میهاین لوپس قهرمان مردم کوبا
چگونه تو را دوست نداشته باشیم پهلوان؟
کلماتی مثل هیولا و غول و توصیفهای پیشپا افتادهای از این دست حق مطلب را درباره فرزند کوبا ادا نمیکنند. ورزشکار ممتازی که قلبی از زمرد در سینهاش داشت.
به گزارش ورزش سه، میهاین لوپس با تکمیل پیروزی خود در برابر یاکوبی کایایای گرجستانی و کسب طلای المپیک توکیو 2020 در فوق سنگین قهرمانی بی سابقه ای را در تاریخ ورزش کوبا به نمایش می گذارد: کسب چهار عنوان قهرمانی پیاپی المپیک ، در نتیجه پیشی گرفتن از سه اسطوره تاریخی این کشور ، بوکسورها: تئوفیلو استیونسون و فلیکس ساوون و همچنین رامون فونست شمشیربازی که او هم مثل این دو ستاره دست نیافتنی بوکس سه طلای المپیک گرفته بود.
این شاهکار تا حدی دست نیافتنی است که با این نتیجه ، او الکساندر کارلین روسی ، که تا امروز به عنوان بهترین مبارز تاریخ شناخته می شد ، پیشی می گیرد.این جایی است که دست هیچ کشتیگیری به آن نرسیده،اورستی که انگار تازه کشفش کرده باشند.
لوپس در طول دوران ورزشی درخشان خود ، همچنین پنج بار قهرمان پان آمریکن و به همین تعداد قهرمان جهان شده است والبته سه نقره جهان روی سینه او نشسته که خب جزو خاطرات تلخ ورزشی اوست و افتخاری به حساب نمیآید!
به گفته والدینش ، میهاین در کودکی با دویدن به دنبال حیوانات ، حمل جعبه های میوه و غذا و جمع آوری قوطی های قهوه جایی که همیشه میخواست نفر اول باشد به نوجوانی و جوانی رسید درحالیکه کمی بعدتر و تحت تاثیر دو برادرش میسال و میشل ، که قایقرانی و بوکس را تمرین می کردند به ورزش علاقمند شد.او در ده سالگی جنگیدن و مبارزه را آغاز کرد و در همین سن بود که توسط یک استاد تربیت بدنی مورد شناسایی قرار گرفت تا راهش را به سمت ورزش کج کند.
او در 13 سالگی در حین مسابقه دچار شکستگی مضاعف استخوان درشت نی و نازک نی شد که آینده ورزشی اش را به خطر انداخت. با این حال ، او در ورزش استقامت کرد و به میلیونها هوادار این شانس را داد تا بعدها از استعداد ناب او در مبارزه لذت ببرند،جایی که او تشکهای کشتی را با قدرت استثنایی خود به هم دوخت.
نتیجه ای که امروز توسط لوپس به دست آمد ، او را برای همیشه در میان بزرگان المپ قرار می دهد ، نه تنها به دلیل شایستگی های ورزشی او ، که بسیار زیاد است ، که به خاطر سادگی و فروتنی ، که او را به یکی از محبوب ترین افراد کوبا تبدیل کرده است. البته علاقمندان کشتی در سایر نقاط جهان هم همین حس را درباره او دارند،حتی ترکها که با وجود شکست رضا کایالب مقابل وی،در لحظهای که او سر کشتیگیر ملی پوش و عنوان دارشان را بوسید احساس کردند در دام دل بزرگ او افتادهاند.
لوپس در پایان کشتی فینال مربی خود را چنین در آغوش گرفت و روی او فنی مهربانانه اجرا کرد.
او پس از قهرمانی چهارم المپیک فراموش نکرد که بزرگ رفتار کند و از رقبای تمرینیاش در کوبا تشکر کرد:
من سه هم تیمی دارم که با آنها تمرین می کنم: اسکار پینو، کلدیس ژوزه و آنخل پاچکو.( دومی یک جوان بسیار با استعداد است که قبلاً در سال 2020 قهرمان پان آمریکن شده ). همچنین رائول تروخیلو مربیام که این افتخار متعلق به اوست .
- من نمیخواهم حرفهایم را بدون اشاره به مقامات کشورم تمام کنم که در اوج پاندمیک امکانات تمرینی را برای ما مهیا کردند. ما تعهد بزرگی به مردم کوبا داریم و به همین دلیل همیشه برای حداکثر موفقیت به میدان میرویم .
شبیه به پهلوانهای اسطورهای ما. مردی از کوبای گرم با بازوان ستبر و اندام غول آسا؛دست نیافتنی و مهربان.
بوسه بر سر رضا کایالب حریف سرسختش در نیمه نهایی که کسب طلا توسط او را قطعی کرد.