خداحافظی از مازندران؛ تصمیم انتحاری نساجی

به گزارش "ورزش سه"، مصاف نساجی – پیکان پر گل از آب در آمد. 4 گل اما این نمایش کادر فنی نساجی را راضی نکرد. شاهرخ بیانی کمک ساکت الهامی که خود یکی از بازیکنان پر افتخار فوتبال ایران بوده در کنفرانس خبری بعد از بازی گفت این زمین به درد فوتبال های دهه 50 – 60 می خورد و تنها تاکتیکی که می توان در آن نمایش گذاشت تاکتیک علی اصغری است. کادر فنی پیکان هم حق داشت به زمین بازی معترض شود با اینکه نتیجه ای که این تیم در خانه حریف به دست آورد قابل دفاع بود.
توپ در جریان بازی مدام در هوا بود و وقتی بازیکن تصمیم می گرفت روی زمین پاس دهد توپ پله می شد و جالب اینکه هر 4 گل به ثمر رسیده در این بازی روی توپ های هوایی بود.

از پاین فصل گذشته تا شروع فصل جاری؛ فرصت به اندازه کافی بود که چمن رولی در استادیوم شهدای ساری کاشت شود و حتی با کار شبانه روزی و 24 ساعته و به قولی سه شیفت استادیوم شهید وطنی قائمشهر برای بازی ها آماده شود اما هیچ کس خود را در برابر نساجی که متعلق به همه مردم استان است و تلاشش در زمین فوتبال غرور و بالندگی اجتماعی را به همراه می آورد مسئول نمی داند و انتظار این است مالک نساجی که بابت بازی در استادیوم شهید وطنی و استادیوم شهدای ساری پول می دهد استادیوم بسازد. در حالی که اگر رضا حدادیان نبود سرنوشت نساجی در این شرایط بد اقتصادی و در شرایطی که ارگان های دولتی حق هزینه برای فوتبال حرفه ای ندارند به سرنوشت خیلی از تیم هایی تبدیل می شد که اینروزها در لیگ های پایین تر بازی می کنند و یا اصلا محو شده اند.

نساجی مایه مباهات مردم ورزشدوست استان است و از همه مهمتر ساعات زیادی از وقت جوانان منطقه را به درستی پر می کند و بهانه ای است برای دوست داشتن فوتبال و مزد این دست کم ساخت یک زمین خوب برای نساجی بود اما ... هزینه کاشت چمن رولی در استادیوم شهدای ساری و نگهداری آن حتی برای یک فصل کمتر از 4 – 5 میلیارد تومان بود اما گویی برای مدیران استانی نساجی همین ارزش را ندارد و در چنین شرایطی باید به نساجی حق داد از این پس علاوه بر تمرینات بازی های خود را هم به یک شهر دیگر ببرد.

در استان مازندران همه جایش سبز است الان زمین فوتبالش !