انتقال رونالدو به یونایتد؛ فوق ستاره نه، سلبریتی!

به گزارش "ورزش سه"، به سرزمین یونایتد خوش آمدید، با مجموعه ای از اتفاقات نوستالژیک و چهره های آشنا. اینجا برای همه سوژه ای وجود دارد که از آن لذت ببرند؛ خیره شدن به گلزن گل قهرمانی فینال لیگ قهرمانان 1999 این بار به عنوان سرمربی یا تماشای گلزن دیدار فینال لیگ قهرمانان 2008 با نواختن ضربه سر از خارج محوطه شش قدم. حتی سقف استادیوم نیز این حس نوستالژیک را در خود دارد و البته فراموش نکنید بلیط های فصل تازه از رقم 532 پوند شروع می شود.

در گذشته باشگاه به دنبال یافتن جایگاهی برای بازیکنان قدیمی بوده و آنها به گرمی از آنها استقبال می کردند، اما منچستریونایتد با در اختیار داشتن اوله گونار سولسشر به عنوان سرمربی و کریستیانو رونالدو در ترکیب، خیلی فراتر از این رویه نیز رفته است. واقعا دیگر کدام یک بزرگان باشگاه را می توان به اولدترافورد بازگرداند؟ مارتین ادواردز در بین اعضای هیئت مدیره؟ بازگشت گری بیلی به دروه دروازه؟ بیلی مردیت در پست وینگر؟

بازگرداندن یک ستاره بزرگ و سابق تیم اتفاقی جذاب است؛ حتی بازیکنی که تا ظهر روز جمعه با رضایت قلبی در آستانه انتقال به تیم رقب همشهری بود. به همین ترتیب دیدن یک بازیکن سابق و محبوب تیم در لباس سرمربی نیز جذاب است، حتی اگر در نشست های خبری غمگین به نظر برسد.

اما همه آنهایی که با توئیت های خود بازگشت پادشاه را جشن گرفتند یک بار دیگر ثابت کردند علاقه فراوان باعث می شود قضاوت درستی نداشته باشیم. البته این رویه با تفکر افرادی که تصور می کنند نباید از سولسشر انتقاد مرد و خارجی ها از اهمیت او برای باشگاه واقف نیستند، تفاوتی ندارد. هر باشگاهی اسطوره های خود را دارد، اما این لزوما باعث نمی شود آنها تبدیل به سرمربی موفقی نیز بشوند. چنین انتخاب هایی شاید باعث افزایش سود سهام شود، اما منجر به کسب جام نخواهد شد.

شاید منصرف کردن رونالدو از انتقال به منچسترسیتی مانند زمانیکه این اتفاق در مورد الکسیس سانچس نیز رخ داد باعث خوشحالی هواداران یونایتد شود، اما بهتر است مرور کنیم چه اتفاقی برای ستاره شیلیایی در اولدترافورد رخ داد. سبک بازی رونالدو با منچسترسیتی تطابقی نداشت و این تیم علیرغم تمایل به جذب مهاجم جدید، فقط به دنبال بازیکن آزاد بود و سن و سال بالای رونالدو، جلوگیری از استفاده از بازیکنان جوان و پیشرفت تاکتیکی باعث می شود بتوان این انتقال را " پروتکل سانچس" نامگذاری کرد.

نیاز اصلی یونایتد یک هافبک مرکزی بود که باعث ارتباط دو بازیکن کناری شود. به نظر می رسد از تلاش برای جذب دکلان رایس به دلایل مالی خودداری کرده، زیرا این تیم پیش از آن 115 میلیون پوند برای جذب جیدون سانچو و رافائل واران هزینه کرده بود. پس چرا این تیم حالا حاضر است 20 میلیون پوند هزینه انتقال به علاوه 20 میلیون پوند دستمزد برای لذت بردن از این تصمیم احساسی مهیا بوده است؟

و این انتقال چه تبعاتی برای میسون گرین وود خواهد داشت؟ حالا این بازیکن پس از درخشش در بازی ابتدایی فصل، ناگهان شاهد حضور یک مانع اضافی و البته گران قیمت بین خودش و قرار گرفتن در ترکیب ثابت تیم است. حالا آینده یونایتد در خطر از بین رفتن توسط ارواح گذشته باشکوه این باشگاه است.

سه سال پیش یوونتوس مبلغ 100 میلیون پوند برای خرید یک بازیکن 33 ساله پرداخت و دستمزد اولیه 26.6 میلیون پوند در سال را برای او در نظر گرفت که این انتقال را باید در بین یکی از بدترین تصمیمات تاریخ جای داد. رونالدو به این دلیل راهی تورین شد تا یوونتوسی را که در چهار فصل گذشته در دو فینال لیگ قهرمانان شکست خورده بود، به قهرمانی اروپا برساند. اما آنها ابتدا در مرحله یک چهارم نهایی مقابل آژاکس شکست خورده، در فصول بعد نیز در مرحله یک چهارم به لیون و سپس در مرحله یک هشتم به پورتو باختند.

یووه قبل از جذب رونالدو هفت اسکودتوی پیاپی کسب کرده بود. آنها در دو فصل اول حضور رونالدو بار دیگر قهرمان شدند، اما سال گذشته این تیم به مقام چهارم رضایت داد. اگرچه ستاره پرتغالی در مجموع در سه فصل 81 گل در لیگ ایتالیا به ثمر رساند، اما یوونتوس در مجموع با رونالدو به تیمی ضعیف تر تبدیل شد.

بی تحرکی نسبی رونالدو و عدم تمایل این بازیکن برای مشارکت در پرس باعث شد او از این نظر در مجموع 90 دقیقه در فصل گذشته در بین دو درصد ضعیف در بین تمام مهاجمان در پنج لیگ برتر اروپا قرار گیرد.

رونالدو باعث افت ترکیب یوونتوس از نظر تاکتیکی شد و همچنین دستمزدی که برای او هزینه شد موجب آن گشت امکان تقویت دیگر پست های ترکیب تیم نیز وجود نداشته باشد. به هر حال دلیلی وجود داشت که یووه اینقدر مایل بود با رونالدو قطع همکاری کند.

کریستیانو رونالدو قاعدتا در این فصل نیز مانند همیشه موفق به گلزنی خواهد شد، اما مشکل اصلی یونایتد که خط حمله و عدم در اختیار داشتن بازیکن گلزن نبود. فصل گذشته آنها دومین تیم برتر لیگ از حیث گلزنی بوده و بیشتر از دیگر هم گروهی های خود در مرحله گروه لیگ قهرمانان خود گلزنی کردند، اما در لیگ برتر در رده دوم قرار گرفته و در لیگ قهرمانان نیز در همان مرحله گروهی با مسابقات وداع کردند.

همچنین یونایتد در حال حاضر یک گلزن باتجربه به نام ادینسون کاوانی را نیز در اختیار دارد، اما مشکل این تیم ساختار حرکت های تهاجمی بود که بتواند خط دفاعی های سرسخت را مغلوب کند. خرید بازیکنی مانند رونالدو در این مورد خاص کمکی نمی کند و احتمالا این بازیکن به دشواری از نظر تاکتیکی با سیستم فعلی یونایتد هماهنگ شود. خود باشگاه منچستریونایتد نیز فاش کرد که هرگز انتظار فروش رونالدو از سوی یوونتوس را نداشته و در واقع جذب این بازیکن بخشی از برنامه های تابستانی آنها نبوده است.

اما خب رونالدو با بیش از یک میلیون ریتوئیت خبر بستن قرارداد در اولین ساعت که از این انتقال راضی است. باشگاه های بزرگ این روزها در رتبه اول تولیدکنندگان محتوا هستند. نقل چنین داستان هایی فوق العاده است و تعداد هواداران نیز افزایش خواهد یافت. فالوئرهای رسانه های اجتماعی بسیار زیاد خواهد شد و لابد اد وودوارد نیز در تماس ویدئویی با سهامداران اعداد قابل توجه و سنگینی را به نمایش می گذارد. البته که طراح و استفاده از یک روش خسته کننده بوده و زمان بر است.

اما همین حالا نیز که برنامه ای را در دستور کار خود قرار دهید، سالها طول می کشد تا به نتیجه برسد. خرید یک نام بزرگ برای زدن ضربات آنی که منجر به صحبت های بیهوده در مورد پیروزی در بازار نقل و انتقالات می شود بسیار ساده تر از برنامه ریزی طولانی مدت است.

شاید به همین دلیل بسیاری از طرفداران با جذب بازیکنان بیشتر از کسب پیروزی در مسابقات  تیم مورد علاقه شان هیجان زده می شوند. برخی بودند انتقال رونالدو به یوونتوس را نشان دهنده بازسازی مجدد سری آ می دانستد، اما برعکس، شاید این انتقال نماد انحطاط این لیگ بوده و باعث شد یک باشگاه بزرگ در دام سر و صدای یک سلبریتی افتاده و به سمت مسیر سقوط حرکت کند.

حضور سلبریتی ها در فوتبال دشمن ثبات و انسجام بوده و در فوتبال مدرن انسجام مهم ترین و بهترین ویژگی برای کسب موفقیت لقب دارد. شاید هواداران یونایتد از یادآوری روزهای شیرین گذشته خود خوشحال باشند، اما باید دید که رونالدو چگونه آنها را به سمت چالش جدی قهرمانی هداین می کند.

در عوض جذب رونالدو انتقالی دهان پرکن و عجیب بوده و با  الگوی خوشحالی کوتاه مدت هواداران سازگار است. الگوییی که در بیش از هشت سال پس از خداحافظی الکس فرگوسن رعایت شده است. انگار در این مدت هیچ درسی از گذشته گرفته نشده و بدین ترتیب یونایتد محکوم است که در همچنان زیر سایه بزرگی و شکوه گذشته خود حرکت کند.

جاناتان ویلسون- گاردین