کلاس 98؛ برنامه جوانان آمریکا در قطر جواب می‌دهد؟

به گزارش "ورزش سه"، فوتبال آمریکا از حدود دو دهه پیش با تغییراتی ساختاری توجه ویژه‌ای به پرورش جوانان کرده و حالا امیدوار است نتیجه این دو دهه برنامه‌ریزی و فعالیت در این حوزه را در جام جهانی قطر برداشت کند.

استعدادیابی و پرورش استعداد ترکیبی از علم و هنر است و شرایط ویژه ورزش آمریکا که در آن فوتبال نه ورزش اول و محبوب‌ترین رشته ورزش،ی بلکه ورزشی معمولی به‌حساب می‌آید کار را برای متصدیان فوتبال این کشور دشوارتر می‌کند. شاید به خاطر همین دشواری‌ها باشد که تا همین یکی دو سال پیش سیستم جوانان فوتبال آمریکا با انتقادهای زیادی از طرف کارشناسان فوتبالی این کشور مواجه بود. اما حالا به نظر می‌رسد زمان درو کردن دسترنج دو دهه تلاش است چرا که چندین ستاره جوان این روزها در اردوی تیم ملی آمریکا حضور دارند که فوتبال این کشور امیدوار است در قطر شاهد درخشش آنها باشد. آیا این نسل جوان می‌تواند برگ برنده آمریکا در جام جهانی 2022 باشد؟

تایلر آدامز یکی از این جوانان بااستعداد اخیرا در یک مصاحبه گفت:" ما همه سابقه همبازی بودن در تیم‌های رده‌های سنی رو داریم و هر وقت فرصتی پیش می‌آد که دور هم جمع بشیم خیلی خوشحال می‌شیم. ما اسم خودمون رو گذاشتیم کلاس 98. من با اینکه متولد سال 1999 هستم ولی خودم رو عضو کلاس 98 می‌دونم. دوستی ما اونقدر عمیقه که عملا فراتر از رابطه فوتبالی ما است. اما هر وقت که وارد زمین می‌شیم این دوستی و رفاقت تاثیر مثبتش رو روی بازی ما هم نشون می‌ده".

از تیم ملی فعلی آمریکا 5 ستاره متولد سال 1998 هستند: کریستین پولیشیچ، وستون مک‌کنی، لوکا دلاتوره، حاجی رایت و رجی کنون. تایلر آدامز که چند ماه جوانتر از آنها است هم جزئی از کلاس 98 محسوب می‌شود. رابطه این چند نفر به بیش از یک‌دهه پیش برمی‌گردد، زمانی که حضور آنها در تیم‌های ملی رده‌های سنی آمریکا آغاز می‌شود.

حاجی رایت در این‌باره گفت:"بچه‌ها اصلا عوض نشدن و هنوز همون سرتق‌هایی هستن که وقتی چهارده پانزده ساله بودم می‌شناختم. رابطه ما همیشه خوب بوده. اون‌ها بچه‌های درست و حسابی‌ای هستن و من از بودن در کنارشون لذت می‌برم".

دلاتوره دیگر عضو کلاس 98 هم گفت:" این بچه‌ها همون‌هایی هستن که در تیم ملی جوانان بودن. مثلا رفیق صمیمی من وستون مک‌کنی در تیم جوانان همین‌طور بازی می‌کرد که الان در تیم ملی بزرگسالان بازی می‌کنه".

اما جالب اینجا است که از بین این 6 نفر تنها پولیشیچ و آدامز بوده‌اند که در این یک‌دهه مسیر ثابتی را پشت سر گذاشته و بدون فراز و نشیب موفق شده‌اند توجه استعدادیاب‌ها را حتی پیش از دوران دبیرستان جلب کرده و در مسیر موفقیت در باشگاه‌های بزرگ قرار بگیرند. پولیشیچ توسط بوروسیا دورتموند و آدامز توسط نیویورک ردبولز کشف شد.

اما دیگر اعضای کلاس 98 به اندازه این دو نفر در فوتبال باشگاهی موفق نبودند. مک‌کنی خیلی زود دست به ریسک زده و با ترک تیم شهر زادگاهش دالاس اف‌سی به شالکه پیوست. دلاتوره به دلیل اصالت اسپانیولی خود موفق شد زودتر از سایر رفقایش به آکادمی باشگاه فولام ملحق شود. اما او خودش را در باشگاه لندنی گم کرد و برای اینکه به تیم ملی دعوت شود مجبور شد به باشگاه کوچکتر و سطح پایین‌تر هراکلس آلملو ملحق شود.
زمانی گمان می‌رفت حاجی رایت بااستعدادترین و آینده‌دارترین عضو کلاس 98 باشد. دورتموند همان زمانی که پولیشیچ را کشف کرده و شیفته او شد حاجی رایت را هم زیر نظر گرفت. اما حاجی رایت به جای صبر کردن برای قبولاندن خود به دورتموند سفر به دور دنیا را آغاز کرد و بعد از آنکه در پنج کشور پیراهن 6 باشگاه مختلف را به تن کرد سرانجام فصل گذشته به ترکیه رسید و برای آنتالیااسپور به میدان رفت.

*ستایش تایلر آدامز از حاجی رایت

هم‌تیمی‌های حاجی رایت اما به او اعتماد زیادی دارند و معتقدند جام جهانی قطر فرصت ایده‌آلی است تا این مهاجم آمریکایی استعداد واقعی‌اش را به رخ دنیا بکشد و نوید تولد یک شماره 9 کلاسیک و درجه‌یک را بدهد.

*حاجی رایت؛ قدردان دوست، برادر و کاپیتانم

پولیشیچ با ستایش از رایت گفت:" آره، من و حاجی زوج خطرناکی بودیم. ما در تیم‌های ملی رده‌های سنی آمریکا خیلی با هم بازی کردیم و از اینکه دوباره در کنار او قرار می‌گیرم خوشحالم. اول اینکه وقتی می‌بینم حاجی دوباره در سطح باشگاهی موفق بوده و به تیم ملی راه پیدا کرده واقعا خوشحالم می‌کنه. حاجی از فرصت جام جهانی حتما استفاده می‌کنه و من براش واقعا هیجان‌زده‌ام. شک ندارم حاجی از این فرصت به بهترین شکل ممکن استفاده می‌کنه".