نه ترس و نه حسادت؛ اعتماد
قاب قهرمانی؛ مهمترین تیم دونفره لیگ(عکس)
یک جشن دو نفرهی آرام برای دومین قهرمانی. اما هر دو ماموریت تمام نشدهای دارند.
به گزارش ورزش سه در فوتبال ایران که اغلب سرمربیان چندان به دنبال یک دستیار چهره و مطرح نیستند و نمیتوانند بدون واهمهی جانشینی دستیارشان به جای خود، دستیار مناسب انتخاب کنند، زوج یحیی گل محمدی و حمید مطهری میتواند نمونهای از یک رابطهی کاری موفق بین سرمربی و مربی باشد. رابطهای که منجر به دو قهرمانی در لیگ و رسیدن به فینال آسیا شده.
نکته مهم در رابطه کاری یحیی و حمید همین است که سرمربی ابایی از مطرح شدن نام دستیارش در رسانهها و همچنین روشن شدن نقش او بر عملکرد فنی تیمش نداشته است. یحیی هیچ گاه اصراری بر در سایه قرار دادن نام مطهری نداشته و به طرز مدبرانهای از ستایشهایی که هواداران پرسپولیس نصیب دستیارش کردهاند دچار حسادت و یا ترس نشده. این نوع رابطه که زیاد در فوتبال ایران مسبوق به سابقه نیست، قابل ستایش است و چه بسا میدان دادن بیشتر یحیی به دستیارش یکی از عوامل موفقیت او نیز بوده است.
در لیگ بیستم نوع رابطه محرم نویدکیا و علیرضا مرزبان هم شباهت زیادی به رابطه کاری یحیی و مطهری داشت. قبلا رابطه کاری منصور پورحیدری و پرویز مظلومی در استقلال دهه هفتاد هم نمونه بارز یک رابطه همراه با اعتماد بود. اما این نکته را باید در نظر گرفت که مطهری در پرسپولیس دو فصل اخیر نقشی فراتر از یک دستیار مرسوم در فوتبال ایران داشته است.
دستیاران در فوتبال ایران بیشتر «ور دست» بودهاند تا دستیار به معنای واقعی کلمه. آنها معمولا زیاد در امور فنی دخالت داده نمیشوند و یا سطح نظرات و مشاورهای که از آنها خواسته میشود در حد تعویض بازیکن و یا چرخاندن امور مربوط به تمرینات تیم است. در مواقعی نیز دستیاران نقش نزدیک شدن به بازیکنان و مدیریت حواشی داخل تیم را دارند تا از مواجههی مستقیم سرمربی و بازیکن جلوگیری شده و کاریزما و جذبه برای سرمربی در نزد بازیکنان ایجاد شود. اما اخیرا برخی از مربیان به لزوم داشتن دستیاری با دانش که تنها پر کننده ویترین نیمکت نباشد پی بردهاند و به نظر آن رابطهی سنتی سرمربی و دستیار در فوتبال ایران روز به روز بیشتر به کناری میرود.
جشن شادی دو نفرهی آرام و صمیمانه. نماد یک رابطهی کاری موفق در فوتبال ایران. دستیاری فراتر از یک دستیار مرسوم در فوتبال ایران و منیجری که ابایی از افشای نقش موثر دستیارش در امور فنی تیمش ندارد. پرسپولیسیها امیدوارند که با این دو این بار آسیا را فتح کنند.
حمید مطهری در دو فصل اخیر به وضوح نقشی فراتر از یک «وردست» مرسوم در نیمکت تیمهای لیگ را داشته و به نوعی با نقش مهمی که در امور فنی تیم در دست گرفته باعث شده تا یحیی بیش از هر مربی دیگری در لیگ، به نقش منیجر در فوتبال اروپا نزدیک شود. نقشی که میتوان در فوتبال ایران آن را به مدیرفنی ترجمه کرد. مدیری که با کمک دستیارانش استراتژی و سبک بازی تیمش را به صورت کلی برای یک فصل و به صورت جزیی برای هر بازی مشخص میکند و دستیارانی که تاکتیک مناسب برای رسیدن به آن استراتژی را پیدا و با طراحی تمرینات تیمی و یا اختصاصی با هر بازیکن آن را به مرحله اجرا میرسانند. با این همه به نظر میرسد در مورد یحیی و حمید، این رابطه حتی فراتر هم رفته و درک و تفاهم متقابل آنها از یکدیگر باعث شده تا پرسپولیس انعطافپذیری لازم برای تغییر سیستم بازی و یا کنار آمدن با محدودیتهایی از جنس کمبود بازیکن هجومی در نیمفصل اول را داشته باشد.
با این همه، به چشم آمدن نقش مطهری در امور فنی پرسپولیس این نگرانی را هم برای هواداران پرسپولیس بوجود آورده که او با یک پیشنهاد خوب سرمربیگری در لیگ، بخواهد کت و شلوار سرمربیگری را به تن کند. همان ترسی که باعث میشود یک سرمربی زیاد به اینکه دستیارش چهره شود میدان ندهد. اما ماموریت مطهری و یحیی در پرسپولیس پایان نیافته و انگیزه موفقیت در آسیا و فتح جامی که قرمزها دو بار تا پای کسب آن رفتهاند و به آن نرسیدهاند باعث میشود که زوج موفق کادر فنی پرسپولیس، خود را برای چالشی دیگر آماده کنند. حالا یحیی و حمید میتوانند نماد و تعریفکنندهی رابطهی کاری جدیدی بین سرمربی و مربی در فوتبال ایران باشند.
حجت شفیعی