آقای سرمربی؛ امشب باید گریه کنید
برخورد عجیب با سرمربی تراکتور در نشست مطبوعاتی!
حتی حرفهای تمجیدآمیز ساکت الهامی هم باعث نشد تا خبرنگاران تبریزی از سوالات تند و تیز خود کنار بکشند.
به گزارش "ورزش سه"، تساوی مقابل هوادار پس از آن رقم خورد که تراکتور با دو نمایش نسبتا خوب، برابر دو مدعی قهرمانی لیگ برتر (گلگهر و فولاد) شکست خورد و از ذوبآهن یک امتیاز گرفت. طرفداران تراکتور انتظار داشتند تیمشان در حضور آنها هوادار را شکست دهد اما این بار حتی خبری از نمایش جذاب، هجومی و پرموقعیت نبود و تیتیها با فرصتهای حداقلی بازی را به پایان رساندند.
با این حال حتی این نمایش تراکتور را هم میتوان امیدوارکننده دانست. جایی که اگر ضربه قیچی محمد عباسزاده به چارچوب میرسید یا گوستاوو واگنین با خودخواهی حداقلی به توپ ضربه میزد یا اگر یکی از ضربات سر روی ارسالهای ریکاردو آلوز به ثمر مینشست، سرخپوشان تبریزی میتوانستند به اولین سه امتیاز فصل برسند.
اما در چنین شرایطی تمام نقاط مثبت تراکتور تحت هدایت قربان بردیف که به وضوح منظمتر، منسجمتر و متمرکزتر از تیم فصول گذشته تراکتور فوتبال بازی میکند، از سوی گروهی از خبرنگاران تبریزی نادیده گرفته شد تا آنها تنها پس از گذشت چهار هفته با سوالاتی تند و تیز به سراغ نشست خبری سرمربی روستبار بروند.
این در حالی است که پیش از حرفهای بردیف، ساکت الهامی در یک کنفرانس گرم و صمیمانه، صحبتهای تمجیدآمیزی را نسبت به تراکتور انجام داد و گفت که اگر به بردیف فرصت داده شود، تیم او درمیان دو تیم برتر نیم فصل دوم خواهد شد.
این بخشی از سوالاتی است که روز گذشته از قربان بردیف پرسیده شد:
* دفاع خوب ندارید، خط حمله ضعیفی دارید، بازیساز ندارید؛ امروز هیچ تاکتیکی در داخل زمین ندیدیم. چه صحبتی درباره تیم ضعیفتان دارید؟
* آیا قبول دارید نیاز به روانشناس دارید؟
* احساس نمیکنید فلسفه فوتبالی شما به فوتبال ایران نمیخورد؟
* شما ابزار استفاده از سیستم 3-5-2 را ندارید؛ چرا از این سیستم استفاده میکنید؟
* در چهره شما نه خنده میبینیم، نه چیزی؛ یک چهره سنگی دارید.
* انگار یک عکس هستید تا... خسته نباشی دلاور! الان باید گریه کنید.
نکته جالب اینکه در تمام این سوالات نماینده هیئت فوتبال که اجازه صحبت بردیف در مورد متضرر شدن تراکتور از داوری در بازی با فولاد را نداد، هیچ ایرادی بر سوالات (خارج بازی) و زمان نشست خبری نگرفت.
البته طبیعی است که در تبریز، علاقهمندان به تراکتور، از بابت نتایج این تیم نگران و دغدغهمند باشند و باید گفت که هر کسی آزادی این را دارد تا سوال، شعار و... خود را برگزیند و در این زمینه نباید محدودیتی برای کسی اعمال شود اما نکته مهم درک شرایط تیم فوتبال تراکتور است.
تراکتور در سالهای اخیر همیشه در اوایل فصل و پس از کسب نتایج نامناسب و فشار هواداری، تغییر در راس کادرفنی داشته. به عبارتی «نیمکت لرزان تراکتور» در صورت نارضایتی هواداران کاملا قابل تغییر است. حالا در چنین شرایطی که هواداران برخلاف فصول گذشته، از تیم ناکام اما امیدوارکننده حمایت میکنند چرا یک جریان رسانهای باید این چنین سرمربی تیم را تحت فشار قرار دهد؟
لازم به ذکر نیست که پرسپولیس در لیگ پانزدهم شروعی مشابه تراکتور کنونی داشت و حتی باخت 4-2 مقابل رقیب سنتی، سپاهان، را هم تجربه کرد و برابر استقلال خوزستان نیز مغلوب شد. اما آنچه باعث شد تا پرسپولیسِ برانکو، به مسیر موفقیت برسد، حمایت و اعتمادی بود که همه فعالان حوزه پرسپولیس، نسبت به برانکو داشتند.
به عبارتی شاید نیاز باشد که حالا نگاهی حمایتیتر از قربان بردیف داشت و به او فرصت داد تا شاید او بتواند مشکلات تراکتور را حل کند. میتوان اطمینان داشت که این سرمربی 69 ساله هیچ اثری از سوالات تند و تیز نخواهد گرفت و حتی در نشست خبری هم بدون تغییر در زبان بدن، یکی پس از دیگری سوالات خبرنگاران را میداد و کاملا مسلط، عمل میکرد. اما نگرانی این است که چنین فشاری روی بردیف، اثر خود را در بین هواداران بگذارد و سپس این اثر به اتاق محمدرضا زنوزی برسد و همانی بشود که در سالهای گذشته هم شد.
تراکتور این فصل به گواه آمار، کارشناسان و سرمربیان رقیب، تیمی قدرتمند است که میتواند در حد و اندازههای خود موفق عمل کند و حداقل نسبت به فصل گذشته پیشرفت داشته باشد و در فصول آینده با بردیف به جایگاه واقعی خود برسد؛ بنابراین شاید لازم باشد رفتاری که در قبال تونی اولیویرا شد و به زعم بسیاری از هواداران «او را فراری دادند»، در قبال بردیف انجام نشود.