دایی: معجزه نبود، تلاش کردم تا به اهدافم برسم

به گزارش "ورزش سه"، علی دایی که اکنون 52 سال دارد از محبوب ترین چهره های ملی در ایران به شمار می رود. یک شهریار حقیقی. او فوتبال خود را از دهه هشتاد و ابتدای دهه نود میلادی، در حالی که جنگ ایران و عراق تازه به پایان رسیده بود، از تیم های تاکسی‌رانی و بانک تجارت آغاز کرد و سپس به پرسپولیس رفت.

به رغم زمانه سختی که او در آن به دنیا آمده بود، دایی توانست هم یک فوتبالیست حرفه ای موفق شود و هم در یکی از بهترین دانشگاه های ایران تحصیل کند و مدرک مهندسی متالوژی خود را بگیرد.

او حتی بین سالهای 1993 و 1994 ستوان دوم نیروهای هوایی کشورش شد. با قد 1.92 متر او فوتبالیستی بود که هم در بازی هوایی عالی بود و هم توپ را با هر دو پا مقابل دروازه حریف به خوبی اداره می کرد.

برخی به او لقب ایان راش ایرانی را دادند. دایی یکی از قهرمانان اصلی مسابقه ای بود که توسط مجله  FourFourTwo، سیاسی‌ترین مسابقه تاریخ نامیده شد؛ دیدار تیم ملی ایران و آمریکا در جام جهانی 1998 فرانسه که به دلیل درگیری های سیاسی که بین دو کشور وجود داشت، پیروزی 2-1 ایران برای این تیم طعم بسیار خاصی داشت. دایی سفیر یونیسف بود و پس از انجام آخرین بازی خود در تیم ملی، در سال 2006 به عضویت کمیته فوتبال فیفا درآمد و از ژوئن سال 2007 تا 2013 در آن سمت باقی ماند.

هنگامی که دایی پس از یک فصل بازی در تیم السد قطر، جایی که رائول و ژاوی بازی می کردند، جهت ادامه فوتبالش به اروپا رفت، در 28 بازی ملی برای ایران 29 گل به ثمر رسانده بود.

در آلمان او دوران طلایی خود را سپری کرد. آلمانی ها او را مارادونای ایرانی می خواندند. پس از سه فصل حضور در هرتا فرانس بکن‌بائر او را برای بایرن مونیخ جذب کرد و در آنجا نیز با تبدیل شدن به اولین بازیکن آسیایی که در چمپیونزلیگ گلزنی کرده است، تاریخ ساز شد. دایی در 146 بازی در اروپا 25 گل به ثمر رساند.

از 109 گل علی دایی با پیراهن تیم ملی ایران 95 گل برابر تیم های آسیایی، 5 گل برابر تیم های اروپایی، 3 گل برابر تیم های آفریقایی، 2 گل برابر تیم های کنمبول و 3 گل برابر تیم های کنکاکاف به ثمر رسیده است. کریستیانو رونالدو با دبل خود مقابل فرانسه بار دیگر رکورد علی دایی را به جهانیان یادآوری کرد.

دایی می گوید که گل هایش برای تیم ملی 111 گل بوده است، اما فیفا می گوید مسابقه با افغانستان در بازی های آسیایی سال 2002 با تیم المپیک بود و نه تیم بزرگسالان.

وقتی شما یازده سال داشتید جنگ هشت ساله ایران و عراق شروع شد، چطور در آن شرایط حساس عشق و علاقه شما به فوتبال و احتمال فوتبالیست شدن به وجود آمد؟

دایی: "در طول دوران کودکی ام من تنها به دو چیز علاقه داشتم؛ فوتبال و درس خواندن. صحبت از جنگ فقط خاطرات بد را به یاد شما می آورد، فرقی نمی کند که کجا هستی و یا چند سال داری. من همیشه آرزوی صلح در جهان را داشته ام  و امیدوارم که یک روزی بالاخره ما جهان را بدون جنگ و درگیری ببینیم."

در اروپا چندان معمول نیست که فوتبالیستی را با تحصیلات دانشگاهی ببینیم. چطور تحصیل در رشته مهندسی متالوژی را شروع کردید؟

دایی: "درواقع اولین هدف من در زندگی این بود که درس بخوانم و تحصیلات دانشگاهی ام را به پایان برسانم، این قولی بود که به پدرم داده بودم."

آیا بهترین خاطره شما در فوتبال دبل کردن برابر چلسی در چمپیونزلیگ است؟

دای: "همه گل های من خاطرات خوبی را به یادم می آورند اما مشخص است که بعضی از آنها برای من خاص تر هستند، مثل گل هایی که برابر چلسی و میلان زدم و کمابیش تمام گل هایی که برای تیم ملی ایران به ثمر رساندم."

بدترین خاطره دوران فوتبال شما چیست؟

دایی: "مصدومیتم برابر تیم بحرین. من مجبور شدم با مصدومیت تقریبا 60 دقیقه بازی کنم."

به چه دلیل رکورد شما این همه سال پا بر جا باقی ماند؟

دایی: "من انتظار داشتم که کریستیانو کسی باشد که رکورد من را می شکند. (لبخند) با شیوه بازی کریستیانو و سطح بالای آمادگی که او دارد من مطمئنم که او گل های بسیار بیشتری خواهد زد."

پس شما فکر می کردید که فقط کریستیانو می تواند رکورد شما را بشکند...

دایی: "بله. من کاملا معتقدم که رونالدو لیاقت دستیابی به این رکورد را دارد. رسیدن بازیکنی مثل او به رکوردم برای من مانند زدن رکورد دیگری است. این باعث افتخار است."

وقتی در آن سال ها به این رکورد رسیدید، اینقدر درباره آن صحبت می شد؟

دایی: "بله. من آن روزها چندین و چند مصاحبه درباره این موضوع انجام دادم."

کریستیانو گفت که شما یک الگو هستید...

دایی: "فکر می کنم که این فروتنی او را می رساند که از من اینگونه یاد کرده است. من بسیار سپاسگزارم."

شما در چمپیونزلیگ برابر بارسا با ژاوی جوان و لوییس فیگو و همچنین برابر لوییز انریکه بازی کردید. چه خاطره ای از این دیدارها دارید؟

دایی: "بازی کردن برابر بهترین های جهان همیشه خاطرات خوبی را به جا می گذارد. من خوش شانس بودم که در دوران بازی ام با چنین ستاره هایی بازی کردم."

شما به همراه کریم باقری، یک ستاره دیگر از فوتبال ایران، به آرمینیا بیله فلد پیوستید. این یک معجزه بود؟

دایی: "من اسمش را نمی گذارم معجزه چرا که من زحمت کشیدم و سخت تمرین کردم تا  به همه اهدافی که برای خودم در زندگی تعیین کرده بودم برسم."

به عنوان یک سرمربی  یازده نفر ایده‌آل خود برای مسابقات یورو را نام ببرید.

دایی: "همانطور که اشاره کردید من مربی هستم بنابراین باید بدانم که برابر چه تیمی بازی خواهم کرد تا بتوانم تیم خودم را به خوبی سازماندهی کنم. (خنده)"

آیا در حال حاضر بازیکنی هست که شبیه به علی دایی باشد؟

دایی: "هر بازیکنی که زحمت بکشد و به تمریناتش پایبند باشد."

آیا داشتن سبیل همیشه به فوتبالیست ها کلاس بیشتری می دهد؟

دایی: "نه، برای بعضی فرق می کند. (خنده)"

بایرن مونیخ 2.5 میلیون یورو برای امضای قرارداد با شما در سال 1999 پرداخت کرد. آنها امروز برای شما چقدر باید هزینه می کردند؟

دایی: "باید از مدیر ورزشی بایرن مونیخ این سوال را بپرسیم. اما دوران بازی من در آلمان بهترین دوران زندگی فوتبالی ام بود. خاطرات بسیار خوبی از دورانی که آنجا بازی می کردم دارم و همیشه از آلمانی ها ممنونم."

درباره فوتبال اسپانیا چه چیزی را بیش از همه دوست دارید؟ آیا هیچوقت فکر کردید که در کشور ما بازی کنید؟

دایی: "من فوتبال اسپانیا را به خاطر تاکتیک هایش، تکنیکش و از همه مهمتر شور و شوقی که به فوتبال دارند دوست دارم. در دوران بازی ام من تقریبا از تمام کشورهای اروپا پیشنهاد گرفتم."

رئال مادرید را دوست دارید یا بارسا؟

دایی: "من همیشه طرفدار بایرن و بارسلونا بودم، اما در فصل پیش از شیوه بازی بارسا لذت نبردم."

به نظرم شما احتمالا از تیکی تاکا خوشتان می آید...

دایی: "تیکی تاکا برای فوتبال مثل سمفونی پنج بتهوون برای موسیقی است."

رئال مادرید در ایران چه تیمی می شد و بارسا چه تیمی؟

دایی: "ما در ایران دو باشگاه بسیار محبوب داریم، پرسپولیس و استقلال."

درباره لوییز انریکه چه فکر می کنید؟

او بازیکن فوق العاده ای بود و به نظرم می تواند حتی سرمربی بهتری بشود."

کدام بازیکن ایرانی هست که ما می توانیم به زودی او را در اروپا و یا اسپانیا ببینیم؟

دایی: "ما بازیکنان با استعداد بسیاری در ایران داریم که می توانند در اتحادیه اروپا بازی کنند، اما باید به آنها این شانس داده شود. ما بازیکنانی مثل سردار آزمون و مهدی طارمی و بسیاری دیگر داریم."

آیا فوتبال آسیا می تواند هیچوقت به سطح فوتبال اروپا برسد؟

دایی: "من که انتظارش را دارم. ما استعدادهای خیلی خوبی در ایران و آسیا داریم."