فقط یک جام جهانی به جای حضور در سه دوره؛
نام بدشانسترین بازیکن فوتبال ایران امید است
صورت در هم کشیده و چشمان نیمه بسته امید ابراهیمی، بخشی از تلخترین خاطره او از دوران فوتبالش محسوب خواهد شد.
به گزارش ورزش سه، این بازیکن باتجربه و باکیفیت تیم ملی، پنجشنبه شب در حالی در دیدار مقابل تیم نیکاراگوئه به دلیل پارگی عضله از زمین فوتبال خارج شد که ظاهرا در لحظهای که پزشکان تیم او را روی برانکارد گذاشته بودند، متوجه شده بود که رویای جام جهانی برایش به اتمام رسیده است.
امید ابراهیمی ستارهای است که از جام جهانی قبلی بیرون از ایران بازی میکند و همواره نقش فنی خود را در تیمهای باشگاهی خارجی به بهترین شکل انجام داده است.
او در جام جهانی قبلی یکی از سلحشورانهترین لحظات تیم ملی را با تکلی استثنایی در نیمه دوم ساخت؛ زمانی که در دیدار مقابل مراکش برای بازپسگیری توپ با تمام نیرویی که داشت، با حالتی شبیه به پرش، تکلی دردناک روی زمین زد و مجبور شد مسابقه را ترک کند. آن مصدومیت البته چیزی نبود که ابراهیمی را از ادامه حضور در رقابتهای جام جهانی باز بدارد و بنابراین او بعد از استراحت، در دو مسابقه ایران مقابل اسپانیا و پرتغال به میدان رفت.
ابراهیمی بعد از جام جهانی با ترک استقلال به الاهلی قطر پیوست و سپس فوتبال خود را در الوکره دنبال کرد؛ باشگاههایی که هر دو از حضور امید ابراهیمی بهره گرفته و نتایج مناسبی را در کارنامه خود ثبت کردند.
ابراهیمی در پایان دوره کیروش و پس از تغییر و تحولات و حضور ویلموتس و اسکوچیچ، جای ثابت خود را در جمع مردان اصلی تیم ملی از دست داد اما با وجود ظهور قدرتمندانه احمد نوراللهی در میانه میدان تیم ملی، دراگان اسکوچیچ نیز دوباره او را به جمع ملیپوشان دعوت کرد؛ اگرچه شاید باید کمی زودتر و حداقل از بازی مقابل کره این کار را انجام میداد. با این حال امید با وجود بیرون ماندن از همه فهرستهای اسکوچیچ، هرگز علیه این مربی جملهای به زبان نیاورد و در نهايت با تداوم وضعیت خود در رقابتهای باشگاهی، دوباره به تیم ملی بازگشت.
او البته پس از جدایی اسکوچیچ هم جایگاه خود را در تیم ملی از دست نداد و در اردوی اتریش هم حاضر بود و در مسابقه مقابل سنگال به زمین رفت و اتفاقا نمایش خوبی هم از خود نشان داد؛ اگرچه در آن اردو، در روزهای اول با مصدومیت دست به گریبان بود.
ابراهیمی اما از زمان آن اردو تا واپسین اردوی تیم ملی برای رقابتهای جام جهانی، همه تلاش خود را برای بهبود شرایط بدنی و ریکاوری انجام داد و دیروز در شرایطی مجبور به جدایی از همقطارانش شد که فکر میکرد در بهترین شرایط بدنی در این چند سال قرار گرفته است و همین مسئله تلخی جدایی او را بیشتر میکند؛ به خصوص که با رویکرد کیروش نسبت به بازیکنان باتجربه، به احتمال زیاد او در ترکیب اصلی تیم ملی در رقابتهای جام جهانی قرار میگرفت و از آنجایی که هماهنگی خوبی بین او و احمد نوراللهی وجود داشت، باید میدیدیم که از بین چند هافبک تیم ملی، کدامشان در چند مسابقه به میدان میروند.
اما با مصدومیت امید، این بازیکن باتجربه که مسنترین چهره حاضر در اردو هم بود، تنها فرصت حضور در یک تورنمنت بزرگ دیگر را هم دارد و آن جام ملتهای آسیا در سال ۲۰۲۳ است؛ مسابقاتی که البته یک سال دیگر برگزار میشود و باید دید با یک سال تجربه بیشتر، او دوباره در جمع نفرات دعوتشده قرار خواهد گرفت یا نه.
آنچه که مسلم است این هافبک شمالی که بعد از درخشش در لیگ دسته اول مورد توجه امیر قلعهنویی قرار گرفت و به سپاهان پیوست و در همان اولین مسابقه با پیراهن سپاهان، خود را به عنوان پدیده فوتبال ایران معرفی کرد، میتوانسته در زمره مردانی قرار بگیرد که سه جام جهانی را تجربه میکنند اما در مرتبه اول، او قربانی تنشهای بین باشگاه سپاهان و سرمربی وقت تیم ملی (کارلوس کیروش) شد و اینبار هم در مسابقهای که قرار بود به آمادهسازی ما برای جام جهانی کمک کند، با مصدومیت از جمع ملیپوشان کنار رفت.
شاید هیچ بازیکنی پیش از این در موقعیت امید ابراهیمی قرار نداشته است؛ کسی که میتوانست رکورد جاودانه را با حضور در سه جام جهانی به اسم خود ثبت کند. کاری که قبلا مسعود شجاعی (۲۰۰۶، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸) انجام داده و علیرضا جهانبخش (۲۰۱۴، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲) نیز تکرارش خواهد کرد.
آیا ابراهیمی بدشانسترین بازیکن ایرانی حاضر در جامهای جهانی فوتبال ایران نیست؟ البته شاید چنین باشد و شاید نه، چرا که او به هر حال حداقل یک جام جهانی را تجربه کرده اما ستارگان بسیاری هستند که هرگز تجربه حضور در این مسابقات را به دست نیاوردهاند.