همین الان اخراج شوم ولی نساجی قهرمان شود!

به گزارش "ورزش سه"، ساکت الهامی موفق شد به‌همراه نساجی فینالیست رقابت‌های حذفی شود؛ وی در کنفرانس خبری بعد از دیدار با مس کرمان گفت: قبل از هر چیز یک تشکر ویژه از مجموعه داوری می‌کنم. آقای سید علی فوق العاده قضاوت کرد؛ دست مریزاد و خسته نباشید می‌گویم و شرایطی پیش آمد که یک بازی سخت و پر فشار را گذراندیم و فکر می‌کنم این یک چالش برای ما بود. تیمی که از دقیقه یک با یک دفاع منسجم آمد و شما مشاهده کردید در بعضی جاها ۱-۸ یا ۱-۹ هم می‌شدند، به آقای حسین‌خانی تبریک می‌گویم، طبق همان صحبتی که دیروز کرده بودم می‌تواند یک مربی خیلی خوب در آینده شود و به استان کرمان و فوتبال کشورمان خدمت کند.
او در همین‌باره ادامه داد: شرایط فوتبال همین است و هر تیمی حق دارد دفاع کند و دفاع کردن هنر است و اگر دو دقیقه تحمل می‌کردند و گل نمی‌خوردند بازی به پنالتی کشیده می‌شد و شاید اتفاقات دیگری رقم می‌خورد. مجدد به مجموعه مس خسته نباشید می‌گویم و به بچه‌های خودمان دست مریزاد می‌گویم که جانانه جنگیدند، خوشحالم از اینکه شرمنده هوادارانی که ۵ ساعت در راه بودند و دو ماشینی که در راه چپ کرده و دچار سانحه شده بودند؛ نشدیم. دو سه تا از بچه‌های ما واقعا مصدوم بودند و به زور به این بازی رسیدند و دوباره مصدوم شدند؛ این برد متعلق به هوادارانمان است و به نظرم بیشتر از همه تاثیر گذاری هواداران بود و فکر می‌کنم برای اولین بار استادیوم جای نشستن نداشت و حتی در بازی استقلال و پرسپولیس هم این‌گونه نمی‌شود، به آن‌ها خسته نباشید می‌گویم و برای آن‌ها خوشحالم این ۵ ساعتی که تا شهرشان می‌روند حالشان خوب است.
وی در ادامه صحبت‌هایش اضافه کرد: این برد را به کل شمال ایران تقدیم می‌کنم چون می‌دانم دلشان با ما است، از انزلی، رشت، گرگان و گنبد؛ همه شمال ساری و در راس همه این‌ها قائمشهر که امروز تعطیل بودند و برایشان یک روز ملی به‌حساب می‌آمد. خوشحالم تاریخ ۶۰ ساله این تیم پر هوادار که تاریخ و هویت قائمشهر و اطراف را در بر می‌گیرد امروز خوشحال است. 

الهامی در مورد سوال خبرنگار مبنی بر دو فصل متفاوتی که نساجی گذراند و برای اولین بار به فینال جام حذفی راه پیدا کرد ولی هنوز ورزشگاهی ندارد گفت: قطعا اگر بازی در قائمشهر بود برای ما حس و حال دیگری داشت. جا دارد یادی کنم از نادر دست نشان و برادر ارجمندش که پدر معنوی نساجی است یعنی رحیم دست نشان و یک تشکر ویژه از جواد نکونام بکنم، جواد در سالی که تیم به لیگ برتر آمده بیشتر زحمت کشیده. جواد اندازه من زحمت کشیده اگر بیشتر نباشد کمتر هم نیست، در این جایگاهی که الان نشستیم جواد هم سهم دارد. خوشحالم از این به بعد این تاریخ ۶۰ ساله را بچه‌های ما می‌نویسند و یک تیم با هویت، با ریشه و با قدمت‌ به فینال رسیده. به نظر من می‌آید تا همینجا هم با این وضعیت و شرایط مردم از ما قبول می‌کنند، ولی بدانند که در فینال هم با یک تیم سخت و رقیب خوب مثل آلومینیوم اراک بازی داریم و مطمئنم با تلاش بچه‌ها شرمنده هواداران نمی‌شویم و روزی که روی سکوهای ورزشگاه وطنی سابق که الان ورزشگاه آقا نادر شده، قول داده بودم جنازه‌ام بیفتد هم نگذارم تیم بیفتد، الان خوشحالم آن چیزی که قول دادم اتفاق افتاده. به جایگاه بالاتری فکر می‌کنم و خوشحالم که دو تیم خوب شهرستانی به فینال رسیده‌اند و این بدعت که همیشه یک تیم تهرانی به فینال رفته یا تیم‌هایی که صنعتی بوده‌اند و جایگاه بهتری داشته‌اند به فینال می‌رفتند، الان دو تیم خوب و با‌اصالت و رگ و ریشه آمده‌اند که امیدواریم فینال خوبی هم برگزار کنیم.
ساکت الهامی در خصوص علت درگیری‌های کنار زمین و قطع شدن بازی و آن درگیری‌های شدید آخر بازی گفت: " من درگیری را ندیدم الان هم در جریان نیستم اما در مورد شادی‌ام پس از سوت داور باید بگویم که من حق دارم روی نیمکت خودم خوشحالی کنم. ۱۱۸ دقیقه زجر کشیدم، خوشحالی نکنم؟ حقم است دیگر. اگر حرفی را زدم... من در آن هفت دقیقه از جایگاه هم بیرون نیامدم. نیمه‌نهایی سخت است. به ما هم حق بدهید. الان اگر ریا نباشد من با زبان روزه کنار نیمکت بودم هنوز روزه‌ام را باز نکردم. نباید این حرف را می‌زدم ولی ببینید چه فشاری داشتم که فقط بغل زمین فکر کنم ۲۰-۳۰ تا آب خوردم. به فرزاد هم حق می‌دهم سال اولش بود و فشار زیاد است. ولی چیزی که برایم جالب بود خودم هم نمی‌دانستم سر چه چیزی داوران می‌خواستند سوت پایان نیمه را بزنند. می‌گفتند گویا نیمکت تیم مس گفته‌اند تماشاگران پشت نیمکت برای خودمان است. ولی دیدید بازی با استقلال هم تمام تماشاگران این تیم پشت نیمکت ما بودند و مشکلی نیست.

ما امروز میزبان بودیم، سازمان لیگ میزبان نبود و تمام هزینه‌اش را هم پرداخت کردیم؛ حالا با تخفیف و هرشرایطی ولی هزینه‌اش را دادیم. ولی اگر از طرف نیمکت ما توهینی شد من از فرزاد چون برایم عزیز است معذرت می‌خواهم ولی مطمئنم از طرف ما چیزی نبود. اولش هم گفتم دفاع جانانه حق یک تیم است. این مدل فوتبال بازی کردن باید برای نتیجه گرفتن وجود داشته باشد. ما خودمان هم جلوی استقلال دفاع کردیم و به چیزی که خواستیم رسیدیم. من نمی‌توانم بگویم چرا مس این‌طور بازی کرده است. هیچ کس نمی‌تواند بگوید ولی به نسبت نوع فوتبالی که بازی می‌کند باید برنامه و هدف داشته باشد. به نظرم مس این برنامه را داشت کما اینکه خود ما هم اگر دیده باشید ۱۲۰ دقیقه زیر توپ نزدیم. فکر می‌کنیم امروز آمار بگیریم با توجه به ۱۲۰ دقیقه‌ای شدن بازی تعداد پاس ما خیلی زیاد باشد. از ریتم خودمان خارج نشدیم، همان‌طوری که شروع کردیم، همان‌طور هم به پایان بردیم. فوتبال ما باید به جایی برسد که هدف داشته باشد، حتی به غلط، ولی هدف داشته باشد."
به‌عنوان سؤال آخر از الهامی در مورد برگزاری فینال در تبریز پرسیده شد که ساکت یاد خاطرات کرد و گفت:" تبریز نوید خاطرات خوش من است. سرزمین مادری من است. آرزوی من این بود که اولین جامی که می‌گیرم برای تبریز باشد. سالی که در تراکتور بودم اولین جامش را با من به‌عنوان یک مربی ایرانی گرفت. خوشحالم که خاطراتم زنده می‌شود. تبریز برای من در جایگاهی است که شاید مقدس باشد ولی جانم را برای نساجی می‌دهم و اگر خدا بخواهد از همان جا جام را می‌بریم برای قائم‌شهر و مازندران و کل شمال. مطمئن باشید من دیگر در فینال اخراج نمی‌شوم ولی اگر بدانم با اخراج شدنم قهرمان می‌شویم، همین الان اخراج می‌شوم( با خنده ) چون مردم شمال حق دارند این جام را داشته باشند، به بچه‌های تیمم امروز گفتم جام تراکتور را برای اثبات خودم می‌خواستم؛ ولی این جام را به جان بچه‌هایم برای مردم شمال می‌خواهم، خوشحالم که به فینال رفتم و این مایه مباهات برای من است.