پایان ماه عسل؛ به این دلایل تیم همیشگی نبودیم!

به گزارش "ورزش سه"، روزهای درخشان دراگان اسکوچیچ و پیروزی‌های پیاپی بالاخره برای او به پایان رسید و تردیدی وجود ندارد که حتی یک سرمربی هم در دنیا نبوده که همیشه موفق به کسب پیروزی شود. حالا تقریبا به احتمال فراوان در جنگ صدرنشینی مغلوب کره جنوبی شده‌ایم و به‌عنوان تیم دوم گروه راهی جام جهانی می‌شویم. انتظار از دراگان اسکوچیچ این است که موارد پیش رو را با دقت بررسی کرده و در فاصله هشت ماه مانده به تورنمنت قطر، راه حل مناسبی برای جبران این نقاط ضعف پیدا کند.

یک- به نظر می‌رسید ترکیب ابتدایی تیم ملی با توجه به نقاط قوت کره جنوبی چیده شده و تا اواخر نیمه اول هم این سیستم تقریبا خوب جواب داد. تا پیش از بدشانسی و خروج شجاع خلیل‌زاده به‌علت مصدومیت، تقریبا موقعیت چندانی به کره جنوبی ندادیم و شاید بهترین فرصت بازی را نیز به‌دست آوردیم که احسان حاج‌صفی خیلی راحت و با بی دقتی آن را از دست داد. با خروج شجاع اما پائولو بنتو به خواسته خود رسید و سون هیونگ مین هر بلایی خواست سر تیم ملی ایران آورد. از این جهت مصدومیت شجاع خلیل‌زاده بسیار مهم بود که این بازیکن در زمینه یارگیری فشرده و نزدیک به بازیکن حریف متخصص بوده و در گذشته بازیکنانی چون بغداد بونجاح و ... را نیز بارها مهار کرده است.

دو- اما با خروج شجاع بود که نظم تاکتیکی تیم بهم ریخته و اشتباهات فردی و تاکتیکی یکی پس از دیگری آغاز شد. در صحنه دریافت گل اول علاوه بر اشتباه بزرگ و عجیب امیر عابدزاده، هافبک‌های دفاعی ما نیز فضای فراوان و بزرگی برای حرکت کردن سون هیونگ مین به این بازیکن داده و حتی یک نفر هم مزاحم ضربه زدن این بازیکن نشد. صحنه را مرور کنید؛ پنج نفر نزدیک سون هستند و یکی اقدام به جلوگیری نمی‌کند. استفاده از امید نورافکن در این پست در شرایطی که مهدی مهدی‌پور، کمال کامیابی‌نیا و میلاد سرلک در این پست حضور دارند، تصمیمی عجیب و احتمالا اشتباه از سوی دراگان اسکوچیچ بود.

سه- وحید امیری از همان دقایق ابتدایی شاید یکی از بدترین نمایش‌های عمر خود را در زمین ارائه داده و تا دقیقه 90 در ترکیب باقی ماند. این وینگر باتجربه چندین بار با توپ لو دادن‌های خود در نیمه اول زمینه ساز ضدحملات کره جنوبی شده و در ادامه و در شرایطی که با این سیستم به پرس شدید نیاز داشتیم، کمتر توانست در این زمینه نیز موفق ظاهر شود. به نظر می‌رسد این تعداد و حجم بازی پرفشار در طول سال برای وحید امیری ممکن نیست و موجب افت او در اواخر فصل شده است.

چهار- در شرایطی که انتخاب اول اسکوچیچ یعنی صادق محرمی در این دیدار غایب بود، شاید امکان دعوت شدن گزینه‌های دیگر نیز به اردو وجود داشت. با خروج غیرمنتظره شجاع خلیل‌زاده بود که تقریبا از همانجا بازی را واگذار کردیم و عارف غلامی اصلا نتوانست در اندازه‌های یک جانشین مطمئن ظاهر شود. همین‌گونه هم در پست مدافع راست مشکل داریم و به نظر باید وسواس بیشتری در مورد انتخاب بازیکن به خرج داد.

پنج- ایران امروز یک گل عجیب و غیرمنتظره دریافت کرد، مهره مهم خود در مقابل سون هیونگ مین را در دقایق ابتدایی نیمه اول از دست داد، دو سه موقعیت خوب (یکی حاج‌صفی در نیمه اول و دو موقعیت هم در اواخر مسابقه) از دست داد و مهم‌تر از همه، چند ستاره اصلی و اروپایی خود را در اختیار نداشت. همچنین فراموش نکنیم کره جنوبی بر خلاف ما از تمام ظرفیت استادیوم خود استفاده کرده و حمایت کرکننده هواداران را به‌همراه داشت. بی تردید حضور مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش در خط حمله یا سعید عزت اللهی در قلب خط میانی می‌توانست تاثیر فراوانی در نمایش تیم ملی داشته باشد. برای بررسی سبک بازی یک تیم و نتیجه نمی‌توان از عوامل مهم ذکر شده عبور کرد.

شش- هشت ماه تا شروع جام جهانی باقی مانده و فقط برگزاری چنین دیدارهای پرفشار با حریفان سطح بالا در آسیا یا قاره‌های دیگر می‌تواند نقاط ضعف تیم ملی را برای کادر فنی نمایان کند. تیم ملی ایران بعد از سپری کردن یک دوره درخشان در مرحله مقدماتی، در هر دو دیدار رفت و برگشت برابر کره جنوبی نقاط ضعف خود را نمایان دید و بی تردید برای درخشش در جام جهانی چاره‌ای جز آزمون و خطاهایی ولو هراس انگیز و دلهره آور نداریم.

آریا فاطمی مقدم