مسترالمپیا به قیمت جان ورزشکاران؟!
بالا رفتن تعداد بدنسازان حرفه ای ایران و راه یافتن آن ها به مسترالمپیا با وجود موفقیت در ظاهر، می تواند یک زنگ خطر بزرگ به حساب بیاید.
به گزارش "ورزش سه"، در حالی که ایران سال هاست که حرف اول را در بخش آماتوری پرورش اندام جهان می زند و همین چند ماه قبل هم توانست در اسپانیا به عنوان قهرمانی مسابقات جهانی 2021 دست پیدا کند، اما اخیرا لفظ "حرفه ای شدن" به یک انگیزه جدید برای ورزشکاران و قهرمانان بدنسازی تبدیل شده و آن ها سعی می کنند در مسابقاتی که زیر نظر یک سازمان به نام NPC برگزار می شود، بپیوندند؛ سازمانی که صرفا یک شرکت اقتصادی است و به هیچ وجه در چارچوب منشور المپیک جایی ندارد.
برگزاری مسابقات مسترالمپیا زیر نظر این سازمان خصوصی به انگیزه ای برای قهرمانان پرورش اندام تبدیل شده تا به اسم حرفه ای شدن از جیبشان نه تنها برای ساختن بدنشان بلکه برای اعزام به مسابقات خارجی هزینه کنند تا شاید بتوانند بعد از چند سال تلاش جواز حضور در مسترالمپیا را کسب کنند.
در حالی که فدراسیون بدنسازی ایران مثل سایر فدراسیون ها فقط بخش آماتوری را پوشش می دهد و زیر نظر فدراسیون IFBB که مورد تایید کمیته بین المللی المپیک است، فعالیت می کند؛ برخی ورزشکاران از سوی افراد مختلف یا برخی شرکت های فعال در این حوزه به سوی مسابقات آزاد کشانده شده اند، حتی به قیمت اینکه نتوانند برای تیم ملی مسابقه دهند.
اما ایراد کار کجاست؟ مسابقات پرورش اندام در NPC هیچ گونه کنترل دوپینگی ندارد و این سازمان خصوصی با آژانس ضددوپینگ جهانی هیچ گونه همکاری نمی کند. درگذشت برخی از قهرمانان پرورش اندام ایران در سنین جوانی در سال های اخیر باعث شده تا زنگ خطر برای همه ورزشکاران این رشته به صدا دربیاید. بیت الله عباسپور و اسحاق قویدل که در مسابقات آزاد شرکت می کردند، جان خود را به خاطر بیماری های نسبتا ناشناخته از دست دادند و خیلی از کارشناسان دلیل این اتفاق را استفاده از داروهایی می دانند که این روزها در میان بدنسازان بسیار بیشتر از قبل دیده می شود.
بالا بودن حجم ورزشکاران در مسابقات حرفه ای نسبت به بخش آماتوری و آزاد بودن دوپینگ باعث شده تا هیچ محدودیتی برای استفاده از دارو در این بخش وجود نداشته باشد؛ اتفاقی که به اعتقاد خیلی از کارشناسان در آینده ای نزدیک می تواند یک فاجعه را رقم بزند. حتی در آستانه مسابقات مسترالمپیای 2021 یکی از قهرمانان نامدار این رشته یعنی "جورج پترسون" در هتل محل اقامتش جان خود را به شکل شوکه کننده ای از دست داد. البته شاید برای طرفداران این رشته دیدن رونی کلمن، اسطوره پرورش اندام جهان روی ویلچر اتفاق دردناک تری هم بود.
استفاده بی رویه از داروهای موجود در بازار که بعضا تقلبی هم هستند، باعث شده تا خطرهای جدی جانی در یک قدمی بدنسازان به ویژه آن هایی که به اصطلاح حرفه ای شده اند و رویای مسترالمپیا را در سر می پرورانند، قرار بگیرد.
جالب اینکه فدراسیون بدنسازی هم هیچ عامل بازدارنده ای برای این ورزشکاران در اختیار خود ندارد و وقتی با مسئولان این فدراسیون همکلام می شویم، خودشان هم مخالف ورود بی رویه و بدون کنترل ورزشکاران به دنیای حرفه ای هستند. ورزشکار به راحتی با تهیه یک بلیت و گرفتن ویزا می تواند در مسابقات NPC که اصلا ملیت در آن معنای زیادی ندارد، شرکت کند. فدراسیون بدنسازی خودش را در مسیر مقابله با این اتفاقات تلخ تنها می بیند؛ اگرچه اخیرا نامه ای به هیات های استانی ارسال و اعلام کرده هر ورزشکاری که در مسابقات آزاد شرکت کند، از حضور در تیم ملی محروم خواهد شد. شاید وقت آن رسیده تا هم مسئولان فکری به حال به خطر افتادن جان ورزشکاران کنند و هم مربیان در راستای آگاه کردن ورزشکاران از خطراتی که در یک قدمی شان است، گام بردارند.