عامل مصدومیت ضعف عضلانی ما بود
کریمینسب شماره دو: در زمین تلهپاتی داریم
یکی از خواهران کریمینسب بعد از مصدومیت پیشآمده برای زانویش نسبت به شایعات مطرح شده واکنش جالبی نشان داد.
به گزارش "ورزش سه" یک هفته بعد از آنکه اعلام شد نرجس کریمینسب رباط صلیبیاش پاره شده و نمیتواند همراه تیم فوتسال زنان مس کرمان باشد، خبری شوکهکنندهی دیگری از حوالی این باشگاه کرمانی منتشر شد و آنهم مصدومیت نجمه کریمینسب بود؛ او درست مانند خواهرش رباط صلیبی داده بود تا عجیبترین شکل مصدومیت در سالیان اخیر ورزش ایران برای این خواهران دوقلو رخ بدهد.
بعد از مصاحبه روز گذشته با نرجس کریمینسب، به سراغ نجمه کریمینسب رفتیم تا صحبتهای این بازیکن را درباره مصدومیت پیشآمده بشنویم و دربارهی شرایط فوتسالی این دو خواهر خوشتکنیک به گفتگو پرداختیم.
بسیاری از اهالی ورزش این مصدومیت را به دوقلو بودن این دو بازیکن خوشتکنیک کرمانی وابسته دانسته بودند، اما حالا نجمه کریمینسب در گفتگو با خبرنگار ما نسبت به صحبتهای انجام شده درباره مصدومیتشان و شرایطی که در حال حاضر دارند، حرفهای جالبی را به زبان آورده است.
نجمه که بعد از خواهرش نرجس دچار پارگی رباط صلیبی شد، گفتگویی مفصل را با "ورزش سه" داشت که مشروح آن را در ادامه میخوانید:
* در لیگ یک خانم گل شدم
14 سال است که فوتسال بازی میکنم و در سالی که تیممان قهرمان لیگ یک شد، من توانستم خانم گل بازیها شوم؛ وقتی به لیگ برتر رسیدیم همان سال نخست پدیده بازیها معرفی شده و بعد از اتمام لیگ شش سال پیش به اردوی ملی دعوت شدیم.
* فوت پدرم روح و روان ما را بهم ریخت
ما یک پیشفصل خیلی خوبی را داشتیم میگذراندیم که به یکباره میانه آن، مبتلا به کرونا شدیم؛ این کرونایِ ما 45 روز طول کشید و یک هفته بعد از پایان قرنطینه هم مسابقات لیگ آغاز شد که این ضعف بدنی ما به واسطه کرونا از همان بازی اول مشهود و مشخص بود، در بازی سوم اواخر نیمهی اول بود که رباط صلیبی من پاره شد. این یعنی من در این فصل تنها 3 بازی توانستم انجام بدهم! در کنار کرونا موضوع دیگری که روی ما اثر گذاشت، فوت پدرم به واسطه این بیماری بود که به ما در کنار ضعف جسمانی، فشار روحی-روانی مضاعفی را وارد کرد.
* 23 شهریور در میدان مسابقه منتظر ما باشید
23 آذر زانویمان را عمل کردیم و نزدیک به 73 روز از عملمان میگذرد و 3 هفته است که تمرینات بدنسازی را آغاز کردیم و اوضاع پای ما خوب است؛ اینگونه که پزشکان به ما گفتند، زمانیکه ما میتوانیم دوباره شروع کنیم و به میادین برگردیم، 23 شهریور است یعنی 9 ماه دیگر طول میکشد که این بازتوانی عملمان به پایان برسد.
* نقطه قوت تیممان هستیم
از حس کنار هم بازیکردنمان با نرجس، شاید خیلیها این حس را درک نکنند، چون ما هم نقطهی قوت برای تیممان هستیم و هم نقطهی ضعف برای تیم حریف! حسی بین ما وجود دارد که نمیدانم اسم آن را چه بگذارم، تلهپاتی یا ... ولی ما چشم بسته میتوانیم همدیگر را پیدا کنیم. من در زمین پاسهایی که میدهم قشنگ قبل از آن متوجه هستم که خواهرم دقیقاً چه میخواهد انجام بدهد. این مسئله هم خیلی خوب است و هم حین بازی کردن به ما خیلی کمک میکند. خیلی از مربیان میگویند که ما دو خواهر میتوانیم خوب پاسکاری کنیم، چون حرکت بعدی همدیگر را پیشبینی میکنیم.
* عامل مصدومیت ضعف ما بود
خیلیها درباره مصدومیتمان میگویند که ما با همدیگر تلهپاتی داریم یا میگویند چون خواهرم یک هفته زودتر رباطش پاره شده، من ناراحت او بودم و اینگونه شد، اما من اصلاً این را قبول ندارم چون قبل از شروع فصل، تستهای بدنسازی را که انجام دادیم، مربی بدنسازمان گفت که شما مستعد مصدومیت شدید به واسطهی کرونایی که گرفتید، هستید. آسیبدیدگی شدید ما و پارگی رباط صلیبی به واسطه ضعف عضلانی و ضعف چهارسر ران ما بوده وگرنه ربطی به تلهپاتی نبود و شاید هر کسی جای ما بود هم این اتفاق برایش میافتاد. چون ما باهم در یک خانه بودیم و کرونا گرفتیم و جفتمان ضعف بدنی داشتیم، برای هر دویمان این مصدومیت پیش آمد.
* 10 برابر تلاش میکنم تا دوباره عضو تیم ملی شوم
6 سال است که عضو تیم ملی هستیم و امسال که خانم سلیمانی سرمربی ملی شدند، ما متاسفانه رباط پاره کردیم و نتوانستیم در خدمت تیم ملی باشیم، اگر پایم خوب شد قطعاً تلاش میکنم و 10 برابر هم تلاش میکنم تا دوباره به تیم ملی دعوت شوم و بتوانم پیراهن ملی را بپوشم. یک ورزشکار در هر رشتهای تلاش میکند تا به این نقطه برسد، جایی که بتواند برای تیم ملی کشورش بازی کند و باعث افتخار شود.