مدال تاریخی هندبال ایران چگونه به ثبت رسید؟

به گزارش "ورزش سه"، شاید حتی مخاطبان پروپاقرص هندبال هم هنوز آشنایی چندانی با قوانین هندبال ساحلی نداشته باشند، اما این رشته نسبتا نوپا در ایران توانسته تا سکوی جهانی پیش برود و یک افتخار تاریخی را برای فدراسیون هندبال رقم بزند. 
رشته ای که در زمینی به مساحت 27 متر در 12 متر، در 2 نیمه 10 دقیقه ای و با حضور 4 نفر در هر تیم برگزار می شود و تفاوت های بسیاری با هندبال متداولی دارد که در سالن بازی می شود. اما این رشته جدید التأسیس که عمر رقابت های جهانی آن به 20 سال نمی رسد و در برنامه المپیک نوجوانان 2018 بوئنوس آیرس نیز حضور داشت، چند سالی می شود که در کشور ما نیز اهمیت قابل توجهی پیدا کرده و تیم ملی ایران هم پس از کسب دو مدال برنز آسیا، نوروز امسال توانست در تهران قهرمان قاره کهن شود. اما تاریخ سازان هندبال ایران که این مطلب در ستایش نمایش آن ها نوشته شده است، نوجوانانی هستند که در فاصله کمتر از 3 ماه هم قهرمان آسیا شده و هم با ایستادن بر سکوی سومی قهرمانی جهان در هراکلیون یونان، نخستین مدال جهانی تاریخ هندبال ایران را به دست آوردند.
دومین دوره هندبال ساحلی نوجوانان جهان در حالی از 24 خرداد در جزیره کرت یونان آغاز شد که ملی پوشان ایران به مانند 12 تیم دیگر، نخستین حضور خود در این رقابت ها را تجربه می کردند. تیم ایران که  فروردین ماه امسال بالاتر از قطر و اردن به قهرمانی آسیا رسیده بود، با 10 نوجوان کمتر از 18 سال عازم یونان شد تا صفحه جدیدی را در تاریخ هندبال ایران ورق بزند. نخستین مسابقه پسران ایرانی برابر تنها نماینده آمریکای شمالی یعنی ایالات متحده آمریکا بود که یک طرفه ترین پیروزی ایران تا پایان مسابقات را رقم زد. دومین پیروزی ایران نیز برابر یکی از بهترین خطوط دفاعی مسابقات و رقیب آسیایی ما یعنی قطر به دست آمد. آخرین دیدار ایران در مرحله مقدماتی با نخستین شکست این تیم برابر سوئدی همراه شد که به عنوان قهرمان اروپا راهی یونان شده بود اما در نهایت به عنوانی بهتر از نهمی نرسید. 

آغاز مرحله دوم نیز برای ملی پوشان ایران با شکست در ضربات پنالتی برابر کرواسی همراه بود؛ تیمی که با 4 پیروزی در ضربات پنالتی، در نهایت نیز قهرمان این مسابقات شد. ساحلی بازان نوجوان که کارشان برای صعود به مرحله بعد پیچیده شده بود، با 2 پیروزی 2 بر صفر متوالی برابر فرانسه و برزیل به عنوان تیم دوم راهی مرحله یک چهارم نهایی شدند و در آنجا نیز با غلبه بر تیم آرژانتین در ضربات پنالتی به نیمه نهایی صعود کردند. رقیب ایران در این مرحله برزیلی بود که پیش از این مغلوب ایران شده بود و مانند همه رقبای ایران به جز سوئد، حرفی برای گفتن در نیمه نخست نداشت اما با پیروزی در نیمه دوم و ضربات پنالتی، خود به فینال رفت و ایران را به  دیدار رده بندی فرستاد؛ جایی که ملی پوشان ایران دوباره به مصاف فرانسه رفته و با بردی که به سادگی دفعه قبل نبود، به مدال برنز مسابقات دست پیدا کردند.

ستاره ایران در چارچوب دروازه، متین گلدان بود که با مهارهای تماشایی خود بارها باعث برتری ایران شد و تیم را در جریان مسابقه نگه داشت. شماره 22 تیم ملی که در میان تمامی دروازه بان های حاضر در مسابقات، بهترین آمار را در مهار ضربات چرخشی داشت و 3 بار نیز ضربات پنالتی رقبا را در جریان بازی مهار کرد.
دو عنصر کلیدی  یکی از مستحکم ترین خطوط دفاعی مسابقات حسین حیدریان و علیرضا علیپور بودند که یکی با زیرکی و هوشیاری خود توپ های حریف را می ربود و ضد حملات تیم را پایه گذاری می کرد و دیگری با صلابت و بلاک شات های خود از حملات حریف جلوگیری می گیرد.
شماره 9 و پنالتی زن ثابت تیم ایران حامد شمس فلاورجانی بود که در هنگام حملات تیم با پوشیدن لباس دروازه بان به کمک تیم می آمد و با شوت های محکم خود گل های بسیاری را به ثمر می رساند. او که از مجموع 14 ضربه پنالتی که به سمت دروازه حریفان زد، فقط 2 ضربه را از دست داد، نقش مؤثری در پیروزی ایران در نیمه دوم دیدار رده بندی مقابل فرانسه ایفا کرد.

اما ستاره درخشان و بهترین بازیکن ایران در این مسابقات کسی نبود جز ماشین گلزنی ایران، علی حیدریان. شماره 13 ایران که در کنار مصطفی انتشاری، گل های بسیاری را از طریق اصلی ترین نقشه حمله ایران یعنی شوت های هوایی به ثمر رساندند. بهترین گلزن ایران با ثبت 116 امتیاز که در جمع 3 بازیکن برتر مسابقات هم قرار گرفت، از سوی برگزار کنندگان مسابقات نیز عنوان بهترین پایوت(Pivot) مسابقات را دریافت کرد. بازیکنی که به دلیل سبک خاصی که در ضربات پنالتی انتهای بازی داشت، درون دروازه قرار می گرفت و با خروج های خود نقش اصلی را در پیروزی مرحله یک چهارم نهایی برابر آرژانتین ایفا کرد.