شب فوق العاده ای هم نداشت، پاس گل به اولیویه ژیرو داد و کار تمام شد.

و اما لحظه فاجعه..

بله، کین دومین پنالتی خود را از دست داد.  وقتی شانس می آید، نمی توانید آن را از دست بدهید (از کریستین پولیسیچ بپرسید).

به راحتی می توان گفت که انگلستان، همیشه راهی برای از بین بردن شانس خود پیدا می کند و فرانسه فقط راهی برای پیروزی!

اما این بازی است، ورزش است. فرانسه در بیشتر بازی بسیار معمولی بود، خط دفاعی آن ها ضعیف شده بود و به نظر می‌رسید که در حمله، ایده‌هایشان تمام شده است ولی با این حال دو لحظه درخشش برای پایان دادن به آرزوهای مردان انگلیس کافی بود.

در پایان باید بگویم که گاهی اوقات، شما فقط باختید و بس. شما به گذشته نگاه می‌کنید و متحیر می‌شوید. آرژانتین یا پرتغال در دهه 2000 یا بلژیک در دهه 2010.  ایتالیا قهرمان یورو شد، در حالی که حتی بین دو جام جهانی هم راه نیافته بود. لازم نیست منطقی باشد. گاهی اوقات، شما فقط باختید.

سیدرحمان موسوی