ساعتها عصبانی بودم
توخل:بدون شکلات، تماشای دوباره بازی با رئال ممکن نبود
توماس توخل، سرمربی چلسی فاش ساخت که حس خشم و عصبانیتش پس از شکست از رئال طولانی بود و مجبور به خوردن مقادیر زیادی شکلات شد.
به گزارش "ورزش سه"، چلسی امروز در چارچوب رقابتهای هفته سی و دوم لیگ برتر انگلیس در ورزشگاه خانگی ساوتهمپتون به مصاف این تیم خواهد رفت.
آبیهای لندن این هفته در دیدار رفت از مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان به مصاف رئال مادرید رفتند و با نتیجه 1-3 برابر این تیم شکست خوردند تا در بازی برگشت کار سختی را پیشرو داشته باشند. به نظر میرسد که توخل هنوز با این باخت کنار نیامده است.
وقتی از توخل در مورد شرایط تیمش برای رویارویی با ساوتهمپتون سوال شد، پاسخ داد:« پس از دو باخت متوالی(برنتفورد و رئال)، لازم بود جلسهای بگذاریم و نقطه نظراتمان را مطرح کنیم. در بازی مقابل رئال مادرید ساختار درستی نداشتیم و این در حالی است که ساختار تیم، بزرگترین نقطه قوت ماست. نداشتن ریتم مناسب برای حمله و دفاع، مشکل بزرگی بود. هنگام حملات در جای درست خودمان نبودیم و هنگام دفاع، شدت لازم را نداشتیم. نمیخواهم تیم را سرزنش کنم و معتقدم باید در جزئیات بهتر شویم. عاشق بازیکنان و این گروه هستم و میدانم که میتوانیم باهم بهتر باشیم.»
از توخل در مورد تماشای دوباره بازی با رئال سوال شد و او پاسخ جالبی داد:« خیلی غیرمعمول است که تمام شب خشمگین باشم ولی حس عصبانیتم برای ساعتها ادامه داشت. بازی را در خانه دیدم و عصبانی شدم. در نیمهشب هم عصبانی بودم. دوباره صبح بازی را دیدم و باز هم عصبانی شدم. برای این که دوباره بازی را ببینم، به شکلاتهای زیادی نیاز داشتم تا آرام شوم. اصلا حس خوشایندی نبود.»
توخل ادامه داد:« بازی را تماشا کردم و نوشتم، نوشتم و نوشتم. سرعت فیلم بازی را دو برابر کردم تا همه چیز برایم سریعتر پیش برود. حس کردم که حال خوبی ندارم. گاهی باید بازی را متوقف میکردم و تا آشپزخانه یا هال قدم میزدم تا آرام شوم. اول از همه متوجه فضاهایی شدم که از آنها استفاده نکردیم. به فضاهایی که آزاد و در دسترس بود، حمله نکردیم. ابتدا فکر کردم که علتش این است که با استرس وارد بازی شدیم اما میدیدم که فراز و نشیبهای بسیار زیادی در تمام طول بازی داشتیم. دیدن دوباره بازی خوشایند نبود. کمی دیرتر از معمول خوابیدم اما اولین باری هم نبود که این کار را میکردم. شکست تلخی بود و خاطره بدی به جا ماند.»