یحیی خشن، یحیی خوشحال و یحیی عصبانی! (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، در سالروز استخدام به عنوان جانشین گابریل کالدرون، یحیی گل‌محمدی موفق شد فجرسپاسی را شکست دهد تا تیمش با 32 امتیاز نیم فصل را به پایان برساند و عملکرد بهتری نسبت به سرمربی آرژانتینی داشته باشد. هرچند که آنها نتوانستند قهرمان نیم فصل شوند اما با حفظ معدل قهرمانی، آمادگی خود برای دفاع از عنوان قهرمانی را نشان دادند.

پرسپولیس در این بازی باتوجه به غیبت عیسی آل‌کثیر که فصل را از دست داده، مهدی عبدی با انگیزه را در خط حمله داشت. بازیکنی که 4 بار برای باز کردن دروازه حریف شانسش را امتحان کرد اما شوت‌هایش راهی به دروازه نیافتند تا سرمربی، واکنشی تند به فرصت سوزی مهاجمانش نشان دهد. یحیی پیش از این در گفتگوی خصوصی با انتقاد از عیسی و عبدی، از آنها خواسته بود که با دقت بیشتری ضربات آخر را بزنند اما این بار و در حالی که تیمش در آستانه از دست دادن دو امتیاز مهم بود، خشم خود را به شکلی علنی نشان داد.

با این حال یک ارسال از مهدی ترابی باعث شد تا توپ وارد دروازه ایمان صادقی شود تا گل‌محمدی در هشتادوسومین بازی پس از بازگشت به پرسپولیس، پیروز از زمین خارج شود. تیم یحیی در 83 بازی که با هدایت این سرمربی داشته، 53 بار پیروز از زمین خارج شده، 22 مرتبه به نتیجه تساوی رسیده و تنها 8 شکست را در کارنامه خود ثبت کرده است.

به عبارتی از 23 دی ماه 1398 که او عکس یادگاری را در کنار انصاری‌فرد، مدیرعامل وقت پرسپولیس، گرفت و سکان‌دار هدایت باشگاه شد، فقط 8 بار با شکست زمین را ترک کرد؛ باخت در کمتر از 10 درصد بازیها. از بین این هشت باخت، 5 تا در لیگ قهرمانان آسیا برابر الوحده، الدحیل، اولسان و الهلال رقم خورد و یکی در دیدار تشریفاتی برابر ذوب آهن اصفهان. دو تای دیگر هم به نام آلومینیوم ثبت شده که دو بار در اراک سرخپوشان پایتخت را از پیش رو برداشت.

تیمی که در دو سال تنها سه بار مقابل حریفان داخلی شکست خورده، بی تردید شایسته بیشترین میزان احترام است. خصوصا اینکه واکنش پرسپولیس به دو باخت برابر آلومینیوم آنچنان بود که در پایان نیم فصل توانستند از استاندارد قهرمانی عبور کنند و همچنین متوسط کسب امتیازشان نسبت به دوره قبل از باخت بهتر بود؛ یعنی از باخت بهترین استفاده را کردند و توانستند از آن درس بگیرند.

لحظه‌ای که ارسال ترابی به صورت مستقیم وارد دروازه شد، یحیی فشاری که روی خود حس می‌کرد را به شکلی جالب تخلیه کرد. با مشت گره کرده و سپس چرخش به سمت نیمکت و در ادامه دوباره اکت ویژه که نشان می‌دهد این گل و کسب پیروزی تا حد برای یحیی گل‌محمدی اهمیت داشته است.

او البته منتظر بود که خیلی زودتر این گل ثبت شود و همیشه هم روی این نکته تاکید داشته که پرسپولیس در بازی خانگی باید در 20 دقیقه ابتدایی موفق به گلزنی شود تا کار را یکسره کند. به نظر می‌رسد هرچه از این زمان طلایی سپری شود، استرس یحیی گل‌محمدی و تیمش هم بالاتر می‌رود و این خوشحالی هم شاید ناشی از همین اضطراب زیاد باشد.

در این دو سال پرسپولیس حواشی مختلفی را هم داشته اما در مجموع می‌توان به یحیی گل‌محمدی بابت برخوردش نمره قبولی داد. شاید برخی از هواداران پرسپولیس و ناظران حوزه این باشگاه، بابت لحن اعتراض دائمی‌اش نقدهایی را داشته باشند اما حتی در این زمینه هم یحیی نسبت به دو سال قبل بهتر شده و همچنان خیلی‌ها در انتظار پیشرفت او هستند.  از طرف دیگر، پرسپولیس 4 پنجره نقل و انتقالاتی با یحیی داشته که شاید چندان موفقیت آمیز هم نبوده‌‌اند؛ در این بین البته نمی‌توان از نقش مدیران باشگاه هم به سادگی گذاشت اما با این حال خرید بازیکنانی نظیر علیرضا ابراهیمی، مهدی مهدیخانی، کریستین اوساگوآنا و حتی رضا اسدی، چندان توجیهی تا حالا نداشته‌اند. البته نباید فراموش کرد که جدایی بازیکنان تاثیرگذار باعث شده تا یحیی به سراغ گزینه‌های جانشین برود.

پرسپولیس در فصل جاری با تیم مدنظر هواداران تفاوت‌های جدی داشته و فارغ از نتیجه‌گیری، نمایش‌های مطلوبی را ارائه نکرده اما نکته مهم همین است که تیم یحیی گل‌محمدی حتی در دوره افت هم می‌تواند فرم مطلوب خود را حفظ کند و شانس قهرمانی داشته باشد. اگر برخلاف فصل گذشته، همه چیز عادی پیش برود و لیگ ایران قهرمان 60 امتیازی داشته باشد، شاگردان یحیی گل‌محمدی با 9 برد و یک تساوی هم می‌توانند به این متوسط برسند.

دو سال پس از استخدام یحیی، شاید برخی به دنبال این باشند که ضرر و زیان این انتقال را بررسی کنند؛ رقم شش میلیاردی (600 هزار دلار دو سال پیش) برای رضایت نامه، حدود 10 میلیارد غرامت رضایت نامه و 745 هزار دلار برای گابریل کالدرون، باعث شده تا او یک سرمربی گران‌قیمت لقب بگیرد اما این‌ها همه اشتباهاتی است که مدیریت وقت باشگاه انجام داده و ارتباط چندانی با یحیی گل‌محمدی ندارد. گل‌محمدی به عنوان کسی که توانسته پس از جدایی دو سرمربی خارجی، تیم را در فرم قهرمانی قرار دهد، بی تردید سربلند است و شایسته احترام، حتی اگر مثل آخر بازی دیروز مقابل فجرسپاسی، خشم خود را به شکلی عریان از تصمیمات داوری نشان بدهد.