وداع با نابغهای که خندهاش را ندیدیم؛
سعید معروف در نقش مجیدی و مهدوی کیا!
حرفهای در گوشی در اردو و ناگهان تایید خبر شوکه کننده؛ خداحافظی سعید معروف در لحظاتی که کسی نمیدانست بعد از آن چه خواهد شد.
به گزارش "ورزش سه"، ناکامی در بازیهای ملی، اغلب، تمام آن چیزی نبوده که در تورنمنتهای مهم نصیب ورزش ایران شده؛ از شبی که پس از تلاش ناموفق در صعود به جام جهانی 2002 کریم باقری از بازیهای ملی خداحافظی کرد تا هشت سال بعد که این اتفاق با وداع مهدی مهدویکیا تکرار شد و حالا خداحافظی مهمترین ورزشکار غیرفوتبالی ایران پس از حذف در المپیک توکیو. خداحافظی ناگهانی او البته شباهت ویژهای نیز به وداع فرهاد مجیدی با فوتبال هم داشت؛ زمانی که در یک عصر سرد، همه را غافلگیر کرد و برای همیشه از زمین رفت.
سعید معروف یکی از بازیکنان نسل طلایی والیبال ایران است که به قول ولاسکو «والیبال را به خانه مردم» آورد و ایرانیها را پای مسابقات قارهای و جهانی میخکوب کرد. اما یکی دو سال پیش از آن، او با پیراهن صنام و سایپا خود را به ورزش ایران معرفی کرده بود. زمانی که آوازه پاسوری جوان، خوشفکر و محجوب در سالنهای والیبال پیچیده بود و از این شهر و آن شهر همه میرفتند تا نمایش این پسر 19-20 ساله را تماشا کنند.
معروف در صنام قهرمان شد اما در سایپا همیشه برای قهرمانی کم آورد و مغلوب پیکان بود. در فینالهایی که والیبالدوستان قدیمیتر به یاد دارند، درخشش شماره چهار تیم نارنجی هم برای قهرمانی کافی نبود و در بازیهای نهایی، همیشه این تیم فیروزهای پوش بود که شهرآورد را به نفع خود خاتمه میداد.
اما تصویر جمعی والیبالیهای ایران از سعید معروف در بازیهای ملی رقم خورد؛ همانجایی که در مقدماتی المپیک 2008 تمام تلاشش را کرد تا ایران را به عنوان شگفتی ساز مسابقات نشان دهد و اتفاقا با صعود از مرحله آسیایی، تا حدی هم زمینه ساز چنین اتفاقی شد ولی در مرحله بعدی، تیم ملی پایین تر از سه نماینده آسیا، ایتالیا و آرژانتین قرار گرفت و نتوانست به المپیک برود.
خیلی زود معروف که از سایه "امیر حسینی" پاسور مشهور والیبال ایران خارج شده بود، به نفر اول تیم ملی هم تبدیل شد و بازوبند کاپیتانی را در اختیار گرفت و 9 سال آن را بر دست داشت. دوره کاپیتانی او، بهترین روزهای والیبال ایران بود که با 2 قهرمانی آسیا، 2 طلای بازیهای آسیایی و نمایشهای موفق در لیگ جهانی و جام جهانی همراه شد.
آنچه کاپیتان تیم ملی را در اذهان ماندگار و او را نه یک ستاره والیبال بلکه در قامت سلبریتی ورزشی معرفی کرده، بدون تردید مهارت و توانایی این بازیکن در انتقال توپ به اسپک زنهای تیم ملی است. فریب مدافعان روی تور، تخصصی بوده که وی در تمام این سالها از خود نشان داده و غلبه بر بهترینهای جهان را برای ایران ممکن ساخته. اما در کنار این، شخصیت خاص معروف، او را به چهره ای مهم در ورزش ایران تبدیل کرده است.
شخصیتی آرام که سالهاست در هیچ گفتگویی شرکت نکرده با منشی یاغی که حتی از فسخ قرارداد با تیم شهرش (ارومیه) ابا ندارد و با چهره ای جدی که کمترکسی توانسته لبخندش را ببیند.
در روز خداحافظی شاید بهتر باشد گریزی هم به روزهای خوشی زده شود. از پیروزی بر لهستان، کانادا و روسیه در لیگ ملتهای 2019 تا کمی قبل از آن که لهستان پرادعا در سه ست مقابل یاران معروف مغلوب شد.
سعید معروف که احتمالا برای خداحافظی در توکیو 2020 برنامه ریزی قبلی هم داشته، امیدوار بود که روز وداعش با پیراهن تیم ملی، با یک موفقیت همراه شود و شاید حتی این موفقیت باعث شود تا قید برنامه خداحافظی را بزند اما... اما اسطوره این داستان ایرانی هم به شکل نامطلوب صحنه را ترک کرد تا یک حسرت دیگر را به پیکر ورزش ایران تحمیل کند - حسرت سکوی جهانی با نسلی درخشان که کاپیتان معروف یک سمبل دوست داشتنی برای آن خواهد بود.
محمد همتی