غروب دل انگیز رم، طلوع شور انگیز آتزوری!

به گزارش ورزش سه ، اگر چه ترکیه را نباید محک جدی برای ارزیابی مردان سرزمین چکمه دانست اما نمایش فنی دلپذیر شاگردان روبرتو مانچینی و تنوع تاکتیکی آنها در عصر دلپذیر ورزشگاه نوستالژیک المپیکو شهر رم، توجه بسیاری از کارشناس ها را به خود جلب کرد. تورنمنتی که با یکی از ماندگار ترین آهنگ های آندریا بوچلی آغاز شد و نمایش کوبنده لاجوردی پوشان نیز همچون نُت های موسیقی بوچلی، به دل ها چنگ زد!
نمایش قاطع و کوبنده ایتالیایی ها باعث شده تا از همین ابتدای تورنمنت به عنوان یکی از جدی ترین مدعیان قهرمانی مطرح شوند. اکنون قصد داریم مهم ترین نکات راجع به نخستین بازی ایتالیا در یورو ۲۰۲۰ را بررسی کنیم:

۱. پرس از جلوی بی رحمانه
ایتالیایی ها شور و حرارت قابل ملاحظه ای را در سراسر بازی به معرض نمایش گذاشتند. از آغاز تا پایان بازی، اجازه ای برای نفس کشیدن به شاگردان سنول گونش داده نشد. بازیکن های کناری ترکیه تحت فشار شدید قرار داشتند، مهاجمان ایتالیا فضاهای خالی زیادی را به دست آوردند و به جورجینیو اجازه داده شد تا نبض بازی را کنترل و برنامه های خود را به حریف دیکته نماید. ترکیه تا قبل از دریافت گل اول مقاومت خوبی داشت اما همان فشار بی رحمانه تیم میزبان باعث شد تا مریح دمیرال مرتکب اشتباهی مرگبار گردد. از آن پس، شاهد فوتبال روان تری از یاران مانچو بودیم. 

۲. ناکامی ترکیه در تاثیر گذاری بر بازی
به جز فرصتی که در واپسین دقایق بازی نصیب بوراک ییلماز شد، ترکیه هیچ فرصتی به دست نیاورد. سنول گونش به یک امتیاز این بازی نیز رضایت داشت و شاید به همین دلیل در کارهای هجومی هرگز خطرناک به نظر نمی رسید. ییلماز فصل خوبی را به همراه لیل در لیگ یک فرانسه سپری کرده بود اما مدافعان ایتالیا توانستند او را به طور کامل ایزوله کنند. اگر چه ایتالیا تیم بسیار خوبی است اما ترکیه نیز برای صعود به مرحله بعد مسابقات، باید نمایش بهتری داشته باشد.

۳. ماشین مرگی که مانچو ساخت!
ایتالیایی ها از لحاظ دفاعی به ندرت دچار مسئله بودند و در سراسر زمین به طور یک دست و هماهنگ حرکت می کردند، گویی که روح تک تک لاجوردی پوشان در یک کالبد دمیده شده است! 
ایتالیا پس از ناکامی در کسب جواز صعود به جام جهانی ۲۰۱۸ پس از ۶۰ سال، دچار یک دگرگونی شگرف شده و عطشی سیری ناپذیر برای خودنمایی در یورو ۲۰۲۰ دارد. آتزوری با سکان داری مانچینی یک تیم با تلفیقی از تجربه و جوانی را بازسازی کرده که ۹ پیروزی پیاپی را با ۹ کلین شیت پیاپی به دست آورده و طی ۲۸ بازی اخیر نیز شکست نخورده است. ایتالیایِ مانچینی دارای سبک بازی مشخص و کاملا با برنامه است. برتری سه بر صفر ایتالیا مقابل ترکیه به عنوان بهترین پیروزی مردان سرزمین چکمه در تاریخ تورنمنت جام ملت های اروپا ثبت گردید. همچنین قاطعانه ترین پیروزی در تاریخ مسابقات افتتاحیه این تورنمنت به ثبت رسید. 

۴. کلیشه فوتبال ایتالیایی فرو ریخت!
همواره فوتبال ایتالیا و به ویژه تیم ملی این کشور را نماد بازی تدافعی (کاتناچو) می شناسند اما مانچینی یکی از مربیان متفاوت در نسل کنونی همکاران ایتالیایی خود محسوب می شود. او در تیم هایی همچون منچستر سیتی و اینتر نیز علاقه زیادی به فوتبال هجومی، با طراوت، سیال و کوبنده داشت. هم اکنون مانچو توانسته ذائقه تیم ملی ایتالیا را نیز دستخوش تغییرات کند. علاوه بر تشکیل یک خط دفاعی آهنین، دیگر تماشاگرها منتظر تماشای یک بازی بسته، خشن و تدافعی از لاجوردی ها نیستند بلکه نسخه جدید ایتالیا می تواند هر تماشاگری را از فوتبال زیبا سیراب نماید. وقتی فوتبال هجومی با هوشمندی و صبر و حوصله ایتالیایی همراه شود، قطعا هر حریفی را به وحشت خواهد انداخت. پرس هوشمندانه و منظم، حرکات عالی با توپ و بدون توپ و البته پرس از جلو را باید مهم ترین ویژگی های ایتالیا در آغاز تورنمنت دانست. لئوناردو اسپیناتزولا بزرگ ترین سورپرایز ایتالیا در این بازی بود که بارها از جناح چپ نفوذ کرد و بلای جان ترکیه شد.

۵. پاشنه آشیل  فقدان یک ابر ستاره!
تیم ملی ایتالیا بر خلاف گذشته که فوق ستاره هایی مانند روبرتو باجو، جان فرانکو زولا، الساندرو دل پیرو، فرانچسکو توتی، آندریا پیرلو و ... را در اختیار داشت، امسال از وجود چنین بازیکنانی بی بهره است. البته دومینیکو براردی و لورنزو اینسینیه وینگرهای خوبی هستند، جورجینیو در میانه میدان یک رهبر خلاق محسوب می شود و یا فدریکو کیه زا هنوز حرف های زیادی برای گفتن دارد ولی جای خالی یک بازیکن بزرگِ فانتزی باز در ترکیب ایتالیا خالی است. شاید همین نقیصه در بازی های بزرگ برای مانچینی دردسر ساز شود. البته مانچو امیدوار است که اینسینیه این نقش را برای تیمش ایفا کند.

محمد رضا شعاعی