کوکوریا، قطعه گمشده پازل تاکتیکی گواردیولا

به گزارش "ورزش سه"، کوکوریا در پایان فصل گذشته توانست عنوان بهترین بازیکن سال برایتون را از منظر بازیکنان و همینطور جایزه بهترین بازیکن سال را از دیدگاه هواداران این تیم کسب کند. در تابستان امسال، کوکوریا به‌ واسطه عملکرد خیره کننده‌اش در رادار منچسترسیتی قرار گرفت و پپ گواردیولا که خودش هم یک کاتالان است قصد دارد او را به عضویت تیم خود دربیاورد. به ویژه این روزها که خبرهایی درخصوص انتقال الکساندر زینچنکو به آرسنال شنیده می‌شود.
قرارداد کوکوریا با برایتون در سال 2026 به پایان می‌رسد و برایتون هیچ گونه فشاری جهت فروش این بازیکن چند پسته 23 ساله احساس نمی‌کند. در حال حاضر، بزرگترین مانع جهت انتقال کوکوریا به سیتی، مبلغ خرید این بازیکن است اما، اگر دو باشگاه بر سر انتقال او به توافق برسند، احتمالا کوکوریا تکه گمشده پازل تاکتیکی گواردیولا خواهد بود. 
در فصل آینده، به احتمال زیاد، ژائو کانسلو گزینه اول سیتی برای پست فول‌‌بک چپ باشد و زینچنکو دیگر بازیکن سیتی است که قابلیت بازی در پست فول‌بک چپ را دارد. اما زینچنکو باوجود پیشنهاداتی که دریافت کرده، هنوز وضعیتش برای فصل آینده مشخص نیست. حتی اگر زینچکو برای فصل آینده در سیتی بماند، اضافه شدن کوکوریا به ترکیب سیتی، به گواردیولا این امکان را می‌دهد تا نقشه‌های تاکتیکی متنوعی را طراحی و اجرا کند.
هواداران سیتی سال‌ها خواهان این هستند که باشگاه یک فول‌بک چپ سنتی جذب کند. از یازده سال پیش که گائل کیلیشی به سیتی آمد بنجامین مندی تنها فول‌بک چپی است که سیتی به خدمت گرفته است. باوجود اینکه سیتی با استفاده از بازیکنان راست پا در پست فول‌بک چپ توانسته است جام‌های متعددی را کسب کند، استفاده از فولبک چپ سنتی با قابلیت‌های تهاجمی می‌تواند به سیتی کمک کند تا فوتبال با کیفیت تری را به نمایش بگذارد.
همانطور که درتصویر زیر مشاهده می کنید، فصل گذشته، سیتی بیشتر حملاتش را از سمت چپ زمین تدارک می‌دید اما تعداد موقعیت های گلی که از یک سوم چپ زمین (The left third) به وجود آوردند نسبت به یک سوم میانی و راست زمین (The right and middle thirds) کمتر بود. این احتمالا به این دلیل است که سیتی برنامه داشته تا در سمت چپ زمین تراکم ایجاد کند و سپس با انتقال توپ به سمت راست زمین، بازیکنان حاضر در آن منطقه را در موقعیت یک در مقابل یک با مدافعین حریف قرار بدهد تا آنها با استفاده از توانایی دریبل‌زنی توپ را به سمت دروازه حریف ببرند. درهرصورت، کیفیت بازیکنان سیتی آنقدر بالاست که آنها بتوانند تعداد حملات بیشتری را از سمت چپ طراحی کنند و بهتر است که برای فصل آینده این نقیصه (ایجاد موقعیت کمتر از سمت چپ) را برطرف کنند.

حال سوالی که اینجا مطرح می‌شود: سیتی به عنوان مدافع قهرمانی، در فصل آینده هنگام مالکیت توپ چه سبکی از بازی را می‌خواهد به نمایش بگذارد؟ به‌خصوص اینکه ارلینگ هالند، بازیکنی است که معمولا در مقابل دفاع نامنظم در مقایسه با دفاع منظم بهتر بازی می‌کند. باتوجه به اینکه سیتی رویکرد صبورانه ای در هنگام مالکیت توپ دارد، معمولا حملات خود را از کناره ها انجام می‌دهد. سیتی برای اجرای حرکات تهاجمی خود از ترکیب فول‌بک‌ها، وینگرها و هشت‌های آزاد “free eights” استفاده می‌کند تا در موقعیت دریافت کات بک‌ها و سانترها قرار بگیرند و گلزنی کنند. 
هشت آزاد یا فیری‌ایت واژه جدیدی است که به تازگی به واژگان فوتبال اضافه شده و اولین بار کوین دی بروینه در مصاحبه ای این واژه را به کار برد و گفت: "من به عنوان شماره 10 بازی نمی‌کنم بلکه به‌ عنوان free eights بازی می‌کنم". به طور خلاصه، free eights جای دو بازیکن بازی می‌کنند و همزمان نقش شماره های 8 و 10 سنتی را ایفا می کنند. در واقع، free eights هم در هاف‌اسپیس (Half-space) و هم در پشت محوطه جریمه حریف جایگیری می‌کنند.
گواردیولا از زمانی که به سیتی آمد برنامه این را داشت تا از فول‌بک‌های تنومند و فیزیکی استفاده کند، اما باوجود اینکه بازیکنانی با این ویژگی‌ها دراختیارش نبود، توانست موفقیت‌های بزرگی را با سیتی به دست بیاورد.
در ادامه، به ویژگی‌هایی که باید فولبک‌های منچستر سیتی در فاز تهاجمی برخوردار باشند، اشاره می‌شود:
1) بیشتر در زمین حریف حضور داشته باشند، موقعیتشان با وینگرها هماهنگی داشته باشد، به طوری‌که یکی نزدیک کناره زمین باشد و دیگری در هاف‌اسپیس چپ یا راست (برمبنای این که توپ در نیمه راست یا چپ زمین است) جایگیری کند. یعنی، یا فول‌بک در هاف‌اسپیس و وینگر در کناره زمین قرار گیرد، یا وینگر در کناره زمین و فول‌بک در هاف‌اسپیس جایگیری کند.
2) ارسال پاس‌ها و سانترهای بلند از کناره‌های زمین (در نیمه حریف) و همچنین ارسال پاس کات بک از خط عرضی زمین  (Byline) در نزدیکی دروازه حریف
3) انجام بازی ترکیبی پیچیده با وینگرها یا هافبک‌های مرکزی، ایجاد برتری عددی در کناره‌ها برای گذشتن از مدافعین، انجام فرار نفر سوم (Third man) یا کمک به فرار نفر سوم و انجام حرکات اورلپ  (Overlap)یا آندرلپ (Underlap)
در فاز دفاعی، فولبک‌های سیتی باید این چهار ویژگی را داشته باشند:
1) انجام دوئل‌های زمینی یک برابر یک در نواحی کناری یک‌سوم دفاعی و دفع کردن ارسال‌های حریف
2) هنگامی که سیتی قصد پرس از بالا را دارد، هافبک‌هایی که بالاتر بازی می‌کنند؛ مارک (Mark) کنند و زمانی که آنها قصد دارند برای دریافت توپ از سایر هم تیمی‌هایشان به عقب زمین بر گردند، توپ را از آنها بگیرند.
3) وقتی که سیتی مالکیت توپ را در کناره‌های زمین از دست می‌دهد، سریع ضدپرس کنند و از ضد حملات حریف به واسطه تکل و خطا جلوگیری کنند.
4) برگشتن از زمین حریف به زمین خودی (Recovery runs) جهت به تعویق انداختن و جلوگیری از ضد حملات حریف
با استفاده از داده‌های اسمارتر اسکات به بررسی ویژگی مدافعین چپ سیتی می‌پردازیم و درنهایت به این پرداخته می‌شود که مدافع چپ موردنیاز سیتی چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد. همانطور که در دو تصویر زیر می‌بینید، داده‌هایی که از آنالیز زینچنکو و کانسلو به دست آمده، نشان می‌دهد که عملکرد این دو بازیکن بسیار به یکدیگر نزدیک است و هردو دوست دارند که پاس‌های خود را ساده و کوتاه ارسال کنند (Link-up play volume)، توپ را به سختی از دست می‌دهند (Ball retention ability) و به‌ خاطر سبکی که معمولا تیم‌های گواردیولا دارند، کمتر علاقه به ارسال پاس‌های بلند (Progressive passing) دارند.

هم کانسلو و هم زینچنکو در افزایش امید گل تیمشان از طریق شوتزنی(xG from shot creation)  و همچنین افزایش امید گل هنگام مالکیت توپ (xG from ball progression) نقش موثری دارند. لازم به ذکر است که کانسلو بیشترین تعداد شوت را در فصل گذشته در میان بازیکنان سیتی به سمت دروازه حریفان روانه کرد و این بازیکن هرموقع که در موقعیت شوتزنی قرار داشت، شانس خود را امتحان کرده‌است و در نتیجه تعداد شوت‌های این بازیکن (Shot volume) بالاست.
هردو بازیکن توانایی بازیخوانی بالایی دارند که به‌واسطه آن، اغلب توپ‌های سرگردان را تصاحب می‌کنند و به‌خوبی می-توانند پاس‌های حریف را قطع کنند(Ball recovery and interceptions) . این درحالی است همانطور که در تصاویر زیر می‌بینید، کانسلو در سایر شاخص‌های دفاعی نسبت به زینچنکو از وضعیت بهتری برخوردار است.
حال اگر بخواهیم پروفایل کوکوریا را بررسی کنیم، کوکوریا تمایل به پاس‌های کوتاه و تند دارد (شاخص Link-up play volume او 82 از 99 است) و احتمالا توانایی حفظ توپ کوکوریا وقتی در تیمی مثل سیتی باشد که فوتبال مالکانه بازی می‌کند، بالا خواهد رفت (شاخص Ball retention اش 50 از 99 است.) همانطور که می‌بینید، کوکوریا در هر سه بخش مربوط به دفاع، حمله و مالکیت سطح خوبی را از خود به نمایش گذاشته‌است که به احتمال زیاد تحت مربیگری پپ گواردیولا شاخص های مربوط به مالکیت توپ کوکوریا بهبود می‌یابند.

بررسی توانایی کوکوریا در ارسال پاس نهایی
کوکوریا از توانایی بالایی در ارسال سانتر (چه به‌صورت ایستا و چه درحال دویدن) برخوردار است. در سه عکس زیر، سه نوع سانتر متفاوت ارسال شده توسط کوکوریا را می‌بینید که اولی و دومی آنها پاس گل هستند. در هرسه تصویر، یک مستطیل زرد مشاهده می‌کنید که منطقه شش قدم دوم را نشان می‌دهد. این منطقه هدف اصلی سانترهای ارسالی است که بین شش قدم اول و نقطه پنالتی قرار دارد. 
تصویر زیر برشی از بازی برایتون در مقابل چلسی را نشان می‌دهد، همانطور که ملاحظه می‌کنید، کوکوریا (درحالت ایستا) توپ را به طرز ماهرانه ای از هاف‌اسپیس چپ به سمت نقطه پنالتی ارسال می‌کند که دنی ولبک با استفاده از این توپ ارسالی گل تساوی برایتون در مقابل چلسی را در وقت‌های تلف شده نیمه دوم به ثمر می‌رساند. کوکوریا برای این که ضربه اش کات بگیرد، به توپ چرخش می‌دهد. کوکوریا توانایی این را دارد مسیرهای مختلفی به توپ از طریق ضربه زدن به توپ با نواحی مختلف پایش بدهد.

در تصویر دوم، در بازی برابر لستر، سانتر کات‌دار دیگری را از کوکوریا می‌بینید، این بار توپ بعد از انجام یک اورلپ از هاف‌اسپیس چپ اما از نقطه‌ای نزدیکتر به دروازه حریف به سمت شش قدم دوم ارسال می‌شود که درنهایت این توپ را انوک ام وپو با ضربه سر به گل تبدیل می‌کند.

در بازی با ساوتهمپتون، تصویر سانتری دیگر از کوکوریا را می‌بینید که این سانتر نیز بعد از انجام یک اورلپ اما با ارتفاع پایین و به‌صورت تک ضرب برای ام وپو به پشت مدافعین عقب کشیده ساوتهمپتون ارسال می‌کند تا او این توپ را کنترل و به سمت دروازه حریف شوت بزند.

اگرچه تصاویر بالا که دوتای آنها مربوط به پاس گل‌های ارسالی توسط کوکوریا هستند و به تاثیرگذاری او در گلزنی برایتون می‌پردازند اما این تصاویر نشان نمی‌دهند که کوکوریا چقدر در مراحل اولیه بازیسازی نقش داشته‌است.
در بازی خانگی فصل گذشته برایتون در مقابل چلسی، کوکوریا در فلانک سمت چپ زمین و نزدیک به دروازه حریف جایگیری می‌کند تا از دن برن، مدافع وسط تیمش توپ دریافت کند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، چلسی با 5 بازیکن از وسط زمین در مقابل برایتون محافظت می‌کند این درحالی است که تیم‌ها معمولا در برابر سیتی دست به چنین کاری می‌زنند.

در تصویر بعدی، کوکوریا را می‌بینید که با پای چپش پاسی را که از دن برن برای او فرستاده شده‌است، کنترل می‌کند و در ادامه یاکوب مودر را که به صورت قطری فرار کرده‌است، با یک پاس مستقیم صاحب توپ می‌کند. 

تصویر زیر لحظه‌ای قبل از آندرلپ کردن را نشان می‌دهد. در اینجا کوکوریا آندرلپ می‌کند تا از فلانک چپ به هاف‌اسپیس چپ بیاید. این نکته لازم به ذکر است که فولبک‌های سیتی در مقایسه با فولبک‌های سایر تیم‌های لیگ جزیره بیشتر آندرلپ می‌کنند.

یاکوب مجددا توپ را به کوکوریا برمی‌گرداند و او با یک سانتر رو به عقب کم ارتفاع به سمت خط بیرونی محوطه جریمه الکسیس مک آلیستر را صاحب توپ می‌کند تا به صورت تک ضربه به سمت دروازه حریف شوت بزند.

طبق داده‌های اف.ب.رف، که برگرفته از استس بامب هستند، کوکوریا توانسته در فصل گذشته 23 سانتر اپن پلی (Open Play: سانتری است که در جریان بازی و نه از طریق ضربه ایستگاهی ارسال می‌شود.) به درون محوطه جریمه حریفان ارسال کند که این عدد 9 تا بیشتر از تعداد سانترهای اپن پلی سایر بازیکنان برایتون است. در هر 90 دقیقه، به طور میانگین کوکوریا 0.66 سانتر اپن پلی داشته که بسیار بهتر از عمکرد کانسلو، زینچنکو و کایل واکر از این حیث است.
اگر کمی با دقت به نقشه خلق موقعیت کوکوریا در فصل گذشته (تصویر زیر) نگاه کنیم، متوجه تنوع پاس‌های ارسالی توسط او می‌شویم. کوکوریا می‌تواند از مناطق کناری زمین سانتر کند و یا در نواحی نزدیک به دروازه پاس‌های کات بک بفرستد (سبک ارسال پاسی که تیم سیتی به آن علاقه زیادی دارد). او همچنین، می‌تواند پاس‌های باکیفیت بالا را از سمت چپ زمین به دهانه دروازه حریف ارسال کند. توانایی کوکوریا در ارسال پاس‌های متنوع  به دلیل اینکه او تنها یک پاس گل در فصل گذشته داشته است، نادیده گرفته شده، اما آمار مربوط به ارزش پاس (xA) او عدد بالاتری (3) را نشان می‌دهد که نمایانگر این است این بازیکن اسپانیایی در برایتون از نظر ارزش پاس در بین 3 بازیکن برتر برایتون قرار دارد.

بررسی توانایی کوکوریا در ارسال پاس ماقبل گل
در این قسمت، به پاس گل هاکی(Hockey assist)  یا پیری اسیست  (Pre assist)یعنی دو پاس قبل از به ثمر رسیدن گل، پرداخته میشود. 
در حالت ایده آل، شما به عنوان مربی باید دوست داشته باشید که با دو تا مارک کوکوریا بازی کنید، یکی در بخش دفاعی به عنوان مدافع مرکزی بیرونی در دفاع سه نفره و یا پنج نفره و یکی در نواحی بالاتر زمین به عنوان وینگ‌بک تا با توپ به سمت دروازه حریف پیشروی کند.
برایتون در فصل گذشته از سیستم‌های مختلف استفاده کرده که معمولا یا با دفاع 3 نفره یا با دفاع 4 نفره به میدان رفته‌است. کوکوریا در طول فصل به عنوان مدافع مرکزی بیرونی، وینگ‌بک چپ و یا بعنوان فول‌بک چپ به میدان رفته‌است.

اما سیتی فقط با آرایش‌های 3-3-4 یا 1-3-2-4 به میدان رفته‌است. اگر قرار باشد که کوکوریا به اتحاد برود، انعطاف پذیری تاکتیکی او مورد استقبال گواردیولا قرار می‌گیرد و به پپ کمک می‌کند تا سیستم‌های مختلفی را امتحان کند. سیتی این ظرفیت را دارد تا با وینگرهای معکوس (Inverted wingers) بازی کند که این فقط یکی از سیستم‌هایی است که کوکوریا قبلا در آن بازی کرده و با بازی در آن راحت‌ است.

در تدارک گل تساوی برایتون در مقابل وستهام در آخرین روز فصل، کوکوریا بعد از اینکه پرتاپ توپ را انجام می‌دهد در کناره زمین باقی می‌ماند تا بتواند مثلث هجومی و برتری عددی 3 بر 2 را در آن منطقه زمین حفظ کند.

او منتظر مک آلیستر می‌ماند و مکث یا پازا (معادل اسپانیایی واژه مکث، Pausa است) می‌کند. پازا یک مفهموم تاکتیکی مربوط به آمریکای جنوبی است که از فوتبال ایبریایی می‌آید. پازا به این صورت است که بازیکنی که مالکیت توپ را داراست مکث می‌کند، تا هرج و مرج، فضایی برای انجام پلن بعدی ایجاد کند. استفاده از پازا روشی است که معمولا توسط ایلکای گوندوغان (ستاره سیتی) استفاده می‌شود و چون کوکوریا شاگرد لاماسیای بارسلوناست، او نیز این کار را انجام می‌دهد. 

مک آلیستر به پشت مدافعین حریف فرار می‌کند و کوکوریا پاس بغل پا به پاسکال گروس ارسال می‌کند که این پاس پنج بازیکن وستهام را از گردونه بازی خارج و سپس، پاسکال گروس سانتر پرقدرتی می‌کند که توسط مهاجمین برایتون به گل تبدیل می‌شود.

کوکوریا فصل گذشته بیش از سه هزار و دویست دقیقه در 38 بازی در تمامی رقابت‌ها برای برایتون به میدان رفته‌است که بعید است او بتواند به همان میزان دقیقه و تعداد بازی برای سیتی به میدان برود اما باتوجه به اینکه آمار مصدومیت‌های سیتی در طول فصل بالاست و کوکوریا در فصل‌های گذشته کمتر مصدوم شده، می‌تواند در دسترس کادرفنی سیتی برای قرار گرفتن در ترکیب باشد.
در بازی در برابر وست بروم ویچ، برایتون با تعویض منطقه بازی، توپ را از سمت راست به سمت چپ زمین می‌برد، همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، کوکوریا در منطقه کناری زمین در نیمه زمین حریف جایگیری کرده که بصورت تک ضرب، پاس ارسالی به خودش را کنترل می‌کند و با اندکی مکث از فراری که لئاندرو تروسارد بین فول‌بک و وینگ‌بک انجام می‌دهد استفاده می‌کند. در واقع، فرار لئاندرو باعث می‌شود که فضایی جهت پاس دادن به نیل موپای نیز ایجاد شود.

کوکوریا با دومین لمس توپش 4 بازیکن وست برومویچ را جا می‌گذارد و بعد از 4 لمس توپ دیگر، برایتون به گل می‌رسد.

یک مزیت نادیده گرفته شده در انتقال کوکوریا به سیتی، تضمین عملکرد او در سبک‌های مختلف بازی تیم گواردیولا است. مقالات بسیاری به شباهت سبک بازی سیتی و برایتون پرداخته‌اند. هردو تیم در مالکیت توپ صبورانه بازی می‌کنند و به‌دنبال پرس کردن حریف بلافاصله بعد از ازدست دادن توپ (ضدپرس) و همچنین پرس کردن در یک‌سوم تهاجمی (پرس بالا) هستند. 
در فصل گذشته، هم در شاخص PPDA (پاس‌های رد و بدل شده به ازای واکنش دفاعی) و هم در شاخص Turnover (بازپس گیری توپ) هر دو تیم جزو 5 تیم اول فصل گذشته بودند. بررسی داده‌های این دو تیم در هنگام مالکیت توپ، نشان می‌دهد که این دو تیم سعی می‌کنند کمتر پاس مستقیم دهند و مالکیت توپ بالایی داشته باشند.
برای بررسی کردن این موضوع، می‌توانیم به سرعت مستقیم (Direct speed) هرتیم نگاه کنیم که نمایانگر این است که هرتیم با چه سرعتی توپ را به سمت دروازه حریف می‌برد (برحسب متر بر ثانیه). هرچقدر این عدد بالاتر باشد، نشان می‌دهد که این تیم این علاقه را دارد تا توپ را سریعتر به سمت دروازه حریف ببرد.
شما می‌توانید از این سرعت حمله به‌عنوان تعداد پاس‌های یک تیم درهر سکانس (هربار که یک تیم مالکیت توپ را در اختیار دارد تا لحظه‌ای که آن را از دست می‌دهد) استفاده کنید، درواقع، نشان دهنده این است که هرتیم چقدر دوست دارد مالکیت توپ را در اختیار داشته باشد. هرچه در هر سکانس یک تیم بیشتر پاس بدهد، نمایانگر آن است که آن تیم چقدر تمایل دارد که مالکیت توپ را دارا باشد، بازیسازی کند و توپ را بیشتر پاس بدهد بجای اینکه با یک پاس بلند توپ را به مناطق بالاتر در زمین برسانند.

شباهت در شاخص سرعت مستقیم نشان می‌دهد که هردوتیم دوست دارند که بازی را کنترل کنند و مالکیت توپ را در اختیار داشته باشند که البته تعداد بالاتر پاس‌های سیتی برای هر سکانس نشان دهنده کیفیت بالاتر آنها در بخش هجومی نسبت به برایتون است، اما در کل این دوتیم سبک بازی مشابهی دارند.
بررسی توانایی کوکوریا در ضد پرس
کوکوریا به احتمال خیلی زیاد خیلی راحت می‌تواند در سیستم پرس کردن سیتی جا بیفتد و به گزارش اتلتیک، قابلیت دفاعی کوکوریا هم اندازه قابلیت هجومی اوست.
همانطور که در شکل زیر می‌بینید، هنگام ضربه‌ی کرنر توسط نوریچ سیتی، کوکوریا نزدیک نیم دایره متصل به محوطه جریمه (D) قرار دارد و جایگیری او به این صورت است که جلوی ضدحمله حریف را بگیرد. با مقایسه تصاویر اول و دوم متوجه می‌شوید، کوکوریا شکل بدنش را تغییر داده، کوکوریا مدافع چابکی است که به سرعت کمر و شانه‌هایش را جهت نزدیک شدن به حریف می‌چرخاند.

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید، کوکوریا سریعترین عکس العمل را به کنترل نه چندان خوب میلوت راشیکا نشان می‌دهد و با استفاده از تکل به سرعت توپ را از حریف باز پس می‌گیرد. 

اما کار کوکوریا اینجا تمام نمی‌شود. او به پاسکال گروس پاس می‌دهد و گروس نیز با انجام یک کار ترکیبی با تروسارد، کوکوریا را در آندرلپ صاحب توپ می‌کند.

سپس، کوکوریا توپ را به گروس که در کناره زمین جایگیری کرده است، می‌رساند و او نیز به صورت تک ضرب توپ را به محوطه جریمه ارسال می‌کند.

این دقیقا در بازی با منچستر سیتی هم اتفاق افتاد و برایتون توپ را در یک‌سوم تهاجمی از دست می‌دهد که کوکوریا به سرعت خودش را به ریاض محرز نزدیک می‌کند تا از چرخش و بازیسازی او جلوگیری کند.

او خودش را به محرز می‌چسباند و توپ را از او می‌گیرد و برایتون در موقعیت 7 به 6 در یک‌سوم تهاجمی خود قرار می گیرد. کوکوریا در میان 15 درصد برتر فول‌بک‌های لیگ جزیره در فصل گذشته به خاطر تکل‌هایی که در یک‌سوم میانی و تهاجمی زده است، قرار دارد.

همانطور که در تصویر زیر می‌بینید، توپ به سمت چپ ارسال می‌شود و سانتر سالی مارچ توسط مدافعین حریف دفع می-گردد، سپس، کوکوریا و دی بروینه به سمت توپ می‌دوند و در رقابت بین این دو برسر تصاحب توپ، کوکوریا برنده می‌شود و برایتون در موقعیت حمله باقی می‌ماند.

بررسی توانایی کوکوریا هنگام دفاع کردن در محوطه جریمه
در مواقع نیاز، کوکوریا می‌تواند به عنوان دفاع آخر نیز عمل کند.
همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، در بازی مقابل برنتفورد، هنگام پرتاپ توپ، کوکوریا طوری جایگیری می‌کند که دورترین بازیکن نسبت به نقطه پرتاپ اوت باشد. موقعیت کوکوریا به نحوی است که هم نسبت به مهاجمین دید دارد و هم نسبت به توپ.

برایتون پس از اولین لمس توپ پس از پرتاب، مالکیت توپ را از دست می‌دهد و باتوجه به اینکه دروازه بان تیمشان، سانچز جهت دفع توپ به سمت آن می‌رود، کوکوریا توپ را رها می‌کند و به‌جای آن به سمت خط دروازه حرکت می‌کند.

در ادامه (تصویر زیر) ضربه سر ایفن پیناک از روی سر همه مدافعین حتی دن برن که قد بسیار بلندی دارد رد می‌شود، اما کوکوریا، شماره 3 برایتون از روی خط دروازه توپ را دور می‌کند و به تیمش در ثبت کلین شیت کمک می‌کند.

بنابر آنچه در بالا گفته شد، کوکوریا یک هدف نقل و انتقالاتی مهم برای تیم منچستر سیتی است، به‌خصوص حالا که زمزمه پیوستن زینچنکو به آرسنال بیش از هرزمان دیگر به گوش می‌رسد، قیمت کوکوریا به عنوان یک مهاجم که توانایی‌های دفاعی بالایی دارد، بسیار مقرون به صرفه است.
او بازیکن متفاوتی نسبت به کانسلو است و همچنین، تعادل سبک هم به اندازه عمق تیمی مهم است. سبک فعلی او شبیه سبک فول‌بک‌های سیتی است، پس، به احتمال زیاد وقتی که برایتون و سیتی برسر مسائل مالی به توافق برسند، نیاز به تغییرات زیادی وجود ندارد تا کوکوریا به ریتم تیم گواردیولا برسد.

منبع: اتلتیک
سروش دهقان سلماسی