الان وقت رفتن نیست؛
یحیی- لطفا به این سوالات پاسخ بده!
تاریخ بازندهها را فراموش میکند؛ در موقعیت یک شکست خورده پرسپولیس را ترک نکن، یحیی.
به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس در سال های اخیر بهقدری درخشان کار کرده که حتی دومی برابر بهترین استقلال تاریخ لیگ برتر (از لحاظ آمار) هم در باور این مجموعه یک ناکامی به شمار می آید و این قدرت ذهنی، مهم ترین عامل موفقیت این تیم محسوب می شود. پرسپولیس در شرایطی سه امتیاز دربی را با یک امتیاز عوض کرد که موقعیت های بیشتری برای گلزنی داشت و تیم برتر میدان بود. اما اتفاقاتی در دقایق پایانی و در نهایت بعد از مسابقه رخ داد که چیزی متفاوت از مسیر سال های اخیر این تیم است. عصبانیت بی سابقه یحیی و استعفای او کام هواداران پرسپولیس بعد از این نمایش احترام برانگیز را به شدت تلخ کرد.
یک- پرسپولیس در سال های اخیر و در دوران حضور یحیی گل محمدی در این باشگاه دیدارهای مهمی را پیش بوده و برتری خود را از دست داده است. فینال لیگ قهرمانان آسیا، دربی جام حذفی، دربی رفت سال گذشته، مسابقه برگشت مقابل سپاهان در اصفهان در سال گذشته و این دربی. در تمامی این مسابقات (به جز فینال آسیا که تقریبا فرصتی برای ایجاد تغییر مهیا نبود)، پرسپولیس در جریان مسابقه منفعل عمل کرد و در واقع انگار در انتظار باز شدن دروازه خود بود. اگر یحیی سرمربی پرسپولیس باقی ماند، این ایراد جدی و آزاردهنده تیمش را باید حتما برطرف کند.
دو- عملکرد این تیم در بازار نقل و انتقالات، سیستم پرسپولیس را تنها به استفاده از کناره ها محدود کرد. در مسابقات زیادی از جمله بازی دیشب، بی نظمی در نیمه دوم و تا پیش از دریافت گل و غیبت یک هافبک توپ نگهدار و با قابلیت ارسال پاس های پشت دفاع و عمقی به وضوح دیده می شد. در حقیقت در این دربی استقلال اصلا در نیمه دوم خوب و در قالب تیمی که در آستانه بازگشت قرار گرفته، نبود، اما پرسپولیس با غفلت عجیب و بی مسئولیتی بازیکنان خود بخت های خوبی را برای زدن گل دوم از دست داد و چنین تیمی محکوم به گل خوردن است. سوال مهم؛ چرا شانس جذب بازیکنی مانند سروش رفیعی رد شد؟
سه- سوال عجیب دیگری که در ذهن وجود دارد اصرار به حضور تمیروف تا دقیقه 82 در میدان است. حداقل تا زمان گل اول پرسپولیس، این تصمیم را به حساب بینش کادر فنی و تشخیص آماده تر بودن تمیروف از عبدی و پاکدل در تمرینات می گذاریم. اما از دقیقه 40 تا 81 مشخص بود قرمزپوشان برای محافظت از گل خود نیاز به مهاجمی درگیر و دونده برای مشغول کردن مدافعان مرکزی و حتی هافبک دفاعی استقلال دارند تا اجازه ندهند آنها به حمله اضافه شوند. همچنین مهاجم اصلی تیم در این دقایق پرفشار باید قابلیت حمل توپ و پرس داشته باشد و در مواقع لزوم خطا بگیرد. اما هر بار تمیروف صاحب توپ شد شاهد حرکتی عجیب و غیرمنتظره و تلاش او برای گلزنی از فواصل بسیار دور بودیم. بهتر نبود این بازیکن زودتر جای خود را به یک مهاجم درگیر و دونده بدهد؟
چهار- جناح چپ پرسپولیس در این دیدار عملکرد خوبی نداشت و گل دریافتی نیز از همین سمت پایه گذاری شد. وحید امیری احتمالا گزینه بهتری حداقل برای دقایق پایانی برای جلوگیری از حملات استقلالی بود که دقیقا این منطقه را برای گلزنی نشانه گرفت و در نهایت هم به هدفش رسید. آقایی که حواشی بعد از گل تساوی حول محور او اتفاق افتاد قبل از این یک فرصت عالی را با یک ضربه عجیب به آسمان زد درحالیکه احتمالا با یک پاس میتوانست زمینهساز گل دوم بشود .
پنج- چند و چون دلایل دیر تعویض شدن کمال و سید جلال هنوز روشن نیست. اما از جریان مسابقه معلوم نبود که پرسپولیس زودتر از دقیقه 80 به این دو بازیکن باتجربه نیاز دارد؟ این دیر تعویض کردن انگار میراثی است که از برانکو به یحیی رسیده و او اینگونه بهترین فرصت خود برای تغییر شرایط به نفع تیم را می گیرد. پرسپولیس سه بار؛ خودخواهی رضا اسدی در نیمه اول و زدن توپ جای سرلک- ضربه عجیب آقایی و عدم ارسال برای خیل بازیکنان درون محوطه در نیمه دوم و مهم تر از همه ضربه ضعیف تمیروف در ریباند، فرصت های بسیار خوبی برای گلزنی داشت و قرار نیست در دربی مقابل این استقلال مستحکم در امور دفاعی، هشتصد موقعیت گلزنی وجود داشته باشد.
شش- اما عصبانیت شدید یحیی گل محمدی بعد از گل استقلال شاید رسما دربی را برای پرسپولیس تمام کرد و فرصت بازگشت را از قرمزپوشان گرفت. مسلما با دریافت گل شرایط پرسپولیس از نظر تاکتیکی و روحی به شدت بهم ریخته بود و نیاز به رهبری داشت، اما یحیی دقیقا به نفع استقلال عمل کرد. چرا؟ پرسپولیس بعد از رفتار یحیی بسیار منفعل و لجام گسیخته عمل کرد و در موقعیت تیمی قرار گرفت که فقط منتظر تمام شدن بازی و نباختن است.
هفت- این اتفاق دقیقا باید برعکس رخ می داد. آیا مگر این آخرین بخت پرسپولیس برای بازگشت به کورس نبود؟ بهتر نیست ابتدا تیمت را هدایت کرده و در پایان مسابقه به هر شکلی که خواستی اعتراض کنی؟ این چندمین بار است که پرسپولیس مرعوب جریان مسابقه شده و هیچ واکنشی به اتفاقات منفی و به ضرر خود نشان نمی دهد. نبردن وقتی برای یک تیم تلخ می شود که شرایط برای کسب پیروزی مهیا باشد. استقلال شاید دیروز کمی پایین تر از استانداردهای خود در فصل جاری بازی کرد و پرسپولیس فرصت خوبی برای کاهش اختلاف داشت که این اتفاق رخ نداد. نقطه قوت پرسپولیس و تیزهوشی یحیی باعث شد آنها در نیمه اول فضای پشت سر وریا غفوری را مورد هدف قرار داده و با همکاری مهدی ترابی و احسان پهلوان بارها روی دروازه این تیم خطرناک ظاهر شوند. اما یحیی فراموش نکند این سومین بار بود که در این مدت کوتاه در دقایق پایانی برتری در دربی را از دست داد. گل دقیقه 92 دانشگر، گل ثانیه های پایانی مهدی قایدی و حالا هم که ژستد- پرسپولیس و یحیی باید فکری به حال این ضعف بزرگ بکنند.
هشت- تردیدی وجود ندارد یحیی گل محمدی از نظر فنی حتما در بین سه مربی اول فوتبال ایران جای دارد و نتایج فصول اخیر این تیم راهی جز تمجید و ستایش از او باقی نمی گذارد. اما جدایی از تیم در این مقطع از فصل بی تردید بزرگ ترین ضربه به پرسپولیس و شاید شاید، نوعی فرار از مسئولیت رو به جلو و قبول نکردن اتفاقاتی است که منجر به این شرایط شده است. از یحیی انتظار می رود جدی و محکم پای کار ایستاده و حداقل تا پایان فصل تیم خود را رهبری کند. هم او قطعا نیمکتی بهتر از پرسپولیس برای خود پیدا نمی کند و هم احتمالا گزینه ای باکیفیت تر از این سرمربی برای قرمزپوشان وجود ندارد. از سرمربی پرسپولیس انتظار مدیریت بحران در این شرایط بیشتر از همیشه است. هنوز جام حذفی در پیش مانده، لیگ هم علیرغم فاصله شش امتیازی تمام نشده و پرسپولیس فرصت خوبی برای رقم زدن یک فصل قابل قبول دارد. رها کردن این تیم در این مقطع و صحبت از جدایی دو بار در فاصله یک ماه، قرار دادن پرسپولیس در وضعیتی بازنده است؛ شرایطی که با موقعیت این تیم در جدول و حذفی همخوانی ندارد. تاریخ بازنده ها را فراموش می کند؛ حداقل در موقعیت یک شکست خورده پرسپولیس را ترک نکن یحیی.
آریا فاطمی مقدم