بازی زیبا چه کمکی به تیم ملی ایران می‌کند؟

به گزارش "ورزش سه"، بختیاری زاده که از بازیکنان درخشان سال های دور تیم ملی و از چهره های مورد احترام فوتبال ایران است در یک گفت و گوی کوتاه درباره کم و کیف نمایش ایران مقابل سوریه صحبت کرد. او صحبت هایش را با 5 محور جمع بندی می کند.

1 – وقتی سرمربی ندارید

تیم ملی ایران وضعیت عجیبی در بازی مقابل سوریه تجربه کرد. من خاطرم نمی آید که در وضعیتی که مربی حتی نمی تواند با بازیکنانش در جلسات قبل از بازی صحبت کند وارد مسابقه ای شده باشیم. به هر حال ایران سه امتیاز این مسابقه را گرفت و به نظرم این فعلا از همه چیز مهمتر است. وقتی گذشته را مرور کنیم می بینیم که اغلب بازی های اول ما در مقدماتی جام جهانی سخت بوده است. در دوره آقای کی روش قطر را 2-0 بردیم اما بازی خوبی در تهران انجام ندادیم و به دلیل اشتباه دروازه بان قطر مسابقه را بردیم. 

چهار سال قبلش هم در ازبکستان واقعا به سختی آنها را مغلوب کردیم که جزئیاتش را طرفداران فوتبال به خاطر دارند. دوره قبلی صعود به جام جهانی ما در سال 2006 هم این گونه بود و ما با برانکو در بحرین به سختی با این تیم مساوی کردیم و حتی ممکن بود آن مسابقه را ببازیم. بنابراین نباید فراموش کرد گاهی تنها کسب سه امتیاز یک دستاورد بزرگ است. به خصوص که ما در این مسابقه دراگان اسکوچیچ و وحید هاشمیان را کنار تیم نداشتیم. من شک ندارم که حضور این دو نفر به عنوان سرمربی و مربی روی نمایش تیم تاثیر می گذاشت.

2 – پای غیرتخصصی دفاع راست

جعفر سلمانی بازیکنی است که از دیشب صحبت های زیادی در مورد او مطرح شده که به نظر من بخشی از این فشار متوجه آقای اسکوچیچ است چرا که او را در این پست غیرتخصصی بازی داد. جعفر سلمانی قبلا در بازی با سوریه در ورزشگاه آزادی در پست دفاع راست به میدان رفته بود و دیدیم که شاید اعتماد به نفس لازم برای حضور در جمع 11 بازیکن ایران را ندارد. اگرچه او زحمت زیادی کشید اما مشخص بود که شرایط لازم را برای ایفای نقش یک دفاع راست برای تیم ملی ندارد. من فکر می کنم بخش زیادی از مشکلات ما در نیمه اول به همین دلیل بود که در جناح راست موفق به ایجاد برتری عددی و فشار واقعی روی دروازه حریف نشدیم. البته سلمانی بازیکن باکیفیتی است و باید مراقب او بود و در انتقادها زیاده روی نکرد. اما من فکر نمی کنم بعد از این تجربه ها جعفر به عنوان یک دفاع راست دیگر در تیم ملی به میدان برود و احتمالا از این به بعد باید نقش تازه ای برای او در نظر گرفت. در عین حال من خوشحالم که سعادت حردانی خیلی سریع در اولین بازی با اعتماد به نفس ظاهر شد و روی گل تاثیر گذار بود.

3 – مهدی طارمی و نقش مهمی که بر عهده اوست

بازی مهدی طارمی مقابل سوریه نمایشی فوق العاده از این بازیکن توانمند تیم ملی ایران بود و من فکر می کنم او به مرور خودش را به یک بازیکن کلاس جهانی نزدیک می کند. اغلب تصمیمات او در بازی با سوریه درست بود، جنب و جوش خوبی داشت، در پرس موثر بود و گل ایران را پایه گذاری کرد که باید به واسطه این هوش و فرم عالی به وی تبریک گفت. البته مهدی هنوز اشتباهاتی هم دارد که آن ضربه به پیشانی بازیکن سوریه واقعا نباید اتفاق می افتاد و من نگرانم که بعدا در بازبینی های فیفا برایش مساله ای پیش نیاید. به هر حال خیلی خوب است که بازیکنی چون طارمی در تیم ملی ایران بازی می کند و به نظرم اگر تمام کننده دیگری چه انصاری فرد و چه قایدی کنار او بازی می کرد شرایط خیلی بهتر می شد. خوشبختانه مقابل عراق سردار آزمون را داریم و دوباره این زوج مخوف فوتبال ایران تشکیل خواهد شد و به نظرم در نمایش ایران خیلی تاثیر خواهد گذاشت.

4 – حسین کنعانی؛ یک دفاع محشر

تیم  ایران در دیدار مقابل سوریه آرایش محافظه کارانه ای داشت و تقریبا از 6 عنصر دفاعی استفاده می کرد با این حال در بین همه این بازیکنان باید حسین کنعانی را از بقیه جدا کرد. البته او در لحظات پایانی یک لحظه از بازیکن حریف غفلت کرد و دروازه ایران تهدید شد ولی در کل کنعانی مثل تمام این یکی دو سال گذشته بی نقص ظاهر شد. ما برای صعود به جام جهانی حتما احتیاج به بازی های کم اشتباه تر به خصوص در قلب دفاعی داریم و متاسفانه دیروز یکی دو بار این اجازه را به سوریه دادیم که صاحب موقعیت های خیلی خوبی روی دروازه مان شود که به خیر گذشت. من فکر می کنم که به هیچ وجه در بازی با عراق و کره جنوبی مدافعان ما نباید چنین اشتباهاتی را انجام دهند. البته آنها خودشان بازی خودشان را آنالیز می کنند و نیازی به صحبت های من نیست. در نهایت بسیار مهم است که تمرکز یک بازیکن در قلب دفاع طوری باشد که به هیچ وجه فرصت های این چنینی را به حریف ندهد چون اولین هدف ما در مسابقات دوره ای چون مقدماتی جام جهانی گل نخوردن است.

5 – خوب بازی کردیم؟ نه! بد بازی کردیم؟ نه!

از دیروز چیزهای زیادی در مورد شکل بازی تیم ملی مقابل سوریه خواندم که فکر می کنم بخشی از آنها درست است و علاقه مندان به فوتبال از نحوه نمایش تیم ملی راضی نیستند. با این حال بازهم تاکید می کنم که باتوجه به بازی اول و شکل تدارکات، اردوها و اتفاقی که برای سرمربی ما رخ داد صرف پیروزی هم برای ما قابل قبول بود اما آن چیزی که در انجام نمایش خوب برای تیم ملی ما اهمیت دارد این است که وقتی خوب بازی می کنیم اعتماد به نفس مان برای مسابقه های آینده بیشتر خواهد شد و آن وقتی است که تیم احساس می کند صاحب توانی شده که می تواند مقابل همه قد علم کند. در دوره قبلی درست است که ما شروع خوبی نداشتیم اما از بازی ازبکستان بازی های خوب مان را شروع کردیم و مقابل کره جنوبی بهترین بازی مان را انجام دادیم که شاید در این سال ها مشابه آن بازی تکرار نشده باشد.

 این همان چیزی است که من انتظار دارم در تیم ملی ایران اتفاق بیافتد مثل کاری که ایران در دومین بازی دوستانه خود مقابل بوسنی با هدایت اسکوچیچ انجام داد؛ جایی که ما یک تیم هماهنگ تر را به زمین فرستادیم و توانستیم این تیم اروپایی را 2-0 شکست بدهیم. پیروزی مقابل عراق با بازی که دیروز جلو کره از آنها دیدم ساده نیست اما یقینا ما تیم بهتری از عراق هستیم و فکر می کنم بازگشت اسکوچیچ و هاشمیان و تمرینات ما در دوحه در زمین های چمن آنجا و آب و هوایی که در حال حاضر دارد به ما کمک خواهد کرد تا بازی خیلی بهتری مقابل عراق انجام بدهیم. بعد از این هم وظیفه هواداران است که از تیم ملی حمایت کنند تا بازیکنان با انرژی خوبی وارد مسابقات شده و این تورنمنت را تمام کنند.