کابوس گواردیولا؛ بردی که شبیه به شکست بود

به گزارش "ورزش سه"، وقتی داور بازی سوت پایان بازی رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان را به صدا درآورد، ما ناگهان متوجه شدیم که سیتی که برنده شده بود، به نظر بازنده می‌آید و رئال که باخته بود، به نظر برنده می‌آید. 
بازی شب گذشته در واقع می‌توانست یک بازی درخشان و تاریخی لقب بگیرد اما در نهایت این اتفاق رخ نداد. وقتی مشخص شد که اتفاقات پارک دو پرنس قرار نیست تکرار شود، سیتی سعی کرد اوج بگیرد. 
او توانست رئال مادرید را به زانو درآورد. شرایط بازی به شکلی پیش رفت که به نظر می‌رسد کارلتو به هیچ وجه برای این بازی آماده نشده و صرفا به صورت محتاطانه اطلاعاتی را راجع به حریف به دست آورده است. 
استفاده از سیستم 3-3-4 از ابتدا تا انتها اشتباه بود. زینچنکو که نقطه ضعف حریف بود به هیچ وجه مورد حمله قرار نگرفت. شرایط درباره دی‌بروین که بهترین بازیکن رقیب به حساب می‌آمد نیز مشابه بود. آنها نتوانستند فشاری که سیمئونه به سیتی وارد کرد را تکرار کنند. 
بازی به این خاطر 1-2 شد که بنزما در واقع نقش مسی را در لحظه بازی کرد و در نیمه دوم نیز توانست شرایط را برای تیمش بهبود ببخشد. 
در نهایت بازی با جنگندگی، گل‌ها و دخالت بیشتر بازیکنان همراه شد اما تاکتیک‌های کمتری در این بازی به کار گرفته شد و دیداری که می‌توانست 2-8 به پایان برسد، در نهایت با حساب 3-4 تمام شد. 
گواردیولا پس از بازی از زیدان تقلید کرد و در حالی که روی جعبه‌های یخ کنار زمین نشسته بود، این سوال را از خودش مطرح کرد: چرا خط دفاعی ما به اندازه آنها بد بود؟
گواردیولا همیشه عادت به شکست‌های بد دارد. او همیشه اتفاقاتی را تجربه کرده که پیش از آن قادر به پیش‌بینی آن نبوده است. او پس از بازی سختی که برابر اتلتیکو پشت سر گذاشت و در سالگرد جمله فراموش نشدنی «مورینیو استاد کنفرانس‌های خبری است»، لبخندی زد و در حالی که ناامید به نظر می‌رسید نشست رسانه‌ای را ترک کرد.