جام از دست کهکشانی‌ها خواهد افتاد؟

‌*خوشحالم که تیم محبوبم در سالی که چندان انتظارش را نداشتیم، در سناریوهایی که هر بار به معجزه پهلو می‌زد، با مجموعه‌ای از درام‌های امید و ناامیدی، به شکل « فرار به سوی پیروزی» قهرمان لیگ قهرمانان شد.
*اما بیشتر خوشحالم که احساس می‌کنم در سالی که پایان یک دوره‌ و یک مقطع گذر برای فوتبال باشگاهی در سطح اول جهان است، رئال این موفقیت را کسب کرده است. قطعا سال آینده برای رئال، و بیش از نود درصد تیم‌های حاضر  در این رقابت‌ها، کسب قهرمانی نه سخت‌تر، که بسیار سخت‌‌تر خواهد شد.
به گزارش ورزش سه، فوتبال باشگاهی در سطح اروپا با پول‌های کلان آمده از ثروت‌های افسانه‌ای به‌شدت درحال پوست‌اندازی است و حالا فوتبال بیش‌از هر زمان دیگری به تجارت‌های پرحاشیه جریان غالب اقتصاد جهان شبیه شده است.
ابتدا چلسی و بعد من سیتی و پاری‌سن‌ژرمن تیم‌های معمولی یا خوبی بودند که با ورود دلارهای پایان ناپذیر به غول‌هایی بدل شده‌اند که قدرت‌های بلامنازع فوتبال باشگاهی جهان را تحت تاثیر قرار داده‌اند و حالا تیم‌هایی که زمانی مورد انتقاد به‌خاطر قدرت و ثروت بودند خود به دادخواهان‌علیه تازه به دوران رسیده‌های ثروتمند بدل شده‌اند. 

با چرخش‌های اخیر بازار سرمایه فوتبال، کلیه لیگ‌های اروپایی تقریبا از کورس رقابت لالیگا و لیگ برتر جاماندند و حتی قدرت‌های ایتالیایی سنتی اروپا هم از قافله عقب مانده‌اند و نتوانسته‌اند در این رقابت باقی بمانند و حالا فقط بایرن مونیخ و پاری‌سن ژرمن توان باقی ماندن در رقابت پایاپای را دارند.
وضع به جایی رسید که حالا پرطرفدارترین و ریشه‌دارترین تیم‌های اروپا هم کم آورده‌اند، بارسا به‌رغم تمام تلاش‌ها امسال تیم درجه دویی شد که با حضور پرسروصدا در بازار نقل و انتقالات پیش رو بعید است مدعی جدی لیگ قهرمانان باشد و رئال هم به‌رغم جذب جوانان‌های آینده دار نمی‌تواند در کورس جذب فوق ستاره‌هایی مثل امباپه یا هالند باقی بماند.

سرمستی امروز رئالی‌ها با یک تهدید بزرگ مواجه است.پول‌های درشت‌تری که صاحبانشان ابایی از خرج کردن ندارند.

به نظر می‌رسد قوانین فیرپلی مالی هم چاره کار نیست و کسی توان رقابت با میلیاردرهای تشنه قهرمانی را ندارد و فوتبال اروپا یکی دو جام به من سیتی و پاریس بدهکار است و میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری باید در سال‌های بعد به نتیجه برسند تا سایر سرمایه‌گذاران احتمالی این حوزه هم راغب به سرمایه‌گذاری بیشتر و ساختن غول‌های جدید شوند.
نکته دردناک‌تر ماجرا این است که حالا و در زمانی‌که غول‌های سنتی مثل میلان و اینتر و یوونتوس و بعد بارسا و حالا حتی شاید رئال‌مادرید توان رقابت خود را از دست داده‌اند قطعا دیگر مجالی برای عرض‌اندام کوچک‌ترهای قابل احترام و دوست‌داشتنی مثل والنسیای دهه اول هزاره و اتلتیکومادرید و دورتموند و حتی تیمی مثل تاتنهام هم نخواهد بود.

امیر صدری