سبکبال ترین نوراللهی فصل در بهترین سال

به گزارش ورزش سه برای احمد نوراللهی که یک فصل درخشان را سپری کرده بود، زدن گل در بازی آخر فصل، یک جایزه ویژه بود. گلی که با بررسی تمام حرکاتی که نوراللهی برای زدن آن انجام داد، می‌توان آن را آرامش پس از طوفان درون این بازیکن دانست.. طوفانی درونی که باعث شده بود پرسپولیس در حمله پرشورتر شود و البته این بازیکن را مجبور به زدن فریادهایی بلند پس از زدن هر گل.

نوراللهی در این فصل یک ورژن ارتقایافته از هافبک دفاعی را در فوتبال ایران به نمایش گذاشت. حرکت او در عمق دفاع پیکان و جلوتر از هر دو مهاجم پرسپولیس دقیقا ادامه حرکات او در طول فصل بود. هوش سرشار او در اضافه شدن به فاز حمله آن هم از طریق پیدا کردن فضاهای خالی مناسب این بار نیز در عمق دفاع پیکان تکرار شد. از آن مهم‌تر، قدرت او در مهار توپ و خونسردی در زدن ضربه آخر که باعث شد او برخلاف دو گل اخیرش مقابل گل‌گهر و تراکتور، در باکس محوطه جریمه صاحب توپ شود و این بار با دقتی جالب و با طمأنینه ضربه‌ای مناسب و کاری به توپ زد آن هم برخلاف چند باری که در بازی‌های قبل در محوطه جریمه توپ‌هایی را از دست داده بود و سعی داشت با شدت به توپ ضربه بزند و معمولا در باکس محوطه جریمه دچار سراسیمگی در زدن ضربه می‌شد.

شادی پس از گل نوراللهی نیز دیگر با آن فریادهای هیجانی همراه نبود. یک بوسه بر لوگوی باشگاه و دویدنی آرام به گوشه زمین و خوشحالی به سبکی که انگار دیگر باری و فشاری مضاعف روی دوش خود حمل نمی‌کند و ماموریتی که به سبب پایان رسیده.

و در نهایت همه چیز با استقبال ویژه کریم باقری از او تکمیل شد. نوراللهی این روزها شبیه‌ترین بازیکن  به کریم باقری در فوتبال ایران است. همچون او فعال در دفاع و حمله. و چه کسی بهتر از آقاکریم می‌توانست شادی پایان فصل نوراللهی را تکمیل کند.