تحقق آرزوی ساغلام بعد از جنجال خانوادگی (گزارش)

به گزارش "ورزش سه"، یک تغییر قابل پیش بینی دیگر روی نیمکت تراکتور پیش از پایان لیگ بیست و یکم شاهد بودیم و طی آن زونیمیر سولدو بعد از به جای گذاشتن کارنامه ای ضعیف در تبریز، راهی کشورش شد. بر اساس اعلام باشگاه تراکتور، ارطغرول ساغلام، به عنوان جانشین سرمربی کروات انتخاب شده و به زودی قرارداد یک و نیم ساله با او منعقد خواهد شد. این مربی ترکیه ای، آخرین سرمربی تراکتور پیش از خصوصی سازی بود و در نیم فصل دوم فصل 97-96 به عنوان جانشین یحیی گل محمدی روی نیمکت سرخ پوشان نشست. او در پایان همان فصل به کار خود در تراکتور که آن زمان پسوند "سازی" را کنار نام خود داشت، پایان داد و الان که قرار است دوباره برگردد، با کلی تغییر ریز و درشت مواجه خواهد شد. برگ برنده ساغلام، محبوبیت او در نزد هواداران است و باید دید این محبوبیت می تواند، مقطع دوم حضور این مربی خارجی در تراکتور را متفاوت تر از مقطع قبل کند یا خیر.

جانشین مربی که قهرمان لیگ برتر شد
تراکتور لیگ هفدهم را مثل لیگ جاری با پنجره بسته شروع کرد. هدایت تیم را در آن مقطع یحیی گل محمدی به عهده داشت؛ مربی که با توجه به شرایط باشگاه، تعداد زیادی از بازیکنان تیم های پایه را به تیم خود منتقل کرد. در نیم فصل اول با در نظر گرفتن شرایط، تراکتور نتایج قابل قبولی گرفت اما درست زمانی که تیم در نیم فصل دوم پنجره نقل و انتقالاتی اش باز شده بود و یحیی می توانست نتیجه زحماتش را ببیند، ناگهان اتفاقات عجیبی رقم خورد. بازیکنانی که در نیم فصل به عضویت تیم در آمدند (به جز کرپیچ و شیمه) همگی با نظر یحیی گل محمدی قرارداد بستند؛ اما دو نتیجه بد و البته مهم تر از آن اختلاف ایجاد شده میان آجورلو و یحیی گل محمدی سبب شد تا این مربی نتواند در تراکتور به کارش ادامه دهد. ساغلام جانشین یحیی شد. مقصد بعدی گل محمدی شهرخودرو و سپس پرسپولیس بود؛ جایی که توانست تیم محبوبش را دوبار قهرمان لیگ برتر کند و این فصل هم رقابتی نزدیک با استقلال برای کسب این عنوان دارد.

ساغلام با این تیم در لیگ قهرمانان آسیا موفق به کسب نتایج خوبی نشد. با سه باخت و دو مساوی، تراکتور یک هفته پیش از پایان دور گروهی، شانس صعود را از دست داده بود.

نتایجی که رضایتبخش نبود اما...
و اما ساغلام پس از قبول هدایت تراکتور در لیگ هفدهم، فرصت زیادی برای اعمال تفکراتش نداشت. او تیمی را تحویل گرفت که خریدهایش را انجام نداده بود و بازی های فشرده ای در لیگ و آسیا داشت. او در آن مقطع به عنوان مربی که بورسا اسپور را قهرمان سوپر لیگ ترکیه در سال 2010 کرده بود راهی تبریز شد اما طی 12 بازی که روی نیمکت سرخ پوشان حضور داشت نتایج خیلی خوبی کسب نکرد. تراکتور با هدایت ساغلام طی 7 بازی در لیگ برتر دو برد، سه مساوی و سه باخت داشت و 5 بازی این تیم در آسیا با هدایت سرمربی ترکیه ای سه باخت و دو مساوی به همراه داشت. 
به این ترتیب مجموع عملکرد ساغلام در مقطع قبلی حضورش در تراکتور 12 بازی، 2 برد، 5 مساوی و 5 باخت بود. تراکتور آن فصل را با رتبه یازدهم به پایان رساند؛ فصلی که سرخ پوشان فوتبال آذربایجان مثل این فصل، خطر سقوط را بیخ گوش خود احساس می کردند. با وجود این نتایج اما بعد از جدایی ساغلام، خیلی از هواداران نسبت به این تصمیم باشگاه معترض و خواستار ادامه همکاری با او بودند؛ بی شک دلیل این خواسته، سبک فوتبالی بود که تیم ارطغرول بازی می کرد.

محمد نادری، یکی از چهره های جوان تیم ساغلام در آن مقطع بود؛ بازیکنی که بعدها در پرسپولیس و استقلال هم بازی کرد و اینک در کشور ساغلام به فوتبال خود ادامه می دهد.

اگر ارسلانِ تراکتور، مثل ارسلانِ استقلال بود!
تراکتورِ ساغلام در مدت زمان محدود حضور این مربی در تبریز، فوتبالی را ارائه کرد که مورد علاقه اکثر هواداران بود؛ این سبک فوتبال بود که باعث شد ساغلام در میان هواداران تراکتور محبوبیت کسب کند. برگ برنده این مربی در ارائه فوتبال مالکانه بود. تغییرات فنی که در آن مقطع به وجود آمد، بیشتر در فاز مالکیت توپ بود و شاید اگر ارسلانِ تراکتور، مثل ارسلانِ این روزهای استقلال گلزن تر بود یا باشگاه به جای مهاجمِ بی اثری چون کرپیچ، همان ادینیویی را در نیم فصل جذب می کرد که امتحانش را در فوتبال ایران پس داده بود، تغییرات ساغلام، فقط ظاهری نمی شد و نتیجه هم می داد. 
تیم او از نظر تعداد و دقت پاس، پیشرفت سریعی داشت و در هفته بیست و سوم مقابل گسترش فولاد، رکورد قابل توجه 800 پاس را به جای گذاشت و میانگین دقت پاس بالای 80 و رساندن ارتقای میانگین پاس به حدود 500 در هر بازی، نکات مثبت تیمِ آن دوره بود. البته همه چیز هم به این خوبی نبود و در آن مقطع نقدهای زیادی به تعویض ها و برخی تصمیمات سرمربی ترکیه ای وارد بود؛ از جمله اصرار به استفاده از برخی از بازیکنان کم اثر و بازی ندادن به چهره های باتجربه تر که تا آخرین روز کاری ساغلام شاهد آن بودیم.

محبوبیت سرمربی ترکیه ای در بین هواداران تراکتور، مهمترین برگ برنده اوست. البته باید دید این بار هم این رابطه پابرجا خواهد ماند یا خیر. بعد از شکراب شدن رابطه ساغلام با هواداران سامسون، او امیدوار است که در تیمی که سال گذشته گفته بود آرزو دارد دوباره سرمربی اش شود، دوره ای موفق برای خود رقم بزند.

خیلی چیزها تغییر کرده به جز یک مورد مهم
در آن مقطع تراکتور هنوز خصوصی نشده بود. این مهمترین تغییری است که ساغلام با آن مواجه خواهد شد. محل تمرین و بازی ها عوض شده است. او در مقطع نخست، تیمش را در زمین اختصاصی کارخانه تراکتورسازی تمرین می داد و بازی ها در ورزشگاه یادگار امام برگزار می شد. اینک همه چیز اختصاصی و در یک مجموعه (بنیان دیزل) جمع شده است. این می تواند یک تغییر خوشایند برای مربی ترکیه ای باشد که در بدو ورود با آن مواجه می شود. از نظر مهره، تراکتورِ آن دوره و دوره فعلی تقریبا شرایط یکسانی دارند. در آن دوره هم ستاره هایی چون مهدی مهدی پور، دانیال اسماعیلی فر، احسان پهلوان، ارسلان مطهری و... در تراکتور حضور داشتند. 
تعدادی از چهره های تیم فعلی هم در آن مقطع زیر نظر ساغلام کار کرده اند که شاخص ترین آنها مهدی کیانی و هادی مهدی محمدی است و شاید یک چهره آشنای دیگر هم به زودی به این جمع اضافه شود. بعضی از چهره های جوان و ناشناخته آن دوره هم اینک بازیکنانی شناخته شده تر در تیم هایی دیگر هستند؛ از جمله محمد نادری که بعدها در پرسپولیس و استقلال بازی کرد یا محمدرضا آزادی که اینک آبی پوش است. البته یک چیز خیلی تغییر نکرده و آن موقعیت تراکتور در جدول است، او تیم را در رتبه یازدهم تحویل داد و اینک بعد از سه فصل با رتبه سیزدهم تحویل می گیرد. ساغلام اگر هدایت تراکتور را به عهده بگیرد، بعد از واسیلی گوجا (دو مقطع) و تونی الیویرا (سه مقطع) سومین مربی خارجی خواهد بود که بیش از یک مقطع هدایت تراکتور را به عهده داشته است.

قرارداد پنج ساله ساغلام با سامسون اسپور تنها یک و نیم سال دوام داشت. بعد از شکست مقابل آلتین و پایان رویای صعودی که می توانست ساغلام را در آغاز همکاری به اوج محبوبیت برساند، او در واکنش به اعتراض هواداران حرکتی انجام داد که باعث ایجاد تنش روی سکوها و جنجالی شد که به پایان زودهنگام همکاری طرفین انجامید. بعد از این قطع همکاری، ساغلام برای دریافت مبلغ  3.5 سال باقی مانده قراردادش که چیزی حدود 22 میلیون لیره است از سامسون شکایت کرد.

سوار بر تراکتور بعد از قهر با خودی ها
ساغلام بعد از 101 روز هدایت تراکتور از این تیم جدا شد و بعد از ترک تبریز، راهی کایسری اسپور شد و طی 16 بازی (9باخت، 4 برد، 3 مساوی) روی نیمکت این تیم حضور داشت. مقصد بعدی او سامسون اسپور در لیگ دوی ترکیه بود؛ جایی که یک و نیم سال در آن مربیگری کرد و طی آن در 48 بازی 29 برد کسب کرد که آمار قابل توجهی بود. این (29برد، 11 مساوی، 8 باخت) بهترین آمار کاری ارطغرول بود که میانگین امتیازی 2.04 را برایش به همراه داشت. او سال گذشته در یک لایو اینستاگرامی اعلام کرده بود که با وجود قرارداد پنج ساله با سامسون، تیمی که هفت سال هم در آن به عنوان بازیکن حضور داشته، آرزوی بازگشت دوباره به تراکتور را دارد (البته بعد از ناکامی در پلی آف و صعود به سوپرلیگ، رابطه ساغلام با هواداران سامسون تیره شد و این همکاری ناتمام!).
حال آرزوی او برآورده شده و باید دید این مربی ترکیه ای در دومین مقطع حضورش در تبریز چه خواهد کرد. ساغلام این بار هوادارانی را که بزرگترین حامیانش هستند کنار خود ندارد و باید فعلا به حمایت مجازی آنها اکتفا کند. ماموریت اصلی او خروج تراکتور از بحران خواهد بود. اگر این اتفاق رخ بدهد و همه چیز طبق خواسته مربی ترکیه ای پیش برود، ساغلام خواهد توانست برای اولین بار با تفکر خود، تراکتور را برای فصل جدید راهی مسابقات کند که البته با توجه به شرایط تیم در سال های اخیر، پیش بینی چنین اتفاقی خیلی آسان نیست.

ماموریت اصلی در تراکتور، حفظ این تیم در لیگ برتر و خروج از بحران خواهد بود. البته او این بار بدون تی تی ها باید مقابل حریفان حضور پیدا کند و مثل همه ما منتظر باز شدن در ورزشگاه‌ها به روی تماشاگران بماند. او خیلی دوست داشت در سامسون اسپور، تیمی که سالها در آن بازی کرده بود (1988تا1994 و 2000تا2003) به جاه طلبی هایش به عنوان سرمربی ادامه دهد اما معادلات به یک باره تغییر کرد تا این چالش از ترکیه به ایران تغییر مسیر بدهد. باید دید ساغلام در حفظ جایگاه نسبتا خوبش نزد هواداران تراکتور تا چه اندازه موفق خواهد بود.

سعید عبدی