محمد بنا؛ از هق‌‌هق کودکانه تا خنده‌های کلوپی(عکس)

به گزارش "ورزش سه"، المپیک ریو2016 برای خیلی یادآور لحظاتی است که محمد بنا به نرده های بیرون سالن کشتی تکیه داده بود و زار می زد. کمی بعد از شکست حمید سوریان نابغه کشتی فرنگی جهان که تصویرش در حالت ولو شده روی تشک از بالا ، هرگز از یاد علاقمندان جدی کشتی نخواهد رفت.او سمبل تیم ناکام فرنگی ایران در ریو پس از درخشش استثنایی در المپیک لندن بود،چیزی که برای محمد بنا غیرقابل تحمل به نظر می‌رسید.پس دقایقی بعد بیرون سالن ، با لباس آبی، مردی درحال گریه‌ای کودکانه شکارتنها عکاس حاضر در صحنه شد.

تصاویری که از این صحنه می بینید، از لنز دوربین محمدامین جمالی، عکاس getty images به ثبت رسیده که آن ها را در اختیار "ورزش سه" قرار داده و در توضیح آن برای ما نوشته است: "بعد از باخت سوریان در المپیک ریو بود. کسی نبود ‌‌و خودش و خدای خودش. تصمیم گرفتم به خاطر  اینکه با خودش خلوت کرده عکس نگیرم.محو شرافت و غیرتش شدم  و تصمیمم عوض شد. دیگر عکاسی از محمد بنا نبود، عکاسی از شرافت بود، عکاسی از غیرت بود، به دور از ادا اطوار. شرافت و غیرتی که در اثر توجه و عمل به آن رشد می‌کند و با بی توجهی تنزل پیدا می‌کند. او درد می‌کشید و فریاد میزد و  خدا خدا میکرد. "

قصه محمد بنا و کشتی ایران به ویژه در یک دهه اخیر عجیب و پرفراز و نشیب پیش رفته. او که با رو کردن یک نسل طلایی در لندن یک نتیجه تاریخی را در المپیک 2012 با کسب سه مدال طلا توسط سوریان، نوروزی و رضایی رقم زد و لقب آقای خاص کشتی را هم از مردم گرفت، به خاطر برخی اختلاف با رییس فدراسیون وقت بعد از مدتی از سمت خود کنار رفت و بازگشت او در آستانه المپیک ریو هم موفقیت آمیز نبود.

شکست ستاره های طلایی کشتی ایران در المپیک ریو 2016 یکی پس از دیگری، آنقدر برای محمد بنا سنگین بود که او را از پا درآورد. شکست حمید سوریان، ژنرال 7 ستاره کشتی و البته امید نوروزی، قهرمان طلایی لندن برای بنا که توقعات را از کشتی فرنگی بالا برده بود، غیرقابل هضم بود. محمد بنا که تیمش با دو مدال برنز از المپیک ریو بازگشت، در سکوت و بدون اینکه بخواهد از کسی گلایه کند، با کشتی خداحافظی کرد و تا چند سال دیگر کسی او را نزدیک کشتی هم نمی دید.

خبر رسیده بود بنا در یک باشگاه کشتی در شهریار مشغول آموزش دادن به جوانان است و حتی ارتباط برقرار کردن با او برای خبرنگاران هم سخت بود. بنا علاقه ای نداشت درباره کشتی حرفی بزند؛ اگرچه قطعا با شاگردانش در ارتباط بود و آن ها را راهنمایی می کرد.

اما محمد بنا که دیگر 60 سالگی را هم رد کرده بود، بعد از استعفای رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی و در دوران سرپرستی حمید بنی تمیم بار دیگر راضی شد که هدایت تیم کشتی فرنگی را در حالی در دست بگیرد که در مسابقات جهانی 2018 به عنوان یازدهمی جهان رسیده بود! در آن سال فقط مهدی علیاری از 10 وزن یک مدال برنز تیم ملی کشتی فرنگی را کسب کرد و مسئولان به این نتیجه رسیده بودند که فقط محمد بنا می تواند ناجی کشتی فرنگی باشد. پروژه آغاز شد و آقای خاص به خانه کشتی بازگشت. او با خداحافظی ستاره های سابق کشتی فرنگی به فکر ساختن نسل طلایی جدید بود و در گام اول(مسابقات جهانی 2019) تیمی جوان راهی نورسلطان قزاقستان شد؛ اتفاقا هادی ساروی و میثم دلخانی که در نروژ دو طلای ناب برای ایران کسب کردند، در آن سال اولین تجربه جهانی خود را پشت سر می گذاشتند. کسب سه مدال برنز و عنوان چهارمی جهان با اینکه برای محمد بنا نتیجه ای دلچسب نبود، اما در همان مدت کوتاه یک تحول عظیم را نشان می داد.

شاید حالا که تیم ملی کشتی فرنگی ایران با 4 مدال طلا و دو برنز و ثبت بهترین نتیجه تاریخ به عنوان نایب قهرمانی جهان رسیده، می توانیم بگوییم که از نسل طلایی جدید این رشته رونمایی شده است.این پروژه سه سال زمان برد تا محمد بنا بتواند نسلی جدید را آماده هنرنمایی در سطح اول جهان کند و گرچه کسب یک طلا و یک برنز در المپیک توکیو هم نتیجه قابل قبولی برای آقای خاص کشتی بود، اما حالاست که می‌شود خنده را در صورت محمد بنا دید.

او در دو شب متوالی چند تندر به شاگردانش زده و تصویری با خنده و ذوق و شادی از او به تهران مخابره شده است. چیزی که برای خود ممنوعش کرده بود تا نتیجه کار و تلاش و تشخیصش را ببیند. درست مثل بازگشت به محوطه رویایی المپیک لندن که چهار سال بعد بدل به صحنه عزاداری غریب او شده بود.وقتی عکس او با دندانهای یورگن کلوپی را در صفحه اینستاگرام امیرخیرخواه دیدیم ، یاد آن گریه افتادیم و این نوشته امین جمالی(عکاس آن صحنه) که: بنا امروز می‌خندد و برای شادی امروزش از گریه ها کرده.دست‌مریزاد مرد با غیرت و شرافت کشتی ایران! دست‌مریزاد.

*این مطلب تنها با انگیزه احترام یک تلاش جدی برای این تغییر بزرگ نوشته شده.برای تشکر از آقای بنای فوق‌العاده .

حسین جمشیدی