صحبت‌های خواندنی بازمانده اولین بازی ایران - برزیل

به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی والیبال ایران در حالی امشب به مصاف برزیل قدرتمند می‌رود که اولین تقابل دو تیم به ٣١ سال پیش بر می‌گردد؛ جایی که ایران در سال ١٩٩١ مقابل برزیل قرار گرفت و ٣-٠ از حریف خود شکست خورد.

به بهانه تقابل امشب ایران و برزیل با یکی از بازیکنان نسل دهه ٩٠ والیبال ایران همکلام شدیم. در اینجا مشروح صحبت های خبرنگار "ورزش سه" با کاپیتان تیم ملی در سال ۱۹۹۱ یعنی بابک مظفری را می خوانید.

مظفری در ابتدا راجع به اینکه آن زمان سطح والیبال ما با برزیل خیلی متفاوت بود گفت: در آن سال تیم ملی امید شرکت کرد و تیم بزرگسالان از مسابقات جهانی بازگشت و چون نتیجه ضعیفی گرفت آقای یزدانی که خدا رحتمش کند، تیم ملی امید را برای مسابقات جهانی توکیوی ژاپن فرستاد. آن بازی نسبت به امروز بسیار متفاوت بود و از نظر کارشناسی قوانین والیبال بسیار متفاوت شد. الان اگر شما قانون قدیم را برگردانید ما هنوز هم با ژاپن، کره و چین به مشکل می‌خوریم. الان نسبت به آن زمان پنجه آزاد شد و در زمان ما آزاد نبود، قانون نصف بود اما الان به تور می‌چسبد و زمین می‌خورد و امتیاز محسوب می‌شود. رالی شده است و حاشیه امنیت از تیم‌های بزرگ گرفته شده است. الان اگر پنج امتیاز جلو بیفتی تفاوتی ندارد آلمان، ایران یا برزیل باشد و حاشیه امنیت از تیم‌های بزرگ گرفته شده. در آن زمان که بازی می‌کردید بیست دقیقه نتیجه یک یک بود و یا سی دقیقه شش شش بود و اصلا حوصله تماشاچی هم سر می‌رفت بنابراین رالی شدن هم یک مورد از تفاوتهای جذب آن است.

او در این خصوص ادامه داد: آمدن لیبرو از همه مهم‌تر است. آمدن لیبرو دریافت تیم ملی ایران را بسیار سریع کرد. آن زمان پاسور‌ها به مشکل می‌خوردند چون دریافت‌ها نمی‌رسید و نمی‌توانستی دفاع را جا بگذاری و معمولا اسپکرهای ما با دو یا سه دفاع اسپک می‌زدند. پس نتیجه می‌گیریم اسپک و دفاع ما از قدیم خوب بوده و دریافت ما تقویت شد. قوانینی که از زمان آقای داورزنی تا الان حاکم شده تیم ملی را به جایگاه خودش رسانده است. مدیریت هم در این موضوع نقش دارد و آمدن قد بلندها بسیار مهم است. نکته دیگری وجود دارد این است که مثلا الان زمانی که محمد موسوی سرویس می‌زند، استراحت می‌کند و لیبرو جای او قرار می‌گیرد و بازی را نگاه می‌کند. پرفشارترین بازیکن ما در زمین سرعتی زن است چون در سه دنده باید دفاع کند و هر بار که توپ به دست پاسور می‌رسد او باید پرواز کند، سه دنده استراحت می‌کند و بازی را از بیرون می‌بیند و می‌آید و در منطقه ۴،۳،۲ بازی می‌کند و یک سرویس هم می‌زند. آن زمان اگر یک قد بلند در زمین ما بود ده امتیاز سرویس می‌داد. در خاطرم است، در بازی با کره جنوبی که در سئول برگزار شد، ما ۱۳ ۶ جلو بودیم اما ۱۵ بر ۱۳ و دو تعویضه باختیم چون به دریافت امتیاز دادیم. آقای کیوان مجردی و بهنام جلوه پدر همین آقای جلوه در زمین بودند و نمی‌توانستیم پوشش دهیم چون دریافت کننده باید ۳ منطقه را می‌گرفت و آمدن لیبرو این کار را آسان کرده است. بنابراین کار پاسور‌ها هم راحت شده است. الان پاسورهای ما دریافت راحت روی سرشان است و یک پاس کوتاه به دو طرف آنتن  می‌دهند و معمولا تک دفاع می‌شود و اسپکر نسبت به دفاع همیشه پیروز است با دو یا سه دفاع سخت است.

مظفری در ادامه راجع به پایپ بیان کرد: پایپ زدن خودش بسیار مسئله است و توپ‌های برگشت موضوع مهمی است. در جام جهانی ۱۹۹۸ پایپ را من به ایران آوردم و بعد از آن با برادرم ایرج کار کردیم و پشت خط را به صورت ارتفاع پاس می‌دادند و می‌زدند و توپ به او می‌رسید ولی با کوبا که بازی داشتیم دیدم شدنی است. می‌شود پشت خط یک سوم به صورت یک متر و نیم هم زد. با ایرج کار کردیم و او هم نتیجه گرفت و بعد از آن گفتیم‌ توپ‌های برگشت را پایپ بزنیم. خود پایپ هم می‌شود چهار حمله و همیشه از پشت خط هم یک نفر را داریم. این یکی از عوامل اصلی پیروزی ایران در سال ۷۴ به بعد است.

او در مورد تفاوت‌های برزیل آن زمان با الان گفت: برزیل همیشه خوب بوده است ولی نقاط ضعف ما زیاد بود و این نقاط ضعف الان پوشش داده شده است. دریافت، حمله و قدهای ما بهتر شده است. ما در گیم اول آن زمان جلو هم بودیم ولی برزیل آن موقع خیلی گردن کلفت بود. دریافت آنها خیلی خوب بود و لیما یکی از بهترین پاسورهای دنیا بود. برزیل خیلی تاکتیک‌پذیر است و سالها در جام و لیگ‌های جهانی بوده است. ایران می‌تواند پیروز باشد به شرطی که پاسورش انقدر جا به جا نشود. آقای عطایی باید متوجه شود که یک پاسور باید ثبات و شخصیت در تیم داشته باشد؛ وقتی پنج پوئن اشتباه می‌کند او را بیرون می‌آورد. من پاسور بودم و می‌دانم یعنی چه؛ ما الان ثبات شخصیتی پاسوری نداریم. پاسورمان الان بد نیست، نمی‌گویم به سعید معروف می‌رسد ولی بالاخره باید یکی جایگزین سعید شود. رفت و آمد پاسور ما ایراد دارد.

باید تحمل و صبوری کنیم چون تیم ما متحول شده است. به نظرم اگر بچه‌ها خودشان را جمع و جور کنند می‌شود برزیل را شکست داد.

مظفری در مورد اینکه آیا تصورش را می‌کرد که ۳۰سال بعد ایران جزو قدرتهای والیبال دنیا باشد بیان کرد: ما در سال ۱۳۷۴ چهارم آسیا شدیم پس توانایی اسپک و دفاع ما خوب بود ولی قوانین جدید خیلی به نفع ایران شده است. انگار همه قوانین برای ایران ساخته شده و در این قوانین پیروزی‌های زیادی به دست آوردیم. سرمایه گذاری، پول و قدهای بلند هم در والیبال آمده و پیش‌بینی‌اش هم برای ما بود که تیم ما می‌تواند مطرح باشد.

این پیشکسوت در خصوص اینکه پیش‌بینی‌اش از  مسابقه امشب با برزیل چیست، گفت: به نظرم ایران خیلی جنگنده بازی می‌کند چون چیزی برای از دست دادن ندارند و مقابل برزیل هم اگر ببازیم کسی زیاد خرده نمی‌گیرد. برزیل تیم خوبی است و بچه‌ها به آب و آتش می‌زنند و احتمالا بتوانیم سر به سر برزیل بگذاریم. تیم ما اگر خوب کار کند و ۶ بازیکن باهم هماهنگ شود می‌توانیم. در بازی قبلی ۱۳ بر ۶ جلو بودیم و خیلی بد بود که بازی را باختیم چون وقتی پنج شش امتیاز جلو می‌افتی باید بازی را ببری.

او در پایان راجع به امین اسماعیل نژاد و صابر کاظمی و انتخابش بین این دو به عنوان پشت خط زن گفت: من فکر می‌کنم اسماعیل‌نژاد خیلی بهتر است و متفاوت است. ضعف نشان دادن او در این تورنمت طبیعی بود چرا که تیم ما هنوز خودش را پیدا نکرده و مربی باید به بازیکنان بها دهد چراکه ثبات شخصیتی خیلی مهم است. فکر می‌کنم جا به جایی‌ها به خصوص در پست پاسور ضعف ما است و پاسور ما هم باید پخته شود. ما در گیم سوم بازی با هلند عالی کار می‌کردیم و تیم یکدفعه دگرگون شد. آقای عطایی در بازی هلند اشتباه فاحشی کرد و او در بطن کار است و باید مشکل را مربی پیدا کند‌.