کابوس هزار و یک شب حمیداوی در مشهد!

به گزارش ورزش سه، لیگ بیست و یکم به پایان نزدیک می شود اما اوضاع نابسامان اقتصادی کاری کرده که "... فوتبال دیگر اولویت نیست" و توجه اغلب مردم تا حد زیادی معطوف به مسائل مهمتری چون فراهم کردن ضروریات معیشت شده است.

البته خواسته و ناخواسته، لابلای اخبار اجتماعی و اقتصادی، حواشی پیرامون سطح اول فوتبال کشورمان هم ابراز وجود و همچنان متعجبمان می کند. از برگزاری بازی پرسپولیس-سپاهان در سیرجان گرفته تا انجام مسابقه حساس و تعیین کننده فصل بین فولاد و استقلال، بدون حضور تماشاگران در خوزستان!

پس از قطعی شدن قهرمانی استقلال در فاصله سه هفته مانده تا پایان رقابت های لیگ جاری، هرچند در انتهای جدول، روی کاغذ هنوز سقوط نماینده فوتبال خراسان مسجل نشده اما کمیابی و گرانی کاغذ (مثل سایر کالاها!) این اجازه را می دهد که بدون صرف هزینه های غیرضروری، شهرخودرو را از همین حالا لیگ یکی دانست.
چرا که جبران فاصله ۴ امتیازی با رده نجات بخش چهاردهم، در حالی که سه دیدار باقیمانده به ترتیب مقابل سپاهان، پرسپولیس و فولاد است اگر عملیاتی غیرممکن نباشد، از لحاظ احتمالات بسیار ضعیف است.

تیمی که نیم فصل اول را با فقط ۴ امتیاز به پایان رساند، حالا در خوش شانس ترین حالت ممکن برای بقا نیازمند کسب ۵ امتیاز از سه مسابقه پیش روست. همین نگاه آماری کافی است تا به میزان سختی و تا حدودی غیرممکنی کار برای آخرین تیم جدول رده بندی پی برد.

شهرخودرو که البته در هفته های اخیر به هیچ وجه تیمی مستحق سقوط نبوده البته در مقابل سایر رقبا شایستگی بیشتری برای جایگاهی که در آن هست، دارد. آنها یک نیم فصل درگیر خودزنی و جنگیدن با سایه و خنثی سازی توهم توطئه ای بودند که عاقبتی جز وضعیت فعلی برایشان به جا نگذاشت. خروج تمرینات از مشهد، عدم برقراری تعاملات لازم و اشتباهات مدیریتی فراوان، همگی در کنار درگیری های مالکیتی که از فصل قبل بوجود آمده بود شهرخودرو را به اصلی ترین کاندید سقوط از همان روزهای ابتدایی تبدیل کرد.

مالک باشگاه که در دوران اوج تیم همواره برای مصاحبه پیش قدم بود، در سخت ترین روزها کنار تیمی که تا همین دو فصل پیش آسیایی بود حضور پیدا نکرد تا ثابت کند اصرارهایش به تیمداری صرفا جنبه اقتصادی داشته است و بقیه حرف هایش، غیر قابل اعتنا. همان طور که فروش پرشمار بازیکنان در همه فصول نقل و انتقالات دو فصل اخیر، چنین برداشتی را ایجاد می کند.
سیدصالحی سرپرست تیم هم که پس از سوت پایان مصاف با پیکان، خسته و عصبانی به دنبال یافتن عوامل غیرفنی بود، روزهای حساس آغاز فصل را به خاطر حضور در کلاس های مربیگری از دست داد و پس از آن هم در نقش جدید کارایی لازم را بروز نداد تا آنچه نباید برای تنها نماینده فوتبال خراسان اتفاق بیافتد.

شاید هم شهرخودرو واقعا از سوی برخی مردم، به حق نفرین شده باشد اما آنها نشان دادند علاوه بر کار اقتصادی، در تیمداری هم نمره قبولی نمی گیرند. هرچند باید اعتراف کرد با اوضاعی که حاکم است، تیم های خصوصی در فوتبال کشور دیر یا زود محکوم به شکست هستند وقتی با وجود نزدیک به ۱۰۰۰ روز(!) هنوز و همچنان از دریافت طلبشان از یک تیم با پشتوانه دولتی عاجز هستند.

هرچه هست تیمی که این روزها با تمام وجود تلاش می کند راهی برای بقا در لیگ‌برتر پیدا کند، خیلی دیر از خواب بیدار شده و بنظر می رسد دیگر چیزی نتواند آنها را از این مهلکه نجات دهد تا بار دیگر تلنگری به مسئولان و متولیان امر زده شود و فرصتی برای طرح این پرسش تکراری که: "با دیدن این وضعیت شرمنده نمی شوید؟"

گزارش از مهدی بشکنی