یک رختکن بد داریم و به سرمربی تیم ملی بی احترامی شد

به گزارش "ورزش‌سه"، اینکه بازیکنی از هفت سالگی به فوتبال ورود کرده باشد و مراحل حضور در فوتبال حرفه‌ای را گام به گام طی کرده باشد موضوعی نیست که خیلی در ایران شاهدش باشیم ولی قاسم حدادی‌فر به واسطه حضور پدرش در کارخانه ذوب‌آهن این فرصت را پیدا کرده تا از هفت سالگی به ورزش مورد علاقه‌اش روی بیاورد؛ ورزشی که پس از سه‌دهه حالا او را به‌عنوان یکی از وفادارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران معرفی کرده است. حدادی‌فر طی این سال‌ها، حضور در تمام تیم‌های رده پایه ایران را تجربه کرد و در جام جهانی 2014 نیز حضور داشت. او می‌توانست به تیم‌هایی با شرایط بهتر از ذوب‌آهن هم بپیوندند ولی به دلایلی که در ادامه همین متن خواهید خواند، ترجیح می‌دهد در ذوب‌آهن بماند. حدادی‌فر با وجود ماندن در ذوب‌آهن فقط یک گام تا بالا بردن جام قهرمانی لیگ برتر و همینطور لیگ قهرمانان آسیا فاصله داشت ولی در پله آخر جام از دست او و هم تیمی‌هایش پرید تا با کسب چندین و چند عنوان نایب قهرمانی و سه بار قهرمانی در جام حذفی سرانجام تصمیم به خداحافظی از فوتبال بگیرد.
از شروع فوتبال در کودکی، دریافت پیشنهاد از فیورنتیای ایتالیا در شانزده سالگی، حضور در فینال آسیا، سه بار تجربه تلخ پارگی رباط صلیبی، تجربه شیرین حضور در جام جهانی و درنهایت خداحافظی پرحاشیه از مستطیل سبز و پیوستن به عرصه مربیگری خاطرات زیادی همراه قاسم حدادی‌فر است که این بازیکن با حضور در استودیوی آنتن به مرور آنها پرداخته است.

*با قلبم انتخاب کردم و از هیچ چیز پشیمان نیستم 
*بزرگ‌ترین حسرت زندگی‌ام پریدن جام از دستانمان بود 
*عقب مانده‎‌ایم و فقط به نتیجه فکر می‌کنیم
*آقای دلیلی تاریخ ذوب‌آهن شما را فراموش نخواهد کرد
*برای نرفتن به استقلال و پرسپولیس بهانه جور می‌کردم 
*تا پای پرواز به فیورنتینا هم رفتم ولی نشد 
*در تیم ملی فرصت به من نرسید چون ...
*سه بار پارگی رباط بدترین روزهای زندگی‌ام بود
*فهمیدم به هر چیزی دوست داری نمی‌رسی 
*بی‌رگ و بی‌خیال نیستم و فراموش نمی‌کنم 
*محرم قوی‌تر از قبل به مربیگری برمی‌گردد
*یک رختکن بد داریم و به سرمربی تیم ملی بی احترامی شد
*با این شرایط با بدترین شکل ممکن از جام جهانی خارج می‌شویم 
*فدراسیون پشت تصمیمات اسکوچیچ باشد 
*امیدوارم از ساپینتو و مورایس درس بگیریم
*می‌خواهم با ذوب‌آهن قهرمان لیگ برتر شوم

مشروح این گفت‌وگو را که مروری کوتاه اما جذاب بر دوران حرفه‌ای یک بازیکن ویژه فوتبال ایران است؛ در ادامه بخوانید...

*از انتها شروع کنیم و پیوستن شما به عرصه مربیگری؟ در این مورد صحبت کنید.
قاسم حدادی‌فر- با توجه به اتفاقاتی که فصل پیش افتاد و سوء تفاهماتی که پیش آمد یک سال از فوتبال دور بودم، صحبت‌های خوبی با مدیرعامل، هیئت مدیره و آقای تارتار انجام دادیم. درنهایت آقای تارتار برعهده خودم گذاشتند و گفتند هم می‌توانی بازی کنی و هم می‌توانی با حضور در کادر به تیمت کمک کنی. باتوجه به مصدومیتی که داشتم و یک فصل دوری، تصمیم گرفتم به این جرگه وارد شوم؛ امیدوارم موثر و مفید باشم.

*ذوب‌آهن این روزها در اردوی تهران حضور دارد و آماده حضور در مسابقات لیگ بیست و دوم می‌شود. به نظر می‌رسد با تغییرات بسیار کم در حال مهیا کردن تیم هستید. شرایط در حال حاضر چطور پیش می‌رود؟ 
قاسم حدادی‌فر- باتوجه به شرایط و بودجه محدودی که ذوب آهن دارد، سرمربی باشگاه تصمیم گرفتند که شاکله اصلی تیم را حفظ کنند و در پست‌هایی که نیاز دارند چند بازیکن بگیرند. تیم ما نمی‌تواند به بازار نقل و انتقالات وارد شود و ما یک بودجه محدودی داریم. خداراشکر بدنه اصلی تیم حفظ شده و بازیکنانی خوبی اضافه شده‌اند. انشاالله برخلاف پارسال از اول فصل خوب شروع کنیم و خوب هم تمام کنیم. نمی‌شود ذوب آهن را با تیم‌های صنعتی دیگر مقایسه کرد؛ مخصوصا در سال‌های اخیر وضع باشگاه‌مان خوب نیست، چند رشته را حذف کردند و فقط به ویترین پرداختند که جای تاسف دارد. رشته‌ها و ورزشکاران خوبی داشتیم ولی فقط روی فوتبال و با بودجه محدود سرمایه گذاری کردیم. ما می‌بینیم در بازار نقل وانتقالات بازیکنان هزینه‌شان بالا رفته و در سال جام جهانی طبیعی است‌. ذوب آهن نمی‌تواند وارد این بازار شود و تصمیم‌گرفته شد تیم خوب نیم فصل دوم که نتیجه خوبی گرفت حفظ شود و چند بازیکن خوب دیگر هم اضافه شوند. کار فوق العاده سخت است و فکر می‌کنم لیگ امسال خیلی فشرده‌تر و سخت‌تر از لیگ پارسال باشد‌. امیدوارم ذوب آهن به جایگاه اصلی خودش برگردد، کار فوق العاده سخت است ولی دور از دسترس نیست. امیدوارم همه در یک مسیر حرکت کنیم و بتوانیم ذوب آهن را به روزهای خوبش برگردانیم.

*طی این سال‌ها بازیکنان زیادی از تیم جدا شده‌اند که می‌توان به دانیال اسماعیلی‌فر، احسان پهلوان و مهدی‌ مهدی‌‎پور به‌عنوان آخرین جداشده‌های برجسته اشاره کرد. این موضوعی است که به خصوص در دو سه سال اخیر خیلی ذوب‌آهن را اذیت کرد. برای شما که همراه تیم بودید این موضوع چطور دیده می‌شود؟ 
قاسم حدادی‌فر- به استثنای سال پیش، دو سه سال بود که ذوب آهن دست به خودکشی زد و شانس آورد که توانست در لیگ بماند. ما بازیکنان خوب‌مان جدا می‌شدند و جایگزین مناسبی گرفته نمی‌شد. ما می‌دیدیم بازیکن تیم صبح با ما تمرین می‌کند و بعدازظهر جای دیگر قرارداد می‌بندد. واقعا شرایط اسفناکی داشتیم و خدا رحم کرد که توانستیم در لیگ بمانیم. می‌دانم عمر فوتبال خیلی کوتاه است و بازیکن باید برای آینده‌اش برنامه‌ریزی کند چون بعد از فوتبال دچار چالش‌های سختی می‌شود. الان بازیکنان بحث مالی را بیشتر در اولویت قرار می‌دهند، خیلی وقت‌ها انتخاب‌ها درست است و خیلی وقت‌ها هم اشتباه که باعث جدایی آنها از مسیر فوتبال‌شان می‌شود. من اگر بخواهم لیست کامل اسم ببرم حدود ۱۵بازیکن از تیم ما جدا شدند و الان در تیم‌های خودشان جزو بدنه تیم هستند و اگر مدیریت بهتر انجام می‌شد ذوب آهن می‌توانست شرایط بهتری را پشت سر بگذارد و حداقل برای کسب سهمیه تلاش کند. خیلی جای کار دارد و هنوز هم علی‌رغم احترامی که برای بازیکنان‌مان قائلم کمبود داریم. طبیعی است که در یکی دو پست احتیاج به بازیکن داریم.

*به قرعه‌کشی لیگ بپردازیم که در هفته اول هم ذوب‌آهن باید در اصفهان به مصاف پرسپولیس برود. قرعه ذوب‌آهن را چطور ارزیابی می‌کنید؟
قاسم حدادی‌فر- قرعه پنج هفته اول خیلی مهم است، فکر می‌کنم قرعه بد و سختی به ما خورد اما به فال نیک گرفتیم. تیم هرچه زودتر خودش را آماده می‌کند. بدنسازی سختی را پشت سر گذاشتیم و وارد بازی‌های دوستانه شده‌ایم.

*شما باید در هفته ابتدایی به مصاف پرسپولیس بروید که از زمان حضور مهدی تارتار همیشه این مسابقه حرف و حدیث‌های زیادی به همراه داشته است. نگاهی که نسب به مهدی تارتار در هنگام دیدار مقابل پرسپولیس وجود دارد را چطور می‌بینید؟
قاسم حدادی‌فر- خیلی از مردم قضاوت‌های اشتباهی را می‌کنند. پرسپولیس در پنج شش سال اخیر شرایط فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشته است. جمع باخت‌های پرسپولیس در سال‌های اخیر به اندازه انگشت‌های دست هم نمی‌شود‌. با بازیکنان خوب بازی شناوری را انجام می‌دهند. پارسال تیم‌مان درگیر این حواشی بود ولی چنین چیزی در باشگاه ذوب آهن نیست. مقابل پرسپولیس، استقلال و سپاهان تیم‌مان با آمادگی کامل می‌رود و خیلی روزها نتیجه گرفتیم و خیلی روزها هم مساوی شده یا باختیم؛ این قانون فوتبال است و پرسپولیس هم تیم غنی‌ای است که شاید در طول سال بیشتر از یکی، دو باخت ندهد. این صحبت‌ها همیشه بوده ولی مهم مدیریت تیم است که زودتر این حواشی را جمع کند که به تیم لطمه نزند.

*به گذشته برگردیم و شروع فوتبال. از چه زمانی وارد فوتبال شدید؟
قاسم حدادی‌فر- من سال ۷۰-۶۹ در همان شهرک صنعتی ذوب آهن؛ آنجا فراخوان زدند و استارت فوتبالم از شش، هفت سالگی زده شد. در آکادمی، رده‌های سنی تا افتخار بستن بازوبند ذوب آهن. به بستن بازوبند در لیگ و آسیا افتخار کرده‌ام و لحظات خوبی را پشت سر گذاشتم. لحظات تلخی هم بوده ولی من از تک تک لحظاتش لذت بردم و چیزی نیست که از آن پشیمان باشم. من با قلبم انتخاب کردم و همیشه هم به آن افتخار می‌کنم.

*شما در این سال‌ها با وجود موفقیت در کسب سه جام حذفی بارها به عنوان نایب قهرمانی لیگ رسیدید و یکبار هم در فینال لیگ قهرمانان آسیا بازی را واگذار کردید. حتی در آن سال معروف که استقلال با امیرقلعه‌نویی قهرمان شد همه ذوب‌آهن را قهرمان می‌دانستند که این اتفاق رخ نداد ... 
قاسم حدادی‌فر- ما آن سال جام در دستان‌مان بود و این حسرت بزرگ زندگی من است که نتوانستم. حداقل حقم بوده که یک بار جام را لمس کنم‌. با سه امتیاز اختلاف قهرمان نشدیم. بازی آخر در اهواز بود و عدم تمرکز باعث شد حسرت بزرگی برای آن نسل اتفاق بیفتد. در جام باشگاه‌های آسیا هم تیمی که در فینال با آنها بازی داشتیم ضعیف‌تر از تیم‌های مراحل حذفی بود ولی بازهم عدم تمرکز باعث شد حسرت بخوریم. این اتفاق در دوران فوتبالم نیفتاده و امیدوارم در دوران مربیگری‌ام رخ دهد.

*جدا از اینکه ذوب‌آهن نتوانست در فینال آسیا برنده شود، این اتفاق طی سی سال اخیر برای استقلال، سپاهان و پرسپولیس هم رخ داده. دلیل این ناکامی فوتبال ایران را چه می‌دانید که پس از قهرمانی پاس هنوز هیچ تیمی نتوانسته عنوان قهرمانی را کسب کند؟
قاسم حدادی‌فر- از لحاظ سخت افزاری نمی‌توان ما را با تیم های غرب و حتی شرق آسیا مقایسه کرد. ما کمبودهای زیادی داریم و حتی زمین تمرین‌مان مشکل دارد اما می‌بینیم کشورهایی که به لحاظ فوتبالی خوب نیستند، چه امکانات و آکادمی‌های خوبی دارند. در آکادمی ما بچه در گرما در چمن مصنوعی تمرین می‌کند و همه اینها پله پله تاثیرگذار است تا بچه به رده بزرگسالان برسد. فکر می‌کنم اولین مشکل ما همین مسائل است و ما اول باید به تیم‌های آکادمی توجه کنیم و آنها را پله‌پله پرورش بدهیم و بتوانیم از آنها استفاده کنیم. در ادامه راه کار برای اینکه تیمی بتواند به فینال آسیا برسد خیلی سخت شده است. پرسپولیس دو بار این مسیر را طی کرد اما آنها هم در لحظه آخر نتوانستند قهرمان بشوند.

* نتیجه‌گرا شدیم و از فوتبال روز دنیا عقب ماندیم
من نمی‌توانم حقایق را نگویم؛ شرایط فوتبال ما واقعا خوب نیست و خوب برنامه‌ریزی نمی‌کنیم. مدیران نتیجه‌گرا شده‌اند و از فوتبال خوب و روز دنیا کمی عقب مانده‌ایم و صرفا نتیجه‌گرا شده‌ایم. مربیان هم این بحث را دنبال می‌کنند و فقط می‌خواهند نتیجه بگیرند و در نتیجه ما از فوتبال خوبی که دنیا انجام می‌دهد عقب مانده‌ایم؛ حتی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس خودشان را روز به روز  به فوتبال اروپا نزدیک می‌کنند اما ما طی چند سال آینده از آنها هم عقب می‌مانیم و واقعا شرایط سخت می‌شود. امیدوارم هر‌چه زودتر مسئولان فدراسیون و تصمیم‌گیرنده‌ها بستر خوبی برای تیم‌های پایه فراهم کنند تا بتوانیم کار را اصولی پیش ببریم و به اتفاق تن ندهیم. شاید اتفاق رخ بدهد و هر 10 سال یک بار تیم به مراحل بالاتر برود اما من می‌بینم فوتبالیست‌ها و جوان‌های خوبی داریم اما تا یک‌ جایی می‌آیند و جایی که باید مثمرثمر باشند، مسیر زندگی‌شان با این آسیب‌های فراوان در جامعه تغییر می‌کند. امیدوارم هر چه زودتر این مسائل برطرف شود و باشگاه‌ها بتوانند خوب برنامه‌ریزی کنند و در نهایت هم خوب نتیجه بگیرند.

* اخیرا تغییر تقویم لیگ قهرمانان آسیا تصویب شد. آیا این تغییر تقویم می‌تواند در موفقیت تیم‌های ایرانی اثرگذار باشد؟
قاسم حدادی‌فر- خیلی مهم است که بازی‌های آسیایی در زمانی باشد که تیم در شرایط مسابقه است؛ تیم‌ها نباید در شرایط استراحت باشند و بعد از استراحت وارد شرایط مسابقه بشوند. این مسئله خیلی مهم است و بیشترین آسیب را به تیم‌های باشگاهی ما زد؛ لیگ ما تمام می‌شد و تیم یک ماه به استراحت می‌رفت و تمرین نداشت و هنوز وارد شرایط مسابقه نشده بود. شرایط مسابقه با شرایط بازی‌های دوستانه متفاوت است، شرایط لیگ با تدارکی که برای مسابقات آسیایی می‌بینند متفاوت است. امیدوارم این اتفاق بیفتد که بازی‌های لیگ و آسیایی در شرایط هم باشند و بازیکنان از شرایط لیگ به بازی‌های آسیایی بروند. فکر می‌کنم بعد از جام جهانی این اتفاق رخ بدهد و اتفاق مثبتی است و کمک می‌کند. تیمی شرایط خوبی داشته و فصل را با بازیکنان خودش به پایان می‌رساند اما باید چند بازیکن جدید می‌آورد و تا شرایط‌شان را خوب کنند؛ در آسیا از این موضوع خیلی ضربه خوردیم.

*شما در سال 2011 فاصله‌ای تا قهرمانی در آسیا با ذوب‌آهن نداشتید. چه اقداماتی در آن مقطع انجام شد تا ذوب‌آهن اینقدر خوب نتیجه بگیرد؟ گفته می‌شود نقش دلیلی مدیرعامل تیم در این موفقیت بسیار پررنگ بوده است؟

قاسم حدادی‌فر- استارت این کار از ۲۰۰۷ یا ۲۰۰۸ با آقای آذری خورده شد؛ تغییر نسل خوبی در ذوب آهن اتفاق افتاد و جوان‌های خوب و باانگیزه و بازیکنان خوب دیگری از لیگ گرفته شد و با آقای ابراهیم‌زاده و سپس مدیریتِ بسیار عالی آقای مهندس، دلیلی است که جا دارد از ایشان تشکر کنم؛ فعلا اسمی از ایشان نیست اما من تشکر می‌کنم و می‌گویم تاریخ ذوب آهن هیچوقت زحمات شما را فراموش نمی‌کند. شما بزرگمردی هستید که الان در سایه نشسته‌اید. هدف ایشان همیشه این بوده که به تیم کمک کنند و فکر می‌کنم یک تیم رویایی آماده کردند. دو سه سال هم در لیگ و هم در آسیا خوب نتیجه گرفتیم اما باز هم آن ستاره‌ها پیشنهادات خوبی گرفتند و از تیم جدا شدند و دیگر شرایط خوب را دنبال نکردیم. تا یک قدمی قهرمانی آسیا رفتیم اما این اتفاق نیفتاد و این یک حسرت بزرگ است. امیدوارم هر چه زودتر شرایط خوبی فراهم شود؛ ما جوان‌های خیلی خوبی در آکادمی داریم. آن تیم، تیم فوق‌العاده‌ای بود و هم‌بازی بودن با این بچه‌ها افتخار بود؛ کاش با یک قهرمانی همراه می‌شد.

*طی این سال‌ها بارها با پیشنهاداتی از استقلال و پرسپولیس مواجه شدید و حتی در این سال‌های اخیر نیز این پیشنهادات به‌صورت جدی ادامه داشت. چرا هیچ وقت از ذوب‌آهن جدا نشدید و به پیشنهادهای اغوا کننده پاسخ مثبت ندادید؟
قاسم حدادی‌فر- پیشنهاداتی از استقلال برایم بوده است. از یکی دو سال قبل از ۲۰۱۱ تا اواخر پیشنهادات وجود داشت و گاهی خیلی نزدیک شدم. نزدیکانم و حتی مربی وقت تیم ملی همیشه می‌گفتند باید در تیم بزرگ بازی کنی.‌ آقای کی‌روش با خودم هم صحبت می‌کردند و می‌گفتند باید شرایطت را در این تیم ها امتحان کنی و وارد این چالش‌ها بشوی اما همیشه دوست داشتم بهترین اتفاق در تیم خودم برایم رخ بدهد و حتی گفتم اگر بخواهم به جام جهانی بیایم هم دوست دارم با پیراهن ذوب آهن باشد و این افتخار نصیب خودم و باشگاهم بشود که از طریق ذوب آهن به جام جهانی رفتم. خیلی به این تی‌ها نزدیک شدم اما لحظه آخر بهانه کوچکی بود که همه این مسائل را کنار می‌گذاشت. اطرافیان و باشگاه و مسئولین تاثیرگذار بودند اما دوست داشتم تا جایی که به من نیاز دارند، بمانم. اواخر فوتبال اتفاقات خوبی برایم نیفتاد ولی هیچ گله‌ای نیست و با آن کنار آمدم. همیشه لحظه آخر بهانه‌ای داشتم که بمانم و به تیمم کمک کنم و با افتخار این کار را کردم و پشیمان هم نیستم.

* در دوره‌ای هم باشگاه فیورنتینا برای جذب شما به‌صورت جدی اقدام کرده بود. ماجرای پیشنهاد ایتالیایی‌ها چه بود؟
قاسم حدادی‌فر- من ۱۴-۱۵ ساله بودم و در تیم نوجوانان ذوب آهن حضور داشتم که استعدادیا‌ب‌های باشگاه فیورنتینا آمدند و همه تیم‌های پایه را رصد کردند و من را انتخاب کردند. تا پای پرواز هم رفتم که بروم و مدتی آنجا باشم ولی نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که کنسل شد و در نهایت این اتفاق هم رخ نداد. من حتی کارهای خروج از کشور و بلیت‌هایم آماده شده بود اما کنسل شد.

* با وجود توانایی‌های زیادی که داشتید شاید خیلی در فوتبال ملی به چیزی که مستحقش بودید نرسیدید. چرا این اتفاق برایتان رخ نداد که در عرصه ملی حضور بیشتری داشته باشید؟ 
قاسم حدادی‌فر- در سبکی که ما بازی می‌کردیم من به‌عنوان هافبک دفاعی بازی می‌کردم و بحث انتقال را انجام می‌دادم. در کارهای دفاعی و هجومی هم شرکت می‌کردم اما بیشتر رابط دو خط عقب و جلو بودم. این مسئله خیلی اوقات به من کمک کرد اما در تیم ملی من بیشترین آسیب را از این موضوع خوردم که تیم ملی بیشتر بحث دفاع را برمی‌داشت. من ۴-۵ سال تیم ملی بودم نهایتا ۲۰-۲۱ بازی ملی، خداحافظی کردم. گله این نیست؛ من ذخیره بازیکنان بزرگی مثل آقای نکونام و آقای تیموریان بودم که شرایط فوق‌العاده‌ای داشتند و در اسپانیا و انگلیس بازی می‌کردند و چیزهای زیادی از آنها یاد گرفتم ولی در کل سبک فوتبالم طوری بود که اگر تیم می‌خواست شرایط دفاعی بیشتری داشته باشد من باید بیرون می‌نشستم. تیم ملی بیشتر اوقات با دو هافبک دفاعی بازی می‌کرد و دوست داشتند دو هافبک جنگنده و تخریبی باشد؛ بحث بازی تهاجمی هم بود اما به خصوص در جام جهانی شرایط به گونه‌ای پیش رفت که تیم ما در نیمه خودش کار دفاعی انجام می‌داد. برایم افتخار بود اما خیلی دوست داشتم برای دقایقی در جام جهانی بازی کنم که این افتخار نصیبم نشد. من رقبای با کیفیتی داشتم که در دوران خوب فوتبال‌شان بودند؛ چیزهای زیادی از آنها یاد گرفتم اما در نهایت به من فرصت نرسید.

* برسیم به سه مصدومیت تلخ. طی سال‌های اخیر سه مرتبه با پارگی رباط صلیبی مواجه شدید ولی هر مرتبه برگشتید. سری آخر هم مصدومیت شما بهبود پیدا کرد ولی به هر حال نتوانستید به چیزی که دوست دارید برسید و در زمین از دنیای فوتبال خداحافظی کنید. درباره این روزهای سخت صحبت کنید.
قاسم حدادی‌فر- سه دوره مصدومیت، بدترین روزهای زندگی من بودند. من تا ۳۲-۳۳ سالگی مصدومیت خاصی نداشتم و فقط جزئی بوده و نهایتا پس از دو سه هفته به میادین برگشتم ولی ۳۳ سالگی در دوره آقای گل‌محمدی اولین مصدومیت رباط صلیبی را تجربه کردم؛ بازیِ قبل از سوپرکاپ بود و روی یک اتفاق ساده رباط دادم و در عرض ۵-۶ سال سه بار به اتاق عمل رفتم و سه بار رباطم را عمل کردم. خیلی سخت بود؛ بار اول و دوم خیلی تلاش کردم و برگشتم و روزهای خوبی تجربه کردم. بار سوم هم یک سال و نیم پیش بود. من سال قبل، اول فصل تصمیمم را گرفته بودم و مصاحبه هم کرده بودم که آخر فصل از دنیای فوتبال خداحافظی می‌کنم و دوست داشتم این اتفاق در زمین فوتبال برایم رخ بدهد. این اتفاق برای بار سوم در هفته هجدهم افتاد و نتوانستم در میادین خداحافظی کنم و تصمیم گرفتم دیگر بازی نکنم اما صحبت‌هایی که مدیریت انجام داد گفتند تو باید برگردی و به تیمت کمک کنی. خیلی تلاش کردم و شرایطم در عرض پنج ماه خوب شد و برگشتم اما صحبت‌هایی شد که نمی‌توانستم با آن کنار بیایم و تصمیم گرفتم جدا شوم. فکر می‌کنم کمترین حقم بود که با لباس خودم تیم ذوب آهن و در زمین، از فوتبال خداحافظی کنم. به من ثابت شد آدم به چیزهایی که دوست دارد نمی‌رسد و جای اندوه بزرگی برای من است ولی حداقل برای من یک نکته مثبت داشت که کسی اشکم را ندید و کسی ندید که من روی نیمکت بنشینم. تنها می‌توانم خودم را با این مسائل راضی کنم.

*ناهماهنگی‌های زیادی در یکی دوسال اخیر برای خداحافظی شما از فوتبال در ذوب‌آهن ایجاد شد. چند مرتبه حرف از بازی بازگشت شما و بازی خداحافظی زده شد که هیچ کدامشان به واقعیت بدل نشد. چرا این اتفاقات رخ دادند؟
قاسم حدادی‌فر- بینید به نظرم بدترین دوران باشگاه بود. باشگاه مدیریت ثابتی نداشت. گاهی با سرپرستی باشگاه دنبال می‌شد. فکر می‌کنم سوء تفاهماتی ایجاد شد و صحبت‌هایی که خط قرمزهایم را زیر پا می‌گذاشت؛ انجام شد و نتوانستم از آنها تخطی کنم و در عرض 10 دقیقه تصمیم گرفتم دیگر نباشم. ولی خیلی خیلی حسرت بزرگی برای من بود. همیشه دوست داشتم در زمین فوتبال برایم این اتفاق بیفتد. نمی‌توانم این اتفاق را فراموش کنم ولی با آن کنار آمده‌ام. نمی‌گویم آدم باهوشی هستم ولی آدمی بی‌رگ و بی خیالی هم نیستم. امیدوارم این اتفاق برای نسل بعدی من نیفتد و حداقل کسانی که تاحدودی به باشگاه‌شان وفادار هستند و برای پیراهن‌شان تا جایی که می‌توانند ارزش قائل هستند این اتفاق برایشان رخ ندهد. این اتفاق در فوتبال ما اصلا نهادینه نیست و بازیکنان بد از فوتبال جدا می‌شوند ولی می‌تواند شکل بهتری داشته باشد.

*حتی قرار بود در دربی اصفهان از فوتبال خداحافظی کنید که هر دو مسابقه رفت و برگشت سال گذشته بسیار حساس بود.
قاسم حدادی‌فر-دربی رفت بود. دربی برگشت صحبت شد و 6 هفته آخر هم صحبت شد. گفتند 6 هفته آخر برگرد و اگر توانستی فصل بعد هم بازی کن ولی با توجه به شرایط ترجیح دادم که در آن مقطع اضافه نشوم. تیم هم شرایط خوبی داشت. امسال هم با توجه به صحبت‌هایی که انجام شد تصمیم گرفتم به کادر فنی اضافه شوم و تا هر وقت بتوانم کمک کنم کنار تیم خواهم بود و هر وقت احساس کنم نتوانم کاری کنم جدا می‌شوم.

*فصل گذشته یک عکسی هم از شما بیرون آمد که توافق کرده‌اید؟ 
قاسم حدادی‌فر-یکبار این اتفاق افتاد. 6 هفته مانده به پایان فصل. می‌گفتند برگرد و به تیمت کمک کن ولی فضا فضای مناسبی نبود. به جلسه هیئت مدیره رفتم و آقای تارتار هم بود. حالا یک عکسی هم بیرون آمد که توافق کرده‌ام ولی یکی دو روز بعد تکذیب کردم. گفتم شرایط برای برگشت مناسب نیست و اگر بخواهم بازی کنم هم از ابتدای فصل آینده به تیم اضافه شوم که درنهایت نشد.

*با وجود تمام این ناهماهنگی‌ها ولی باشگاه همیشه پیگیر حال شما بود؟
قاسم حدادی‌فر- بله من همیشه گفته‌ام که قدردان باشگاه ذوب‌آهن هستم و هر چه دارم از ذوب‌آهن است. خیلی خیلی مدیون این باشگاه هستم. چه دوران مصدومیت و چه دوران فوتبال همیشه از من حمایت کرده‌اند. از بچگی. حتی در این یکی دوساله خیلی تلاش کردند برگردم ولی شرایط فراهم نبود. باز هم امسال گفتند برگرد و به تیم کمک کن و من هر وقت ذوب آهن به کمک نیاز داشته باشند در خدمت باشگاه هستم.

*سال گذشته محرم نویدکیا به شما پیشنهاد حضور در سپاهان را داده بود؟
قاسم حدادی‌فر- بله آقای محرم نویدکیا همیشه به من لطف دارند. ایشان دوست نزدیک من هستند. چه در دوران فوتبال و چه مربیگری خیلی با هم در ارتباط هستیم. انسان فوق العاده‌ای است با شخصیتی بی نظیر. وقتی این اتفاق برایم افتاد گفت می‌توانی به سپاهان بیایی و من کمکت می‌کنم. گفت اگر می‌توانی با شرایط کنار بیایی به سپاهان بیا. به هر حال اما شرایط سخت است و من دوست داشتم با پیراهن ذوب‌آهن خداحافظی کنم. درنهایت هم تصمیم گرفتم که نروم و بیرون ماندم.

*اگر با محرم نویدکیا صحبت می‌کنید آیا او قصد بازگشت به دوران مربیگری را دارد؟
قاسم حدادی‌فر- محرم در دوران مربیگری دنبال فلسفه خاصی بود و فوتبال به روزی را اجرا می‌کرد. این کار مستلزم زمان بود و به نظرم اگر امسال می‌ماند آن فلسفه در سپاهان جا می‌افتاد. حالا برای مربی جدید آرزوی موفقیت دارم. محرم اسطوره شهرماست. امیدوارم اتفاقات خوبی برایش رخ بدهد. کار کردن در سپاهان فوق العاده سخت است. محرم گفت می‌خواهد کمی استراحت کند و درسش را ادامه می‌دهد. مطمئنم قوی‌تر از قبل برمی‌گردد.

*به فضای تیم ملی وارد شویم. عملکرد اسکوچیچ را چطور ارزیابی می‌کنید؟ همیشه به او انتقاد وارد بوده است. نظر شما در این‌باره چیست؟
قاسم حدادی‌فر- من اخبار را دنبال می‌کنم. یک‌ماه گذشته بدترین اتفاقات رخ داد. یک رختکن بد و بی احترامی‌ای که به سرمربی شد. من فکر می‌کنم اسکوچیچ بد نتیجه نگرفته. در شرایط خیلی سختی تیم را تحویل گرفت و تیم به راحتی به جام جهانی صعود کرد و کم‌ترین حقش این است که در جام جهانی روی نیمکت بنشیند. رفتار خوبی با اسکوچیچ نشد. حالا من دلایلش را نمی‌دانم ولی رفتار، رفتار درستی نبود. فدراسیوم ما شرایط درستی ندارد. تدارک درستی برای تیم ملی مهیا نمی‌شود و این اتفاقات همه افراد را ناراحت کرده است. چه فوتبالی ها  و چه غیرفوتبالی‌ها. اگر با این شرایط بخواهیم به جام جهانی برویم فکر می‌کنم با بدترین شکل ممکن از مسابقات خارج می‌شویم. زمان زیادی هم نداریم. از قبل‌تر باید برنامه ریزی می‌شد ولی الان هم باید شبانه روزی کار شود. نسل خوبی داریم. بازیکنان با کیفیتی داریم. باید اردوهای خوبی برگزار شود و همه باید کمک کنیم تیم با آمادگی بالا به جام جهانی برود. برخلاف صحبت‌هایی که شنیده می‌شود گروه بسیار سختی داریم. نباید خیلی آسان بگیریم. شرایط سختی در جام جهانی داریم. امیدوارم اتفاقات خوبی برای تیم رخ بدهد و با شرایط خوبی به جام جهانی برسد.

*در حال حاضر دودستگی یا سه دستگی در میان بازیکنان تیم ملی عیان شده است. چه کاری باید انجام شود که تیم ملی از این بحران خارج شود؟
قاسم حدادی‌فر-بدترین اتفاقی که ممکن است در تیمی رخ بدهد این است که رختکن دو دسته بشود و بازیکنان علیه سرمربی تیم بشوند. چه در تیم‌های باشگاهی و چه در تیم ملی که فاجعه است. دوست نداشتم این اتفاقات رسانه‌ای بشود که متاسفانه شد. اسکوچیچ هم ابقا شد که تبعات خاص خودش را دارد. امیدوارم فدراسیون پشت سرمربی تیم ملی باشد و هر تصمیم که ایشان می‌گیرد مسئولان فدراسیون پشت او باشند و از او حمایت کنند. شرایط اصلا خوب نیست. باید هر چه زودتر این قضیه مدیریت شود و از این بحران عبور کنیم.

*با حضور دو مربی پرتغالی شرایط لیگ بیست و دوم را چطور ارزیابی می‌کنید؟
قاسم حدادی‌فر- همیشه آمار ثابت کرده که سال قبل از جام جهانی لیگ بهترین کیفیت را دارد چون بازیکنان تلاش می‌کنند که به جام جهانی برسند. تیم‌های محدودی در این مسابقات هستند و ما هم حضور داریم. فکر می‌کنم لیگ خوبی داشته باشیم. دو مربی رزومه دار و با سبک فوتبالی هم اضافه شده‌اند که امیدوارم از آنها درس بگیریم و نکات مثبت آنها را به فوتبال‌مان اضافه کنیم. برخلاف پارسال که استقلال خودش را از مدعیان جدا کرد و رقابت زیادی در هفته‌های پایانی نبود، فکر می‌کنم لیگ سختی داریم. تیم ضعیفی نداریم و تیم‌ها در حال پشت سر گذاشتن اردوهای خوبی هستند. این طبیعی است و می‌تواند به فوتبال ما کمک کند. این درخواست غیرمنطقی نیست و بهتر است باشگاه‌ها برای تیم‌هایشان هزینه کنند و بهترین نتیجه و کیفیت را هم بگیرند. امیدوارم این اتفاق در فوتبال ایران بیفتد که درنهایت به نفع تیم ملی خواهد بود و دل مردم را هم شاد خواهد کرد.

*به‌عنوان سوال پایانی. چشم انداز شما در مربیگری؟
قاسم حدادی‌فر- برای من خیلی سخت بود. این دوره گذار خیلی سخت است. من هنوز خودم را در زمین می‌بینم ولی این اتفاق برایم رخ نمی‌دهد و بیرون زمین هستم. چالش سختی است ولی با شناختی که از خودم دارم از عهده‌اش برمی‌آیم. امیدوارم بتوانم کسب تجربه کنم و چیزهایی که می‌خواهم را یاد بگیرم. دوست دارم روز به روز پیشرفت کنم و در نهایت یک روز با ذوب آهن قهرمان لیگ برتر شوم.