یادداشت: نگران کنندههای جدال با امارات
بردن امارات آن هم در روزی که به خوبی بازی با عراق نبودیم هم میتواند نگران کننده باشد و هم امیدوارکننده!
به گزارش ورزش سه تیم ملی ایران در شرایطی موفق به بردن امارات و حفظ صدرنشینی خود در گروهش شد که نتوانست کیفیت بازی مقابل عراق را تکرار کند و بیشتر همچون بازی اول خود مقابل سوریه علیرغم بروز اشکالاتی در ساخت بازی هجومی، موفق به بردن حریف خود شد.
بازی با امارات چند نکته نگران کننده از نظر نوع بازی بازیکنان تیم ملی و هماهنگی آنها به همراه داشت که البته انتظار میرود همچون بازی با عراق این مشکلات در بازی با کرهجنوبی برطرف شوند. چرا که بازیکنان تیم ملی نشان دادهاند به مرور زمان و تمرین در کنار هم قادرند به هماهنگی مناسبی برسند.
اولین نکته نگران کننده بازی با امارات، عدم توانایی تیم ملی در ساخت بازی از طریق پاسهای زیاد در یک سوم دفاعی حریف و به خصوص در نیمه اول بازی بود. جایی که امکان شکلگیری مثلثهای تاکتیکی در بیشتر نقاط زمین بوجود نمیآمد و بازیکنان مجبور بودند بیشتر از قبل با توپ حرکت کنند. شمار پاسهای بلند و همچنین سانترهای آسان برای دفاع حریف از کنارهها موید عدم کامیابی تیم ملی در ساخت بازی و شکل دادن به حملات مداوم خود بود. سانترهایی درجا که بیشتر به دلیل پیدا نکردن بازیکن مناسب برای انجام حرکات ترکیبی ارسال میشد و فرصت استقرار مناسب به دفاع و همچنین دیدن و تعقیب کردن توپ به آنها را میداد آن هم در شرایطی که دفاع امارات ضعف اساسی در مقابل حرکات ترکیبی در عمق دفاعی خود داشت.
در بازی با عراق احمد نوراللهی هم در پرسینگ هوشمند از جلو و هم در بازیسازی و کمک به شکل گیری مثلثهای تاکتیکی در جلوی دفاع خوب و موفق عمل کرد اما در بازی با امارات او نتوانست کیفیت بازی با عراق را تکرار کند و چه بسا این موضوع به تعریف وظایف او از سوی سرمربی تیم ربط داشته باشد. ایستا بازی کردن نوراللهی باعث شد تا فاصله بین دو هافبک دفاعی و وینگرها زیاد شود و همین موضوع نقش زیادی در ارسال توپهای بلند از سوی عزتاللهی و مدافعان کناری داشت.
نکته نگران کننده دیگر در نوع بازی تیم ملی، دفعات زیاد لو رفتن توپ از سوی بازیکنان هجومی بود. بازیکنانی که در حفظ توپ و یا پاس دادن سریع دچار مشکل شده بودند و به همین دلیل تعداد دفعاتی که توپ را در یک سوم دفاعی حریف بدون تبدیل کردن آن به یک توپ موثر لو دادند زیاد بود و به چشم میآمد.
با این حال نکته مثبت در تیم اسکوچیچ این است که تیم او حتی در روزهایی که قادر به ارائه بازی زیبا نیست میتواند سه امتیاز بازی را کسب کند و راه بردن حریفان را تا کنون به خوبی بلد بوده است. قرار هم نیست که همیشه با یک بازی زیبا حریفان را شکست داد و همین که تیم ملی در روز نه چندان خوبش هم برنده از زمین خارج میشود، روح تیمی و برتری طلبی شاگردان اسکوچیچ را به رخ میکشد.
حجت شفیعی