بختیاری‌زاده:در جام‌جهانی2006 هم بازیکنان‌بزرگی داشتیم اما..

به گزارش "ورزش‌سه"، سهراب بختیاری‌زاده بازیکن تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2006 و همینطور مدافع سابق استقلال در آستانه شروع دوباره مسابقات لیگ برتر در گفتگویی درباره شرایط آبی‌پوشان، شرایط سخت‌افزاری نگران کننده فوتبال ایران و همینطور وضعیت تیم ملی و استوری‌هایی که طی روزهای اخیر بازیکنان منتشر کرده‌اند، صحبت‌های جالب توجهی مطرح کرده که در ادامه می‌خوانید.

*ابتدا با استقلال شروع کنیم. شرایط این تیم را چطور می‌بینید؟
شرایط خوب استقلال از زمانی رقم خورد که آقای آجورلو مدیرعامل شد و استقلال به آرامش رسید. شاید یکی از دلایل قهرمانی استقلال آرامشی بود که در نیم فصل دوم داشت؛ اگرچه تیم از نظر فنی بهتر از رقبایش بود ولی طی این چند ساله اخیر هرگز ندیده  بودم از نظر مدیریتی به ثبات برسد.

*رفتار استقلال با وریا غیرحرفه‌ای بود
او سپس به ماجرای جدایی وریا غفوری پرداخت و در این مورد اضافه کرد: تنها نقطه کور و منفی باشگاه استقلال رفتار غیرحرفه‌ای با وریا بود. قبلا گفتم و باز هم می‌گویم؛ این یک نمره بسیار بد برای باشگاه استقلال بود. جدا از نام وریا غفوری، کلا رفتار باشگاه با بازیکن و کاپیتان تیم خوب و فوتبالی نبود، ولی اگر بخواهیم منصفانه صحبت کنیم، از روزی که آقای آجورلو مدیریت تیم را برعهده گرفته، استقلال به ثبات خوبی رسیده و امسال هم خیلی خوب اردوها را با آقای ساپینتو پشت سر گذاشته است. البته خیلی از سابقه آقای ساپینتو شناختی ندارم. بازیکن با کیفیتی بوده و سال‌هاست کار مربیگری می‎‌کند. امیدوارم بتواند روند خوب سال گذشته استقلال را به خصوص در بخش نتیجه‌گیری حفظ کند وبه شکل بازی استقلال چیزهایی را اضافه کند. اما چیزی که خیلی مهم است باید چند هفته صبر کنیم و تیم آقای ساپینتو را ببینیم. فکر می‌کنم از هفته ششم هفتم می‌توانیم  درباره استقلال آقای ساپینتو قضاوت داشته باشیم.

*تقریبا مهره‌های قهرمانی استقلال حفظ شدند. نظر شما درباره مهره‌های در دسترس ساپینتو چیست؟
 یک بخش ثبات مدیریتی و ساختاری این است که شما به هر حال به عنوان مسئول تیم، مدیر تیم و سیاست‌گذار تیم تلاش کنید مهره‌های اصلی را حفظ کنید و استقلال این کار را خیلی خوب انجام داده است. علاوه بر این چند بازیکن با کیفیت خوب را اضافه کند. این‌ها همان نکاتی است که به باشگاه استقلال باید نمره قبولی بدهیم که توانسته شاکله  خودش را حفظ و تقویت کند و اردوهای مورد نظر را برگزار کند و شرایطی را که مربی خارجی خواسته برایش مهیا کرده است. سال‌های گذشته یا حداقل در دوران مدیریت قبل از آقای آجورلو ما این را یا نمی‌دیدیم یا کم می‌دیدیم. باشگاه استقلال خصوصا از نیم فصل پارسال به ثباتی رسیده که امیدوارم حفظ شود و همین ریتم را ادامه بدهد.

*گفته می‌شود محبی و قایدی هم به ترکیب نفرات استقلال اضافه خواهند شد. اینطور به نظر می‌رسد که استقلال با شرایط یک مدعی جدی قهرمانی وارد مسابقات خواهد شد. 
جواب این سوال دو بخش است. یکی اینکه استقلال  حتما سال بسیار سخت‌تری را نسبت به  سال گذشته پشت سر خواهد گذاشت. به هر حال قهرمان لیگ است و تمام تیم‌ها با انگیزه مضاعفی به مصاف این تیم می‌آیند. و خود بازیکنان استقلال، خود باشگاه استقلال باید انگیزه دو چندان داشته باشند برای حفظ قهرمانی. این کار را کمی سخت می‌کند و می‌طلبد استقلال در پست‌های مختلف بازیکنان باکیفیتی در اختیار داشته باشد. به هر حال لیگ طولانی است و استقلال هفته‌های زیادی را باید با حریفان قدرتمندی نظیر پرسپولیس، سپاهان، فولاد خوزستان بجنگد. این کار استقلال را سخت می‌کند و استقلال باید بازیکنان با کیفیتی داشته باشد، اما نباید این را فراموش کنیم که هر چقدر بازیکنان اسمی مهم هستند، یک تیم متحد مهم‌تر است و اتحاد تیمی از آنجایی می‌آید که مربی بتواند خیلی خوب با تمام بازیکنانش ارتباط برقرار کند؛ چه بازیکنان ملی، چه ستاره‌های تیمش و چه بازیکنان متوسط و جوان. فکر می‌کنم چیزی که خیلی مهم است این است که باشگاه تلاش کند خواسته‌های سرمربی را تامین کند نه اینکه اسیر بازار تبلیغاتی رسانه‌ها شود. در اینکه قایدی و محبی بازیکنان با کیفیتی هستند شکی نیست ولی خواسته‌های سرمربی از هر چیز دیگری مهم‌تر است.

* دو مربی پرتغالی و یک مربی روسیه‌ای با کارنامه به مسابقات اضافه شده‌اند و در کنار آن شاهد حضور تیم‌هایی منسجم نظیر فولاد خوزستان، مس رفسنجان، گل‌گهر سیرجان و پرسپولیس هستیم. شرایط کلی لیگ را چطور می‌بینید؟
نباید مربیان داخلی را فراموش کنیم ولی حتما بودن مربیان خارجی در بخش‌های مختلف فوتبال می‌تواند به رشد فوتبال‌ ما کمک کند. می‌تواند رقابت را زیباتر و فشرده‌تر کند. این‌ها به پویایی لیگ کمک می‌کند و می‌توانیم با حضور مربیان خارجی شاهد لیگ بهتر و با کیفیت‌تری باشیم.

*در بازی‌های دوستانه پیش فصل شاهد درگیری‌های زیادی بوده‌ایم که به نظر می‌رسد در فصل پیش رو هم با توجه به عدم وجود VAR ادامه پیدا خواهد کرد.
 مدت زیادی است که فوتبال ما به VAR نیاز دارد و در بخش داوری باید خودش را با فوتبال روز دنیا هماهنگ کند ولی حقیقتا من یک چیزی را اعتقاد دارم و آن هم اینکه چیزی که از "وی‌ای‌آر" برای ما مهم‌تر است، فرهنگ استفاده از " وی‌ای‌آر" است. یعنی قبل از اینکه این تکنولوژی بیاید ما باید فرهنگ متلاشی‌شده فوتبال‌ را درست کنیم. اینکه بازیکن و مربی و ... هیچ کس مسئولیت اشتباهات خودش را برعهده نمی‌گیرد حتی با وجود VAR هم شاهد این اشتباهات خواهیم بود. چیزی که برای ما مهم‌تر است این است که یاد بگیریم خودمان را مسئول نتایج بدانیم. متاسفانه هیچ مربی و بازیکنی خودش را مسئول عملکرد خودش نمی‌داند و راحت‌ترین کار در زمان باخت این است که خودت را مسئول ندانی. حالا شاید یک نفر مثل محرم را بتوانیم اسم بیاوریم ولی متاسفانه 99 درصد از عزیزانی که کار می‌کنند اینطور نیستند. من منکر ضعف داوری نیستم؛ مگر در بخش مربیگری و بازیکنان ضعف نداریم؟ چیزی که من می بینم این است که به چیزی فراتر از VAR نیاز داریم و آن هم فرهنگ مسئولیت پذیری و احترام است. در بخش‌های مختلف فوتبال این موضوع نابود شده است. ابتدا باید این مسئله را درست کنیم و بعد VAR را وارد کنیم. چرا که با این تفکر و همین فرهنگ فوتبالی که فقط تخریب است و در زمان باخت فقط دنبال مقصر می‌گردیم، VAR هم اگر بیاید باز هم شاهد خشونت‌های بیشتر خواهیم بود؛ چرا که ذاتا به این نتیجه رسیدیم که در موقع باخت همه را مقصر می‎‌دانیم به غیر از خودمان.

*در مورد تیم ملی هم صحبت کنیم. شرایط به نظر اصلا خوب نیست. برای بهتر شدن وضعیت چه کاری می‌توان انجام داد؟
اول باید بگویم بازیکنان با کیفیتی داریم و این را در این چند ساله نشان داده‌اند. پیش از هر چیزی در جام جهانی که نقطه اوج فوتبال است برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم که اتفاقات خوبی برایشان رخ بدهد. به آنها حق می‌دهم نگران تیم ملی باشند و این خیلی خوب است ولی دو مسئله وجود دارد. یکی اینکه تحت هر شرایطی که حول و حوش تیم ملی است و متاسفانه الان شرایط خوبی نیست، آنها باید اتحاد و با هم بودنشان را حفظ کنند. این خیلی مهم است. دوم اینکه تا جایی که می‌توانند یادشان نرود که آنها سرباز تیم ملی و بازیکن هستند و باید سطح توقعاتشان، نوع رفتارشان، نوع گفتارشان و حتی عملکردشان در دنیای مجازی مثل یک سرباز باشد؛ مثل یک بازیکن در خدمت تیم ملی باشد. در خدمت سرمربی تیم ملی. خوب است که ما مشکلات حاشیه‌ای پیرامون کادر تیم ملی که در فدراسیون وجود دارد را حل کنیم ولی بازیکنان خودشان را آماده کنند تا با اتحاد تیمی وارد مسابقات شوند. کار برایشان خیلی سخت است. امیدوارم تیم ملی فوتبال ایران هر چه زودتر به ثبات و اتحاد لازم برسد.

*این تیم را چقدر می‌توانید با تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی 2006 مقایسه کنید. 
 بله. یک جورایی خیلی تشابه می‌بینم. یک بی‌نظمی، یک سری درگیری‌های درونی؛ حالا آن زمان سازمان تربیت بدنی بود و وزارت ورزش و جوانان نبود. یک سردرگمی‌ای می‌بینیم که آن روزها هم بود. ناهماهنگی بین فدراسیون فوتبال ...  حالا آن موقع آقای علی‌آبادی در سازمان تربیت بدنی بود. این حواشی در آن مقطع به تیم ضربه زد. تیم 2006 هم از نظر بازیکنی بسیار پرقدرت بود ولی آن شرایطی که باید خودمان را برای جام جهانی آماده کنیم، نداشتیم. امیدوارم این اتفاق برای این تیم رخ ندهد. حیف است واقعا. نباید تجربه چند سال پیش را فراموش کنیم و این فرصت خیلی خوب را در جام جهانی از دست بدهیم.