باورنکردنی؛ این پاکدل‌، عبدی را می‌گیرد!

به گزارش ورزش سه، پرسپولیس در شرایطی که در رقابت با استقلال بر سر تصاحب لیگ بیست و یکم فرصتی برای نبردن و اشتباه ندارد، در مقابل گل‌گهر تن به تساوی داد. یک تساوی که البته زمانی ارزشمند می‌شود که استقلال دو هفته دیگر در مقابل همین گل‌گهر شکست بخورد در غیر این صورت این تساوی به منزله‌‌ دور شدن از صدر جدول خواهد بود. اما جدال حساس پرسپولیس و گل‌گهر در خود چه نکته‌هایی داشت؟

۱- پرسپولیسی که بازی با گل‌گهر را خوب آغاز کرده بود با گذشت زمان بازی دستش خالی‌تر شد و در نهایت وقتی شاگردان گل محمدی در سه دقیقه پایانی وقت‌های اضافی حتی توان‌ رساندن توپ به زمین گل‌گهر را نداشتند چه برسد به اینکه حمله‌ای تدارک ببینند می‌شد حدس زد که حتی در صورت ادامه پیدا کردن بازی، شانس زیادی برای گل زدن نه تنها پرسپولیس که گل‌گهر نیز وجود نخواهد داشت.

۲- پرسپولیس به خوبی کانال‌های کناری گل‌‌گهر را در همان ابتدای بازی هدف گرفت و به خوبی نیز از آن بهره برد. اما پوشش دادن این کانال‌ها توسط گل‌گهر در ادامه بازی تقریبا پرسپولیس را در فاز حمله نیمه‌جان کرد. از آن طرف گل‌گهر که تناسبی بین بازیکنان تکنیکی و خلاقش در خط میانی و اصرار سرمربی‌اش به استفاده از توان سرزنی و بازی فیزیکی کی‌روش استنلی دیده نمی‌شود به نوعی با کفران نعمت خلاقیت بازیکنان خود، نتوانست از ضعف خط میانی و دفاعی پرسپولیس که در شرایط خوبی قرار نداشتند استفاده کند.

۳-هر چند شاید از دیدگاه خوشبینانه بتوان با تیترهایی همچون «نبرد تاکتیکی یحیی و امیر» برنده نداشت» به تمجید از بازی پرسپولیس و گل‌گهر پرداخت اما واقعیت آن است که آنچه این دو مربی را به واکنش‌های تاکتیکی در جریان بازی وادار کرد، ضعف برخی بازیکنان و یا ترس از اخراج بازیکن بود. در مورد گل‌گهر امیر قلعه‌نویی هر چند دو تعویض زودهنگام انجام داد اما ورود زکی‌پور در راستای پوشش ضعف شایان مصلح در مصاف با رامین رضاییان بود. اما اینکه چرا قلعه‌نویی در انتخاب ترکیب اصلی به برتری روحی زکی‌پور به دلیل مصاف موفقش در دربی سال ۹۵ مقابل رضاییان توجه نکرده بود جای سوال دارد. ترس از اخراج کمال کامیابی‌نیا نیز باعث شد تا چاره‌ای جز تعویض او برای یحیی نماند.

۴- تعویض تقریبا اجباری کمال کامیابی‌نیا، تاثیر زیادی بر روند بازی پرسپولیس داشت. تغییر سیستم به سه دفاع و جلو بردن رامین رضاییان به قصد استفاده موثر از او همچون پانزده دقیقه ابتدایی بازی جواب نداد و تنها توانست پرسپولیس را از آفت نبود هافبک دفاعی قدرش نجات دهد.

۵- گل‌گهر تا قبل از گل پرسپولیس، پرس را روی مدافعان پرسپولیس انجام می‌داد و بازیکن صاحب توپ. اما پس از دریافت گل و تا انتهای بازی به جای پرس مدافع صاحب توپ، بازیکنان مقصد پاس را هدف‌گیری کردند و با همین حربه تا حد زیادی جلوی بازیسازی قرمزها را گرفتند.

۶- ضعف پرسپولیس روی ضربات ایستگاهی دیگر تبدیل به یک رویه شده است. یک دروازه‌بان نه چندان مطمئن در خروج‌ها به اضافه بازیکنانی که حتی در تصاویر تلویزیونی هم مشخص است که در انتخاب یار هدف خود ضعف دارند کاری کرده که از پدیده تا گل‌گهر به پرسپولیس اینگونه گل می‌زنند. پرسپولیس اگر امسال لیگ را از دست بدهد به ضربات ایستگاهی باخته!

۷- حامد پاکدل در حال تبدیل شدن به همان مهاجم مورد علاقه یحیی است. یک مهاجم جنگنده. چیزی که در عبدی دیده نمی‌شود و آل کثیر علیرغم تلاشش برای جنگیدن، هوش پاکدل را نداشت. به نظر می‌رسد عبدی حتی پس از مصدومیت آل‌کثیر برای رسیدن به ترکیب اصلی باز هم یک رقیب خواهد داشت.

۸- رامین رضاییان در تمام طول بازی لیز خورد و تا آخر هم کفشش را عوض نکرد. لیز خوردن‌های رامین را به خطاهای متعدد کمال کامیابی‌نیا و دیر تعویض‌ شدنش توسط یحیی اضافه کنید تا متوجه شوید هواداران پرسپولیس بیشتر از چه چیزی حرص خورده‌اند! خروج های اشتباه حامد لک دیگر حرص خوردن ندارد و تبدیل به رویه شده!

۹- گل‌گهر قدر بازیکنان تکنیکی چون عاشوری و صادقی را خوب نمی‌داند. با این دو هافبک ریزنقش می‌توان بیشتر موقعیت خلق کرد البته اگر امیر قلعه‌نویی از مهاجمان فیزیکی دل بکند. هر چند هنوز فرمول این نوع مهاجم برای این مربی جواب می‌دهد.

۱۰- دیگر معضل بحث و جدل چند روزه و چند هفته‌ای بر سر یک تصمیم سرنوشت ساز داوری در فوتبال دنیا رفع شده. چون در فوتبال دنیا یک تکنولوژی به نام VAR آمده که فعلا و احتمالا در آینده‌ نزدیک هم از آن در فوتبال ایران خبری نخواهد بود!

حجت شفیعی