آقای سرمربی تیم ملی! چگونه شب‌ها راحت می‌خوابید؟

به گزارش "ورزش سه"، پس از شکست سنگین ازبکستان مقابل عربستان و حذف از رقابت های مقدماتی جام جهانی، رسانه های ازبکی به شدت از عملکرد وادیم آبراموف سرمربی تیم ملی کشورشان انتقاد کرده و خواستار استعفای هر چه سریعتر او شدند. در همین زمینه، روزنامه نگار سایت sports.uz در نامه ای به آبراموف، از او انتقاد کرده است.

در متن این نامه آمده است: سلام آقای آبراموف! من یحیوخوجا اولوگخوجاف یک روزنامه نگار و فرزند مردم ازبکستان یک نامه برایتان می نویسم، هرچند می دانم که شما هرگز آن را نمی خوانید. مدت زیادی از پایان بازی با عربستان نگذشته است، اما به دلایلی درد در قلب من گسترش یافته است... بنابراین تصمیم گرفتم بنشینم و برایت نامه بنویسم.

می دانید، ازبکستان کشور بزرگی نیست. اما قلب مردم آن بسیار گسترده است. ما چنین شکست هایی را بی صدا قورت می دهیم. چند ساعت دیگر شما استعفا می دهید. همه این را می دانند، اما امشب چگونه می خوابید؟ دوست دارم تا طلوع آفتاب ساکت بنشینم. تو چطور؟ چگونه این شکست را هضم می کنید؟ من می دانم که شما یک "سیاست مدار" واقعی هستید. حتی وقت داشتید که در کنفرانس خبری پس از بازی عذرخواهی کنید. متأسفانه این چیزی را تغییر نمی دهد.

فردا خورشید طلوع می کند. فردا همه دوباره به سر کار خواهند رفت، اما چگونه می خواهید گناه خود را در مقابل بچه هایی که امروز برای عزت کشور، سربلندی ملت ، لباسهای خود را در میدان جنگ گِلی کردند، بشویید؟ ما آموخته ایم، اما نمی توانم این واقعیت را هضم کنم که شما نسل جدید فوتبال ازبکستان را از 4 سال خواب شیرین محروم کرده اید.

من نمی دانم واقعاً چه اتفاقی افتاده است، من حتی فوتبال را به خوبی شما نمی فهمم، اما اعتراف کنید که امروز شکست خورده اید. شما 90 دقیقه دفاع از ناموس میهن را به یک "آسانسور" خارجی (استعاره از تغییر تیم های مکرر هروه رنارد) از دست داده اید. آیا می دانید بامزه ترین اتفاق ممکن چیست؟ شما در طولانی ترین نامه زندگی حرفه ای خود "نبرد" را از دست دادید، اما اکنون ما رنج خواهیم برد. 

برادرزاده های کوچکترم، که بازی امروز را با من تماشا می کردند ، حالا با اشک و گریه وارد اتاق شدند. به من بگو، چه کسی از آنها مراقبت می کند؟ نه، خواهرزاده ها و برادرزاده های من را رها کنید، چه کسی هموطنان شما را که امروز در سراسر جهان احساس تنهایی می کنند آرام می کند؟ آیا می توانید با هرکدام از آنها تماس بگیرید و به آنها روحیه بدهید؟ فکر می کنم سالها طول بکشد. اگر بخواهید نمی توانید این کار را انجام دهید. بسیار خوب، بسیار خوب، تلفن خود را در جیب خود قرار دهید.

اکنون میلیون ها نفر از هموطنانمان مانند من، خالی هستند. بعضی اشک می ریزند. همچنین افرادی هستند که با کلماتی در دهان خود به دنبال مکانی برای بیان درد خود هستند. خوب، من آن را احساس می کنم. ممکن است تعجب کنید، "هدف از نوشتن این نامه چیست؟" نگران نباش! من حرص می خورم نمی خواهم کسی را سرزنش کنم. من فقط می خواستم به شما بگویم چه چیزی در قلب من است. می دانم هرگز به من جوابی نخواهی داد. در واقع، می خواستم یک شب خوب برای شما آرزو کنم. تعجب می کنم که چرا اینها را به شما گفتم. توجه نکن و رویاهای شیرین داشته باشید آقای آبراموف. احتمالاً دیگر نمی توانیم راحت بخوابیم...