عقب‌تر از پرسپولیس پارسال -تنه‌ به تنه با مدعیان

به گزارش ورزش سه برتری پرسپولیس مقابل نساجی در شرایطی رقم خورد که این تیم آمار ۳۸۱ پاس رد و بدل شده با دقت ۷۹ درصدی را ثبت کرد و از این نظر نسبت به رقیب خود که ‌۴۰۸ پاس با دقت ۸۲ درصدی ثبت کرده،کمی ضعیف‌تر عمل کرد.

جدا از بحث آمار که چندان هم نمی‌تواند بدون ارجاع به شرایط بازی و زمان‌بندی اتفاقات آن مورد استناد قرار گیرد، مدافعان و هافبک‌های پرسپولیس و نساجی به وضوح در دقایقی از بازی در دادن پاس صحیح دچار مشکل بودند. لو دادن توپ در یک سوم دفاعی از سوی بازیکنان نساجی چند باری تکرار شد و از طرفی این نقیصه در پرسپولیس که داعیه قهرمانی نیز دارد به چشم آمد.

پرسپولیس در بازی با الهلال تحت فشار پرسینگ حریف قدر خود، بارها توپ را در زمین خودی از دست داد. در آن بازی این ضعف به قدرت حریف و عدم آمادگی بازیکنان پرسپولیس ربط داده شد. اما آنچه در دو بازی لیگ برتر قرمزها مقابل فولاد و نساجی به چشم آمده، پایین آمدن توان حفظ توپ در زمین خودی و خلاصی از فشار پرسینگ حریف نسبت به فصل قبل است.

 آمار پایین پاس‌های پرسپولیس نسبت به آماری که این تیم در فصل قبل از خود به جا گذاشته بود در کنار موضوع لو دادن توپ تحت پرس حریف در جلوی خط دفاع و همچنین عدم توفیق آنچنانی در انجام حرکات ترکیبی برای رهایی از پرس روی مدافعان و هافبک‌های دفاعی، یک نکته مهم را هشدار می‌دهد: توان حفظ توپ پرسپولیس و مالکانه بازی کردن این تیم نسبت به فصل پیش پایین تر آمده. در پرسپولیسی که قادر بود برای دقایق زیادی با داشتن توپ از شکل‌گیری حمله به روی دروازه خود جلوگیری کند، هم مدت زمانی که به طور مداوم توپ را در اختیار دارد کمتر شده و هم فاصله زمانی بین شکل گیری دو حمله.

می‌توان حدس زد از دست دادن سه مهره کلیدی فصل قبل که اتفاقا نسبت به هم پستی‌های خود توان بالاتری در حفظ توپ داشتند دلیل این موضوع بوده اما این را هم باید در نظر گرفت که هنوز بازیکنانی چون ترابی و عالیشاه که تاثیر مهمی در میزان مالکیت توپ توسط پرسپولیس دارند به آمادگی سابق نرسیده‌اند و همچنین استفاده از وحید امیری به عنوان یک بازیکن رونده و پا به توپ در پست دفاع چپی که او را محدود می‌کند نیز مزید بر علت شده تا هنوز پرسپولیس به آن قدرت و برتری مالکانه مورد نظرش در مقابل تیم‌های میانه جدول نرسد.

تصور اینکه در ادامه فصل تغییر عمده‌ای در سبک بازی و یا نفرات اصلی یحیی گل محمدی رخ دهد سخت و دشوار است. شاید مصدومیت و یا افت عجیب یکی از مهره‌هایی که در بازی دیروز به میدان رفتند منجر به تغییری مهم در ترکیب اصلی شود. پس آنچه برای یحیی می‌ماند بهبود سطح فنی تیم با همین نفرات و به روز رسانی آن با پتانسیل بازیکنان جدید است. در حالی که امسال مدعیان دیگر نیز لیگ را پر زور شروع کرده‌اند، چه بسا یحیی مجبور به انعطاف‌پذیری بیشتر در سبک بازی و یا حتی سیستم و چینش بازیکنان شود.

 در لیگی که به نظر نتایج بازی‌های رودررو با دو مدعی دیگر، تکلیف قهرمان را مشخص می‌کند، پایین آمدن توان حفظ توپ پرسپولیس در دو بازی ابتدایی‌اش شاید مهمترین هشدار به یحیی باشد. با این همه عملکرد پرسپولیس به عنوان قهرمان پنج دوره قبل لیگ برتر، ابتدا باید با عملکرد قبلی خود مقایسه شود تا فهمید در مسیر پیشرفت قرار دارد یا نه و سپس در مقایسه با سایر رقبا و مدعیان لیگ. در مقایسه با پرسپولیس فصل قبل، این پرسپولیس دو هفته ابتدایی لیگ بیست و یکم هنوز جای کار زیادی دارد اما در مقایسه با عملکرد مدعیان دیگر در دو هفته ابتدایی، باجی به آنها نمی‌دهد.

حجت شفیعی