ای نازنین گریه نکن!

به گزارش "ورزش سه" با اعلام ترکیب تیم ملی ایران برابر ولز، شاید یکی از غیرمنتظره‌ترین تغییرات حضور رامین رضاییان بود. بازیکنی که به واسطه تجربه بسیار بالایی که از جام جهانی قبلی یدک می‌کشید، بعد از نمایش غیرقابل قبول تیم ملی در بازی برابر انگلیس، به ترکیب اصلی اضافه شد تا علاوه بر بالا بردن وزن تجربه در تیم، جناح راست تیم ملی با توجه به نیاز مبرم به کسب سه امتیاز در این مسابقه، جلوه‌ای هجومی‌تر پیدا کند.

رامین رضاییان که در نیمه اول با چند ارسال خوب فرصت‌هایی را در محوطه جریمه حریف به وجود آورد و به رغم سابقه کم بازی در کنار علی قلی‌زاده، هماهنگی بسیار خوبی هم با این بازیکن پیدا کرده بود، به خوبی از پس مهار نکو ویلیامز، ستاره لیگ برتری ولزی‌ها هم برآمد و خیال هواداران را از این سمت بازی راحت کرده بود.

رامین اما با شروع نیمه دوم و حضور گرت بیل در این سمت از زمین هم از کیفیت نمایش دلپذیرش کاسته نشد و بیشتر از نیمه اول با حضور در یک سوم دفاعی حریف سعی در موقعیت‌سازی داشت. حضور دنیل جیمز به عنوان یار تعویضی، در ابتدا نگرانی‌هایی را بابت سرعت و تکنیک بالایش به وجود آورد اما خیلی زود رضاییان با چند توپ‌گیری از این بازیکن نشان داد امروز هیچ کدام از ولزی‌ها از سمت راست ایران عایدی نخواهند داشت.

روی چند توپ‌گیری و ضدحمله پیش از گل اول ایران، رفت و برگشت‌های سرعتی رامین رضاییان نشان می‌داد این بازیکن پرنفس تیم ملی، برخلاف تعدادی از همبازیانش از نظر بدنی در شرایط بهتری نسبت به ولزی‌ها قرار دارد و این موضوع کاملا به چشم می‌آمد.

بعد از به ثمر رسیدن گل اول، در حالی که دیگر همه منتظر پایان بازی بودند، تازه نوبت به رامین رضاییان رسید تا با زدن یک استارت هفتاد متری از محوطه جریمه خودی به محوطه جریمه ولز برسد و روی پاس مهدی طارمی با یک آرامش مثال‌زدنی توپ را با یک ضربه چیپ چشم‌نواز از فراز دستان دنی عبور داده و بهترین پیروزی ایران در تاریخ جام‌های جهانی را رقم بزند.

حالا رامین رضاییان به عنوان یکی از بهترین مدافعان تیم ملی در ادوار جام جهانی، بدون تردید در دیدار برابر امریکا، پنجمین بازی خودش در بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی دنیا را تجربه خواهد کرد و در آن مسابقه هم بار سنگین مهار پولیسیچ و یارانش را به همراه ملی‌پوشان به دوش خواهد کشید.