عباسعلی: چون نمی‌توانستم گریه کنم خندیدم!

به گزارش "ورزش سه"، حمیده عباسعلی یکی از پر افتخارترین بانوان ورزشکار ایران است که موفق نشد در المپیک به مدال برسد. او امروز با حضور در برنامه صبحگاهی شبکه سه در خصوص آن مسابقه در المپیک که با مصدومیتش پایان یافت صحبت کرد. او در ابتدا گفت: چهل ثانیه مانده بود که از ناحیه زانو صدایی در پاهایم احساس کردم و آن صدا خیلی من را ناراحت کرد اما از عمق ناراحتی نمی‌دانستم چه کاری انجام دهم! برایم باور کردنی نبود. بلند شدم و بازی را ادامه دادم و حتی چند ضربه زدم ولی متاسفانه داوران ضربه‌ها را تایید نمی‌کردند و این باعث خنده‌ی من شد که چرا من همه‌ی تلاشم را می‌کنم ضربه را می‌زنم اما داوران امتیاز نمی‌دهند. تمام خنده‌های من با درد بود.

او ادامه داد: بازی چهار داور کنار و یک داور وسط دارد. در کاراته ناداوری زیاد اتفاق می‌افتد و نسبت به تکنواندو این اتفاق بیشتر می‌افتد چون سنسور دارد و وقتی ضربه اصابت می‌کند مجورند امتیازش را بدهند اما در کاراته اینطور نیست و بعضی اوقات سلیقه‌ای است. داوری دوست دارد امتیاز دهد و داور دیگری دوست ندارد و من بازی را که عقب افتاده بودم با توجه به آسیب دیدگی تلاشم را می‌کردم. این اتفاق قبلا برای کسب سهمیه المپیک هم برای من افتاده بود و هشت ثانیه آخر بازی اما جلو بودم و کنترل کردم تا توانستم به مدال طلا برسم. این بار هم در خودم می‌دیدم که این اتفاق را تکرار کنم و ضربه‌ای زدم و سلیقه‌ای بود و داوران امتیاز ندادند. ضربه‌ای بود که به سر حریف زدم و سه امتیاز داشت اگر آن امتیاز را می‌دادند بازی کامل برمی‌گشت و می‌توانستم برنده باشم.

او در خصوص خنده‌های تلخش با مصدومیت در المپیک گفت: به هرحال اگر وسط بازی گریه می‌کردم مردم ناراحت می‌شدند چون می‌دانستم قلب‌شان می‌تپد چرا که مردم ایران ورزش دوست هستند و ورزشکاران را دوست دارند و نمی‌خواستم ناراحت‌شان کنم. آن لبخند برای اینکه مردم ناراحت نشوند تاثیر داشت. 

عباسعلی در مورد از دست دادن مدال المپیک اعلام کرد: اگر آن اتفاق برایم نمی‌افتاد و بازی را می‌بردم برنزم قطعی شده بود. همیشه از خودم می‌پرسم چرا وقتی از پله‌ها پایین آمدم برای پایم این اتفاق افتاد؟ می‌توانستم برای رده بندی نروم ولی اتفاق است و تقصیر من نبود. تمام تلاشم را کرده بودم به المپیک برسم. شایعاتی بود که می‌گفتند من با آمادگی نرفته بودم اما من آدمی نیستم که آبروی خودم را به خطر بیندازم و صد درصد برای این رقابت‌ها آماده بودم و تلاشم را کرده بودم مصدومیت رفع شود. من بعد از مسابقات متوجه آن‌ها شدم چون در مسیر قهرمانی از حاشیه دور هستم و اهمیت نمی‌دهم و از فضای مجازی دور هستم تا به کارم لطمه‌ای نخورد.