شب‌گریه ساکت و قلب‌هایی که به درد آمد

به گزارش ورزش سه، محال است ویدیوی مصاحبه احساسی ساکت الهامی در برنامه شب گذشته فوتبال برتر را ندیده باشید. سرمربی قهرمان جام‌حذفی روی خط تلفنی برنامه محمد حسین میثاقی حاضر شد و با وجود اینکه در ابتدای مکالمه توانسته بود خودش را کنترل کند، در نهایت بغض فرو خورده‌اش ترکید و عمده مخاطبین یا بینندگان را تحت تاثیر قرار داد.
اشک ریختن‌های طولانی الهامی تنها در نتیجه حکم کمیته انضباطی برای فینال جام حذفی نبود، یعنی بود اما این حکم بیشتر جرقه‌ای روی بشکه باروت احساسات فرو خورده الهامی بود. به طور قطع حکم دو جلسه محرومیت و اضافه شدن سه جلسه محرومیت تعلیقی در کنار جریمه مالی ممکن است باعث به گریه افتادن هر مربی فوتبالی شود اما این حجم از ناراحتی، دل شکستگی و خشم، نتیجه این جریمه به تنهایی نیست. 
بغض الهامی برای مرتبه چندم بعد از اینکه از پاسخ ندادن مالک نساجی به تماس هایش گفت، به آرامی به هق هق و دویدن اشک روی گونه‌هایش تبدیل شد. شبیه به کودکی که اتفاق بدی را تجربه کرده و از ناچاری و عدم توانایی تغییر در شرایط از ته دل اشک می ریزد. الهامی اشک ریخت و تمام هواداران فوتبال را متاثر کرد. 

هدایت تیم از پشت فنس و دور از میدان . اتفاقی که الهامی بارها آن را تجربه کرد .

حس واقعی بودن اشکهای الهامی شبیه به بسیاری از اشکهای مقابل دوربین نبود، برای خوش آمد یا اغفال کسی نبود. بیشتر شبیه به همان کودک معصوم و ناتوان از تغییر شرایط بود. صداقت در پشیمانی در صدای الهامی موج میزد و این به هر شنونده‌ای حتی غیر فوتبالی، منتقل میشد. این فقط کمی بعد از آن بود که او با وجود آنکه قول داده بود دیگر درباره نساجی حرف نزند، در یک مصاحبه غیرضروری با یک هوادار به شدت علیه مدیریت باشگاه موضع گرفته بود. انگار که آنجا داشت از موضع قهرمان جام حذفی با ایزد سیف الله‌پور تسویه حساب می‌کرد. این همان دوگانه همیشگی سرمربی نساجی است؛ خشم بر سریر قدرت و سپس پشیمانی و باز برگشت به تنظیمات کارخانه و دوباره پشیمانی. روندی که هرگز تغییر نکرد و متوقف نشد.
اما این اشکها برای چه سرازیر شدند؟ 
ساکت الهامی هم به بعضی از این خطاها و رفتارهای غیر حرفه‌ای واقف است. الهامی تجربه جدایی بعد از قهرمانی یا تنش و محرومیت در کنار خط یا رختکن را قبلا تجربه کرده و پشیمانی از یک اتفاق مشابه با شکلی مشابه باید زنگ خطر را برای هر کسی برای بازنگری در رفتار و برنامه‌هایش به صدا در آورد. در سه دوره جام حذفی، دو دوره الهامی جام را بالای سر برده اما بخش قابل توجهی از این زمان هم با محرومیت از نشستن روی نیمکت تیم‌اش گذشته است.
با بررسی رسانه‌های هواداری نساجی، جمعیت قابل توجهی از اتفاقات رخ داده درمورد اخراج ساکت، نگران و ناراضی هستند اما به موازات آن در ماجرای رختکن در بازی مقابل مس (فحاشی به مالک نساجی) در سمت مالک باشگاه قرار می گیرند و تصور می‌کنند الهامی هم نیاز به تحول دارد. 

سالهای زیادی از سرمربی شدن او نمی‌گذرد ولی او خودش را در جمع مربیان دارای جام ایران می بیند. البته در همین زمان الهامی حواشی بسیاری چه برای خودش و چه برای تیمهای تحت نظرش ایجاد کرده است. او نکته جالبی در حرفهایش داشت: "محمد آقا کدوم تیم با پنج جلسه محرومیت با من قرارداد می‌بنده؟" و کاملا هم به درستی به این موضوع اشاره کرد. اما در کنار نامردی رفقا، دست‌های پشت پرده و مسائل مگو، چرا ساکت این شرایط کابوس وار مشابه را تجربه می‌کند؟ بدون شک او اولین نفری است که باید به این سئوال پاسخ دهد.
پیش از صدور حکم کمیته انضباطی در "ورزش سه" به این موضوع اشاره کردیم که در دنیای حرفه‌ای امروز این سطح از حواشی و تنش برای مربیان، ویران کننده است. ساکت اگر به دنبال چشم اندازی طولانی و موفق در مربیگری می‌گردد به طور قطع نیاز به تغییرات بزرگ و مداوم دارد. کنترل خشم در یک یا دو بازی بسیار عالی و پسندیده است اما انفجار در رختکن بعد از یک بازی نه چندان مهم ریشه در اتفاقی عمیق و فردی دارد.
کودک دوست داشتنی معصوم و ناتوان برنامه دوشنبه شب باید اشکهایش را پاک کند، روی پاهایش بایستد، مسئولیت و عواقب کارهایش را بپذیرد و روند جدیدی را در جنبه فکری و روحی خودش از نظر فردی و حرفه‌ای آغاز کند.

ساکت یک مربی جنگنده در کنار زمین است. اما سیمئونه بودن هم روش خودش را دارد .

اگر با همین فرمان الهامی ادامه دهد شاید یک فصل دیگر نه، اما دو یا چند فصل بعد این سیکل معیوب عملکرد فنی مناسب، اخراج و تعلیق، دوباره و دوباره به شکل‌های متفاوت تکرار خواهد شد. همیشه افرادی خواهند بود که جواب تماس را ندهند یا در هنگام درخواست کمک رویشان را برگردانند. اما تمرکز روی هدف اصلی و دوری از حواشی هم این حاشیه‌ها را کم اثر می‌کند و هم خروجی بهتری برای فرد خواهد داشت.
هواداران نساجی الهامی "فنی" را در کنار مربیان موثری در تاریخ خودشان مثل نادر دست‌نشان و جواد نکونام قرار می‌دهند و او را دوست خواهند داشت ولی الهامی عصبانی در کنار خط و رختکن را فراموش می‌کنند.
او هم باید با آن ساکت، خداحافظی کند!

بابک شیرآقایی